22 ธันวาคม 2548 07:27 น.
ทะเลใจ
เธอจะเป็นอย่างไรใจอยากรู้
ด้วยเพราะอยู่ห่างไกลให้ห่วงหา
ยามค่ำคืนเฝ้ามองดาวพราวนภา
เพียงหวังว่าเธอนั้นจะหันมอง
ทั้งลมหนาวพัดมาคราเหงาหงอย
ใจเศร้าสร้อยดั่งเช่นคนที่หม่นหมอง
ทรมารจนตัวข้าน้ำตานอง
ไร้ที่ปองครองหัวใจให้วุ่นวาย
เธอคิดถึงฉันบ้างไหมใคร่ขอถาม
ในโมงยามทีไร้เงาเจ้าจันทร์ฉาย
ไร้อ้อมกอดที่เคยอุ่นละมุนกาย
เหงามากมายที่รุมเร้าให้เศร้าใจ
ฉันคนนี้คิดถึงเธอพร่ำเพ้อหา
ยามหลับตายังคงนึกรู้สึกได้
อยากให้เธอคนดีที่ห่างไกล
มาชิดใกล้ให้หัวใจรู้สึกดี
16 ธันวาคม 2548 12:55 น.
ทะเลใจ
ภาพที่เห็นว่าฉันเป็นอยู่เช่นนี้
ใจที่มีแต่ความสุขทุกข์ห่างหาย
ยิ้มและยิ้มไม่โศกเศร้าเฝ้าฟูมฟาย
ล้อมรอบกายด้วยคนห่วงไม่ลวงตา
แต่ลึกลึกข้างในใครจะรู้
ทั้งหดหู่โศกเศร้าเฝ้าห่วงหา
คนเคยรักกับห่างหายทุกเวลา
มีน้ำตาท่วมหัวใจให้พะวง
เข้าใจไหมว่าฉันแกล้งแสดงสุข
เก็บความทุกข์ทุกอย่างไว้ไม่ลืมหลง
กับพื้นภาพที่ฉาบทาว่ามั่นคง
ย่างก้าวลงสู่พื้นดินด้วยยินดี
สุขที่มีมีไม่จริงเขาทิ้งขว้าง
บนหนทางทางที่ก้าวอยู่ตอนนี้
มีเพียงฉันฉันคนเดียวเปลี่ยวฤดี
ไม่เคยมีมีความสุขทุกวันคืน .....
8 ธันวาคม 2548 19:03 น.
ทะเลใจ
รกใดเล่าจะรกเท่าโต๊ะทะเลใจ
มองทางไหนเจอแต่กองงานเอกสาร
หัวฟูฟูตาลายลายหิวข้าวมาตั้งนาน
อยากจะวานใครสักคนช่วยเก็บที
เอ่แล้วคนใจดีคนนั้นอยู่ที่ไหน
จะเป็นใครมาช่วยเหลือน้องคนนี้
ไม่เก็บโต๊ะซื้อขนมมาให้ก็ยังดี
เผื่อความหิวที่น้องมีจะหายไป
ตอนนี้เริ่มปวดเหมื่อยทั้งมือและแผ่นหลัง
แต่ก็ยังเฝ้ารอไม่ไปไหน
จะทำงานแบบนี้จนกว่าพี่จะเห็นใจ
ให้ซบไหล่หลับตาพักจนมีแรง
+ + + + + + + + + +
เห็นใจน้องหน่อยนะจะได้ไหม
ขอซบไหล่พิงพักให้หายล้า
แล้วจะจากไปไกลสุดตา
น้องจะมียิ้มเริงร่าเป็นรางวัล
+ + + + + + + + + +
6 ธันวาคม 2548 15:12 น.
