20 เมษายน 2546 22:35 น.

เมื่อเธอจะไป

ทะเลใจ

ยิ้ม  ยิ้ม ยิ้ม เท่านี้ที่ทำได้
เมื่อเธอบอกว่าขอจากไปกับเขาคนนั้น
ลืมทุกอย่างที่ผ่านมาแล้วกัน
ไหน ๆ มันก็ไม่ความสำคัญอะไร

เมื่อเธอกล้าขอฉันก็กล้าให้
จะไปก็ไปฉันเองไม่หวั่นไหว
ก็แค่เจ็บอีกครั้งมันจะเป็นไรไป
แค่นี้มันคงไม่ตายหรอกเธอ

ที่ผ่านมาฉันเองก็ใช่ว่ามีความสุข
เธอเองก็คอยสร้างความทุกข์ให้เสมอ
ทุกทีที่เธอได้เจอะเจอ
คนที่เลิศเลอเธอเองก็เปลี่ยนไป

พอเขาเลิกสนใจก็กลับมา
มีน้ำตานำมาให้
เป็นอย่างนี้มานานจนเหนื่อยใจ
ฉันเองก็เริ่มท้อแท้หวั่นไหวกับเธอ

เธอไปคราวนี้ขอไว้อย่าง
ถ้าหากลาร้างน้ำตาเอ่อ
อย่ามาหาฉันอีกนะเธอ
ฉันไม่อยากเป็นคนเซ่อ หรือของตายสำหรับเธออีกต่อไป
				
20 เมษายน 2546 20:48 น.

สัญญาค่ะ ว่าจะไม่หนีไปไหนเมื่อมีปัญหา

ทะเลใจ

หลบไปพักใจ และร่างกาย
ใช้การห่างหายแล้วร้องไห้มีน้ำตา
ใช้ความเมินเฉย เย็นชา
ใช้การไม่มองหน้าแก้ปัญหาระหว่างเรา
ก็เพิ่งคิดได้ว่าทุกอย่างคงไม่ลงตัว
ถ้าหากมัวหลีกหนี แล้วหลบไปอยู่กับความเหงา
การที่หยุดรับรู้ทุกอย่าง รับรู้เรื่องระหว่างเรา
ทำให้คุณต้องเศร้ามากมายเพียงลำพัง
ฉันขอโทษนะคนดี
ฉันจะไม่ทำอย่างนี้อีก ไม่หลบไปอยู่ข้างหลัง
ขอสัญญาว่าจะไม่ทำให้คุณต้องพะวัง
กลัวความรักจะพังอย่างที่ผ่านมา
วันนี้ยิ้มหน่อยนะ
ฉันจะไม่ห่างหาย ให้คุณต้องห่วงหา
จะไม่หันหลังให้คุณต้องมีน้ำตา
ฉันขอสัญญาด้วยใจ



                                                          สัญญาค่ะ  *^_^*
				
18 เมษายน 2546 17:42 น.

ในวันที่เหนื่อยหัวใจ

ทะเลใจ

วันนี้เหนื่อยอ่อนเหมื่อยล้า
อยู่ ๆ น้ำตาก็รินไหล
ความรู้สึกบอกไม่ถูกว่าทำไม
ถึงได้เศร้าในใจอย่างที่ไม่เคยเป็น

เจ็บลึก ๆ ในความรู้สึก
อยากจะนึกปลอบใจให้มองเห็น
ว่ามีคนหนึ่งที่เราห่วงไม่เคยวางเว้น
เขาจะได้คิดเห็นว่าเรานั้นสนใจ

ก็ไม่รู้ว่าเพราะตัวเราทำเหินห่าง
หรือว่าเขาคิดว่ารักจางหมางเมิน ไม่ใส่ใจ
ก็ไม่รู้เหตุเกิดความรู้สึก มันคืออะไร
หาคำตอบตัวเองไม่ได้สักที

