2 กุมภาพันธ์ 2551 15:13 น.
ทะเลใจ
คบมานานมากให้เรียกที่รักได้หรือยัง
พี่มาเคียงข้างเมื่อครั้งน้องเข้าตาจน
ความดีที่ให้เรียกพี่ชายใจยังกังวล
สิ่งที่พี่ให้มามากล้นเหมาะสมกับคนที่เรียกว่าแฟน
เช้าเย็นเห็นหน้าเป็นที่ปรึกษาเมื่อทุกข์ใจ
เชื่อเลยว่าใช่จะหาสิ่งใดมาทดแทน
ข้อสอบเต็มสิบให้พี่ได้เลยถึงร้อยคะแนน
พาน้องผ่านความยากแสนจึงให้ผ่านแดนคะแนนคนดี
อยากเรียกพี่ว่าที่รักจังเลย
แต่พี่ไม่เคยเอ่ยขอเป็นแฟนเลยนี่
แปลว่าอะไรกับการเทคแคร์หัวใจดวงนี้
ดูแลในฐานะพี่หรือเพียงแค่สงสารใจ
ขอฟังจากปากให้เรียกที่รักได้หรือยัง
ที่เราเคียงข้างถึงขั้นเรียกแฟนได้ไหม
เสี่ยงอายถามอ้อนขอใจอ่อนเป็นครั้งสุดท้าย
อยากเปลี่ยนฐานะพี่ชายมาเป็นที่รักจังเลย
1 กุมภาพันธ์ 2551 12:59 น.
ทะเลใจ
อย่ามาล้อเล่นเห็นความรัก
เป็นเพียงที่พักยามเหว้ว้า
อย่าเห็นความรู้สึกจากสายตา
เป็นเพียงสิ่งที่คั้นเวลายามเหงาใจ
อย่าเห็นว่าสิ่งที่ฉันนั้นเป็นอยู่
ให้เธอเพียงชั่วครู่ความหวั่นไหว
เพราะมันมาจากส่วนลึกของหัวใจ
อย่างที่ไม่เคยให้ใครเมื่อผ่านมา
โปรดอย่าทำเหมือนฉันไม่มีหัวใจ
คิดจะรักเมื่อไหร่ก็มาหา
เมื่อเบื่อแล้วทิ้งขว้างไม่แลแม้สายตา
ทิ้งไว้เพียงความเย็นชาระหว่างกัน
หากไม่รักฉันคนนี้ของให้บอก
และอยากหลอกให้เฝ้ารักใจใฝ่ฝัน
บอกคำเดียวว่าจะไปไม่ว่ากัน
ขอเพียงฉันได้รับรู้ไม่คู่ควร
5 มกราคม 2551 18:04 น.
ทะเลใจ
รักนะ.......
เท่านี้ล่ะที่มีให้
หมดแล้วหมดทั้งใจ
ที่หนึ่งใครอยากให้เธอ
คิดถึง.....
และลึกซึ้งอยู่เสมอ
ยามไกลห่างร้างจากเธอ
ใจคอยเพ้อทุกนาที
ห่วงใย...
อยากชิดใกล้เธอคนนี้
ทุกความฝันที่ฉันมี
เธอคนดีเท่านั้นครอง
อ้อมกอด
คิดตลอดเรื่องเราสอง
ยามมีน้ำตานอง
กอดประคองกันและกัน
ไออุ่น
จากอกคุณยามหลับฝัน
ใกล้ใกล้แม้ไกลกัน
สำหรับฉัน....เพียงหลับตา
20 ธันวาคม 2550 16:53 น.
ทะเลใจ
บางครั้ง
ฉันอยากฟังคำว่าห่วงใย
จากเธอที่ฉันรู้สึกหวั่นไหว
และคำว่ารักจากใจในบางเวลา
บางครั้ง
ฉันก็ยังคงปรารถนา
อยากอยู่ใกล้เธอในสายตา
กอดเบาเบายามเหว้ว้าเดียวดาย
บางครั้ง
ฉันอยากรั้งเธอมาอยู่ข้างข้างกาย
โอบไหล่ปลอบโยนให้ความเหงาคลาย
ปัดเป่าความเศร้าให้หายไป....ตลอดกาล
แต่สิ่งที่ฉันได้
คือความห่างไกล....ไร้ซึ่งแม้กระทั่งความสงสาร
เฉยชาเงียบงัน....ในวันที่ฉันร้าวราน
และต้องผ่านความเจ็บช้ำเพียงผู้เดียว
7 ธันวาคม 2550 15:46 น.
ทะเลใจ
เผยหัวใจในแววตาวาจาซ่อน
ผ่านบทกลอนมาหลายปีที่ห่วงหา
รักคิดถึงอยู่เสมอยามเธอมา
ส่งภาษาว่าเจ็บช้ำระกำใจ
ทั้งที่อยากไปปลอบโยนให้พ้นผ่าน
เพราะสงสารเธอเจ็บร้าวหนาวสั่นไหว
มอบอ้อมกอดในอ้อนแขนแทนห่วงใย
จากอุ่นไอในความรักที่ภักดี
แต่ทำได้เพียงเท่านี้ที่ต้องห่าง
บนเส้นทางเธอไม่รักและพลักหนี
แม้มีบ้างเธอมอบให้ความใยดี
แต่ที่มีเหมือนเพียงเพื่อนคอยเตือนกัน
ฉันไม่อยากถูกลืม.....ขอยืมรัก
มาเป็นหลักให้หัวใจยามไหวหวั่น
ไม่มากมายเพียงสักครั้งอยากฟังมัน
ว่ารักฉัน...กว่าใครใคร...ในหัวใจ