24 พฤศจิกายน 2548 07:04 น.
ทะเลใจ
เฮ่อ ........
ฉันอกหักรักคุดหยุดกลางทาง
ทั้งอ้างว้างว่างเปล่าและเหงาหงอย
ก็เพราะเธอเผลอไม่รักผลักคนคอย
ทำใจน้อยปล่อยร้องไห้ไม่ห่วงใย
ขาดไออุ่นอุ่นไอใจคุ้นเคย
เธอละเลยเอ่ยลาน้ำตาไหล
เธอไม่สนคนอย่างเราเศร้าหัวใจ
ที่เป็นไปได้ตอนนี้มีเพียงเงา
เก็บและกดจดและจำทำแกล้งเก่ง
ไม่หวั่นเกรงเร่งปากบอกหลอกไม่เหงา
ไม่ร้องไห้ให้ใครเห็นหนักเป็นเบา
ใจทุเลาเศร้าจางหายมลายไป
แต่ความจริงสิ่งที่เห็นและเป็นอยู่
ยังหดหู่กู่ก้องและร้องไห้
มีน้ำตาบ่าไหลในหัวใจ
คิดถึงใครในความฝันวันผ่านมา
ในใจพร่ำร่ำบอกเธอเสมอมั่น
คืนและวันผันผ่านนานหนักหนา
ยังคิดถึงตรึงจิตมิร้างลา
ยังห่วงหาอาทรเธอไม่เผลอใจ
สะพานนี้มีให้ข้ามยามเธอเหงา
หากเธอเศร้าเขาไม่สนทนไม่ไหว
กลับมานะจะปลอบโยนโอนอ่อนใจ
ไม่ทิ้งให้ใจเธอนั้นหวั่นและกลัว ..
20 พฤศจิกายน 2548 13:21 น.
ทะเลใจ
ฉันเขียนกลอนไม่ได้ทำไงดี
เขียนกี่ทีก็ล่มและจมหาย
บรรทัดหนึ่งพอขึ้นสองน้องแทบตาย
ทำตาลายปวดหัวใจให้เงียบงัน
+ + + + + + +
ฮือ ฮือ เกิดอะไรขึ้นกะมู๋เอมอ่ะ
อยากเขียนแต่เขียนไปแล้วสองบรรทัด
เป็นอันพับกลอนเพราะว่าต่อไม่ได้
เศร้า เศร้า ฮือ ฮือ T_T ' ' '
9 พฤศจิกายน 2548 13:03 น.
ทะเลใจ
เธอกล่าวหาว่าฉันมันเด็กดื้อ
ทั้งไม้มือไม่อยู่สุขลุกร้อนรี่
ทั้งทำตัวชอบงอนอ้อนทุกที
ทำตัวดียามทำผิดคิดเอาใจ
พอทำดุน้ำตาคลอขออย่าโกรธ
จะลงโทษทำตาวอนให้อ่อนไหว
ยื่นมือจับแนบกระชับนับเรื่อยไป
พิงซบไหล่บอกไม่ดื้ออย่าถือความ
ทั้งหอมแก้วมาออเซาะฉอเลาะบ้าง
ทั้งจัดวางของเอาใจให้แบกหาม
พอหายดีหยุดโกรธเราเฝ้าติดตาม
ไม่เอาความก็เริ่มใหม่ให้วุ่นวาย
มาทั้งก่อมาทั้งกวนรวนเหย้าแหย่
ทำตัวแน่ต้องเอาใจไม่ห่างหาย
ชอบหาเรื่องให้ปวดหัวกลัว(เธอ)สบาย
เลยแกล้งร้ายให้เธอรักพักข้างใจ
ก็ ฉั น แ ค่ เ อ า แ ต่ ใ จ ใ ช่ ไ ห ม เ ล่ า
ม า ปั ด เ ป่ า ค ว า ม เ ห ง า แ ล ะ เ ศ ร้ า ใ ห้
ย อ ม ห น่ อ ย น ะ ท น สั ก ห น่ อ ย พ ล อ ย ต า ม ใ จ
สิ่ ง ที่ ไ ด้ จ า ก ใ จ ฉั น คื อ มั่ น ค ง .... ต ล อ ด ก า ล
+ + + + + + + + + + + + + + + + + +
ปล : ไม่ได้อินเลิฟ แต่ว่าฟังเพลงของพี่ปานมาเมื่อคืน
ก็เลยจับ ๆ เขียนเมื่อตอนพักเที่ยง ..
หุ หุ หุ ....
มาทั้งทีอารมย์อยากบอกใคร ..