ทะเลใจ
ยามเธอเหนื่อยล้ากับเส้นทางที่ก้าวเดิน
ต้องเผชิญความทุกข์ใจให้หวั่นไหว
ในบางครั้งที่เศร้าตรมใจหมองไหม้
ไร้แม้ใครให้แอบอิงพิงพักกาย
อยากให้เธอมองตรงนี้ที่ท้องฟ้า
หากแม้นว่าวันนี้ไร้ซึ่งดวงจันทร์ฉาย
ยังมีดาวระย้าพราวแสงอยู่รอบกาย
แม้นดาววับหายก็ยังมีผืนฟ้าให้เฝ้ามอง
เธอรู้ไหมว่ารอยยิ้มฉันซ้อนอยู่ที่ตรงนั้น
ยามหลับฝันจะมีให้ยามเศร้าหมอง
หากเธอนั้นพ่ายแพ้มาน้ำตานอง
ฉันจะโอบประคองเธอให้อุ่นใจ
อยากให้เธอรู้ไว้นะคนดี
ฉันคนนี้จะไม่หนีเธอไปไหน
อยู่เคียงเข้างเธอเช่นผืนฟ้าที่กว้างใหญ่
และจับมือเธอก้าวเดินไปให้ถึงปลายทาง ...
3 ธันวาคม 2548 12:56 น.
ทะเลใจ
คำพ่อปลอบยามทุกข์ทนจนร้องไห้
ครั้งหวั่นไหวมีพ่อนี้ที่เคียงข้าง
ห่วงเสมอยามเหนื่อยล้าบนหนทาง
ไม่ทิ้งขว้างยามลูกนี้มีน้ำตา
เข้มแข็งไว้นะเจ้าลูกรัก
แม้เสียหลักหกล้มในบางครั้ง
ยามร้องไห้หวั่นไหวทุกข์ประดัง
น้ำตาขังข้างในหัวใจยามอ่อนแอ
เจ้าจงมองที่สายตาพ่อ
หากเจ้าท้อหรือพ่ายแพ้
จับมือให้มั่นพ่อจะดูแล
และมีอ้อมกอดแม่ให้เจ้าได้อุ่นใจ
หากเจ้าเหนื่อยบนหนทางที่พบเจอ
มีให้เสมอไม่ว่าวันไหนไหน
คือความรักความอบอุ่นความห่วงใย
แม้เราห่างไกลแต่ใจเราสื่อถึงกันและกัน
และหากเจ้ารู้สึกอ้างว้างเงียบเหงา
จนทุกข์เศร้าแม้ในความฝัน
อ้อมกอดพ่อยังมีให้เสมอทุกคืนวัน
ปกป้องเจ้านั้นจากผองภัย
+ + + + + + + +
พ่อ : หมู .. เป็นยังไงบ้างลูก ..
ลูกสาว : พ่อหนูจะสอบเข้าทำงานได้หรือเปล่า
พ่อ : เป็นอะไรไปล่ะลูก
ลูกสาว : ก็คนสมัครเยอะมากเลย และมีสอบเยอะด้วย มีแต่คนเก่ง ๆ ทั้งนั้นเลย
หนูจะสู้เขาได้หรอ
พ่อ : ยังไม่ได้ลงมือทำเลยนะเรา ทำไมคิดว่าทำไม่ได้ล่ะ ลองทำก่อนให้เต็มที่และความสามารถ
ได้ก็ถือว่าได้กำไร ถ้าไม่ได้ก็ถือว่ามาหาประสบการณ์ แต่จำไว้นะ ..
ถ้าหนูทำเต็มที่แล้วไม่ว่าผลที่ออกมาหนูจะได้หรือไม่ได้ ลูกสาวพ่อเก่งเสมอสำหรับพ่อนะ...
กำ ลัง ใจ ที่ ยิ่ง ใหญ่ ..
มา จาก ใคร คน นี้ เสมอ
จะ มี ทุกข์ หรือ เศร้า ให้ ได้ เจอ
พ่อ เคียง ข้าง เสมอ ไม่ จาก ไป