4 กรกฎาคม 2550 09:10 น.
ทะเลใจ
ฉันขอคิดถึงคุณได้ไหมยามทุกข์เศร้า
น้ำตาเคล้าเคลือแก้มแต้มระเรื่อ
กอดเบาเบาให้คุณปลอบและจุนเจือ
คอยช่วยเหลือให้กำลังใจเพื่อผ่านพ้นมัน
ฉันขอคิดถึงคุณได้ไหมยามร้องไห้
อยู่ใกล้ใกล้ให้รู้สึกว่ายังคงมั่น
ยึดเป็นหลักค้ำชีวิตกันและกัน
สิ่งเคยฝันให้เป็นจริงยามมีคุณ
ฉันขอคิดถึงคุณได้ไหมยามมีความสุข
และขอซุกในอ้อมแขนที่อบอุ่น
ส่งรอยยิ้มที่ยินดีเคียงข้างคุณ
และขอหนุนบนตักบอกรักที่มากมาย
ฉันขอคิดถึงคุณได้ไหมยามไกลห่าง
หลับตาและคิดว่าคุณอยู่ข้างข้างเสมอไม่หนีหาย
ส่งความรู้สึกที่มีอยู่กระซิบคุณข้างข้างกาย
ว่าหัวใจไม่เคยคลายความรักจากคุณ
4 กรกฎาคม 2550 09:06 น.
ทะเลใจ
ไม่มีแม้สิ่งใดให้ในวันนี้
นอกจากความรู้สึกดีดีที่มีให้
คือของขวัญให้พี่คนดีจากหัวใจ
และรอยยิ้มมิตรภาพขอชิดใกล้ทุกคืนวัน
ขอให้ควาสุขรุกล้ำช่ำและชื่น
ให้ดาษดื่นด้วยเพื่อนพ้องคล้องจิตมั่น
ขอให้รักสมหวังอย่าจาบัลย์
และพี่นั่นสมปารารถนาทุกสิ่งที่หมายปอง
ขอเป็นหนึ่งน้ำใจในหมู่เพื่อน
มาย้ำเตือนว่าห่วงใยในพี่น้อง
มอบรอยยิ้มดอกไม้ให้พี่ครอง
และจับจองสวนมิตรภาพตราบนิรันดร์
29 มิถุนายน 2550 22:28 น.
ทะเลใจ
หนทางข้างหน้าช่างแสนไกล
ฉันจะเดินไปถึงจุดหมายไหมยังไม่แน่ใจในวันนี้
ทางช่างมืดมนจนใจฉันกลัวมากมายเข้าทุกที
มือเย็นซีดเพราะต้องลมหนาวที่มีมากระทบกาย
รู้สึกเคว้งคว้างอย่างบอกไม่ถูกเลยว่า
ฉันจะฟันฝ่ายังไงให้ความหวาดกลัวสูญหาย
กอดอีกครั้งอ้อมกอดของตัวเองที่เปล่าดาย
เหลียวมองรอบรอบยิ่งทำให้ไม่คลายความกังวล
บนเส้นทางสายนี้หากใครจะเดินผ่าน
ฉันอยากช่วยวานพาฉันไปด้วยจากความสับสน
กุมมือฉันนิดให้ได้รู้ว่ายังมีใครอีกคน
จะพาฉันให้ผ่านพ้นความทุกข์ทนไปได้ด้วยดี
เป็นเหมือนตะเกียงวายุช่วยนำทาง
ส่องแสงสว่างให้ฉันไปถึงจุดหมายปลายทางที่ฝันนี้
แล้วฉันจะมอบความรักความห่วงใยความหวังดี
และหัวใจที่ฉันมีให้ใครคนนั้นคนเดียว ตลอดกาล ...
26 มิถุนายน 2550 20:12 น.
ทะเลใจ
ฉันเหนื่อยแล้วล่ะคนดี
ขอหยุดพักตรงนี้จะได้ไหม
อ่อนล้าหมดแล้วทั้งหัวใจ
กับเยื้อใยที่เธอมีให้กัน
ฉันเดินทางมาแสนไกล
ด้วยหวังไว้สักวันเธอคงจะรักฉัน
และสักวันเธอจะให้ความสำคัญ
สำหรับความสัมพันระหว่างเรา
แต่วันนี้มันก็ไม่ได้แตกต่าง
ความรักยังคงวางไว้กับความเศร้า
น้ำตาก็ยังรินไหลเช่นวันเก่าเก่า
ใจก็ยังคงเหงาเหมือนเดิมเช่นผ่านมา
หากพรุ่งนี้เธอมองมาที่ฉันสักครั้ง
คงมีพลังให้เดินตามและค้นหา
แม้เหนื่อยยากลำบากเท่าไหร่จะฟันฝ่า
ด้วยความหวังที่ว่า.... เธอคงรักฉันเข้าสักวัน
22 มิถุนายน 2550 10:59 น.
ทะเลใจ
ก่อนนึกหลงสงสารมานานนัก
คนไม่รักพลักให้ช้ำจำกัดหนอง
หมายใครแล้วแห้วเป็นสวนล้วนได้ลอง
ไม่เคยครองห้องใจใครสักคน
มาเว้าวอนกลอนว่าไว้ใจผิดหวัง
ความรักพังทั้งห้องใจให้สับสน
ซึมและเศร้าเหงาปนโศกโลกมืดมน
ทุกข์เหลือล้นจนเคว้งคว้างกลางห้องใจ
จึงสมัครรักแน่นแฟ้นเป็นแฟนคลับ
ส่งและรับความห่วงหาคราหวั่นไหว
เฝ้าดูแลทั้งเทคแคร์แก่หัวใจ
ส่งไปให้ความห่วงใยในทุกวัน
แต่วันนี้รู้ความจริงทุกสิ่งว่า
ตลอดเวลาเป็นเพียงภาพเช่นอาบฝัน
ตื่นขึ้นมากลับตรงข้ามเหมือนหยามกัน
เพราะเธอนั้นช่างหลายใจให้เจ็บทรวง
Calendar
Lovers
0 คน เลิฟทะเลใจ
หน้าส่วนตัว
1190