อยากจะเป็นนางฟ้าที่รู้ได้ทุกสิ่ง
จะไม่ทิ้งความรู้สึกของเขาแบบนี้
ใจว้าวุ่น ใจราวร้าน ไม่รู้ทำไงดี
เหนื่อยล้า เหนื่อยอ่อนลงทุกทีกำลังใจ

อยากจะเป็นคนไม่มีหัวใจในบางครั้ง
ความโศกเศร้าจะได้หยุดประดังให้หวั่นไหว
หยุดโทษตัวเอง หยุดรักตัวเอง ไม่รักใคร
การเดินทางของหัวใจจะได้หยุดลงสักที
				
16 เมษายน 2546 15:04 น.

ล้านคำขอโทษ

ทะเลใจ

ความเป็นจริงก็รู้ตัวดี
ว่าไม่มีค่าพอใด ๆ 
ที่จะทำให้เธอต้องเสียใจ
เป็นเหมือนที่ระบายอารมณ์
ทั้งที่เธอก็แสนจะดี
มีความรักให้ทุกเวลา
ให้คนนึงที่ดูธรรมดา
มีวันที่ดีขึ้นมาเพราะเธอ
แค่เพียงหยดเดียวที่ไหลมาจากตา
ก็อยากจะขอโทษเธอสักล้านคำ
ที่ทำให้เธอต้องช้ำ
ต้องเสียน้ำตาให้กัน
มันเกลียดตัวเองที่เผลอทำอย่างนั้น
ทำคนที่รักฉันได้ยังไง
อยากบอกว่าฉันเสียใจ
อภัยได้ไหมคนดี				
6 เมษายน 2546 13:56 น.

คุณบอกฉันว่า ฉันเข้ามาบงการชีวิตคุณ

ทะเลใจ

คุณจะรู้บ้างไหม
ว่าฉันเคยมีใจให้คุณคนนี้
คนที่ฉันยกให้เป็นคนดี
เป็นคนที่ฉันไว้วางใจ
ฉันให้ความซื่อสัตย์กับคุณ
เพื่อแลกไออุ่นในวันที่อ่อนไหว
ฉันรักคุณ รักคุณมากกว่าใคร
แล้วสิ่งที่ได้กลับมาคือคุณอ่อนไหวกับใคร ๆ ที่เจอ
ฉันเจ็บ ฉันมีน้ำตา
และเสียดายคุณค่าที่เคยคิดว่ามีเสมอ
แต่กับสิ่งที่คุณมอบให้และฉันได้เจอ
ก็คือภาพที่ถูกน้ำแล้วเบลอจางหายไป
ฉันขอถามคุณสักนิด
ว่าฉันผิดมากมายเลยใช่ไหม
ที่ใช้สิทธิ์ของคนที่คุณบอกว่ารักมากกว่าใคร ๆ 
โดยบางครั้งที่ฉันเข้าไปเป็นส่วนหนึ่งของชีวิตคุณ
ฉันห่วงก็คิดว่าเรื่องมากซะไม่มี
ฉันใยดีก็หาว่าจอมจุ่น
ฉันขอถามจริง ๆ นะพ่อคุณ
ถ้าไม่รักแล้วจะวุ่นกับคุณทำไมกัน
แต่วันนี้ฉันดีใจนะ
ที่คุณหน่ะหายไปกับใครคนนั้น
โชคดีนะคนที่หมดความสำคัญ
และวันนี้ฉันก็ไม่มีน้ำตาให้กับคุณอีกต่อไป
				
Calendar
Lovers  0 คน เลิฟทะเลใจ
Lovings  ทะเลใจ เลิฟ 0 คน
Calendar
Lovers  0 คน เลิฟทะเลใจ
Lovings  ทะเลใจ เลิฟ 0 คน
Calendar
Lovers  0 คน เลิฟทะเลใจ
Lovings  ทะเลใจ เลิฟ 0 คน
ไม่มีข้อความส่งถึงทะเลใจ