12 ธันวาคม 2545 20:21 น.
ทะเลใจ
ขอโทษที่บางครั้งไม่ใส่ใจ
ขอโทษที่บางครั้งร้องไห้อย่างไม่มีเหตุผล
ขอโทษที่เป็นคนดื้อรั้นและแสนซน
ขอโทษที่เป็นคนเอาแต่ใจ
ขอโทษที่อาจไม่เข้าใจความรู้สึกคุณ
ขอโทษที่ชอบทำอารมณ์ขุ่น ๆ ใส่คุณเสมอ
ขอโทษที่นำความไม่สบายใจให้มาเจอะเจอ
ขอโทษที่อาจไม่ได้ไปอยู่ข้าง ๆ เธอยามเหงาใจ
ขอโทษที่ไม่ได้เลิศเลอเหมือนใคร ๆ
ขอโทษความรักที่ให้ไปอาจมากน้อยไม่สม่ำเสมอ
ขอโทษที่อาจไม่ได้ทำให้วันดี ๆ ของเธอ
เป็นวันที่ล้นเอ่อด้วยความสุขใจ
ขอโทษที่อาจทำให้เศร้าหมอง
ขอโทษที่อาจเรียกร้องความสนใจในบางครั้ง
ขอโทษที่เคยทำให้พะว้าพะวัง
ขอโทษที่เคยคาดหวังว่าคุณต้องดีกว่าใคร ๆ
ขอโทษที่เคยทำให้คุณร้องไห้
ขอโทษที่สร้างความวุ่นวายในความเป็นฉัน
ขอโทษที่ชอบงอนให้คุณง้อทุก ๆ วัน
ขอโทษที่ฉันเคยทำให้คุณต้องเสียใจ
12 ธันวาคม 2545 20:01 น.
ทะเลใจ
รักคุณเพราะคุณเป็นคุณ
รักคุณเพราะเอาใจใส่
รักคุณเพราะคุณใส่ใจ
รักคุณเพราะคุณมีความห่วงใยให้กัน
รักคุณเพราะคุณอยู่ข้าง ๆ
รักคุณเพราะไม่อ้างว้างยามเหงา
รักคุณเพราะคุณอยู่ข้าง ๆ แปลงร่างเป็นเงา
รักคุณเพราะคุณคอยเฝ้าดูแลยามเหงาใจ
รัดคุณเพราะคุณคอยปลอบโยน
รักคุณเพราะโอนอ่อนยาม(ฉัน)ดื้อรั้น
รักคุณเพราะคุณคอยอาทรซึ่งกันและกัน
รักคุณเพราะคุณเชื่อมั่นและเชื่อใจฉันตลอดมา
26 ตุลาคม 2545 22:26 น.
ทะเลใจ
ในความจริงที่ฉันเจอ
ก็คือเธอที่เหินห่าง
นับวันยิ่งจืดจาง
อยากเอ่ยคำลาร้างเต็มที
ฉันเองก็ไม่รู้ว่าผิดอะไร
เธอถึงได้เปลี่ยนไปขนาดนี้
ทั้ง ๆ ที่เมื่อก่อนพูดจาพาที
ว่าฉันคือคนดีของหัวใจ
เธอบอกฉันได้หรือเปล่า
เล่าเรื่องราวให้ฉันฟังหน่อยจะได้ไหม
ว่าที่ทำแบบนี้มันคืออะไร
ฉันข้องใจเธอเหลือเกิน
เมื่อก่อนถามว่ารักก็ตอบว่ารัก
แต่มาพักหลัง ๆ เริ่มห่างเหิน
เหมือนเธออยากแยกทางกันเดิน
ถ้าเธออยากไปก็เชิญไม่ขัดใจ
แต่บอกเหตุผลกับฉันหน่อย
อย่ามัวปล่อยให้สงสัย
ฉันก็คนนะเธอมีหัวใจ
ถ้าอยากจะไปขอเหตุผลให้ฉันที
ฉันไม่รั้งเธอไว้หรอก
ถ้าจะไปก็บอกฉันซะตรงนี้
ฉันอยากได้แค่เหตุผลที่คนดี
ทำห่างเหินแบบนี้ฉันยังไม่เข้าใจ
25 กันยายน 2545 17:50 น.
ทะเลใจ
__ __ __ __ __ __ __
__ เฮ้ย ! ตกอีกแล้วนะเจ้าฝน __
__ ทำไมถึงร่วงหล่นมาได้ขนาดนี้ __
__ รู้ไม๊ รู้ไม๊ ฉันมองเธอทีไรน้ำตาไหลทุกที __
__ มาเยี่ยมเยียนครั้งนี้มันนานเกินไป __
__ มาเฉย ๆ จะไม่ว่า __
__ ถ้าไม่พาความเหงานำมาให้ __
__ เจ็บนะเจ็บ เจ็บที่ใจ __
__ เพราะว่าใครคนนั้นเขาไม่มา __
__ เขาจากไปพร้อมเธอนะเจ้าฝน __
__ ต้องฝืนทนกล่ำกลืนฝืนน้ำตา __
__ ไม่ให้ไหลมาพร้อมกับคำลา __
__ วันที่เขาเดินมาคว้าหัวใจ..........ตามเขาไป __
__ ป่านนี้เขาจะเป็นอย่างไรฉันไม่รู้ __
__ เจ้าฝนคอยไปอยู่เป็นเพื่อนเขาจะได้ไหม __
__ ฝากด้วยนะความคิดถึง ความห่วงใย __
__ ฝากไปให้คนไกลที่คิดถึงตลอดเวลา __
__ __ __ __ __ __ __
24 กันยายน 2545 18:54 น.
ทะเลใจ
ฝนหล่นฉันหนาว
ฟ้าก้าวลมไหว
เริ่มหวั่นไม่มีใคร
อุ่นไออยู่ไหนกัน
เมฆหมอกครึ้มตา
เหมือนเยาะว่าเย้ยฉัน
โดดเดี่ยวรำพัน
ถึงคนรักกันแสนไกล
สายลมเคล้าฝน
ยิ่งยลยิ่งหวั่นไหว
เหน็บหนาวมากเท่าไร
หัวใจยิ่งปวดชา
ไออุ่นฉันไม่มี
คนดีจะรู้ไหมว่า
เมื่อไร้ธอสวมกอดมา
มันเว่หว้ามากมาย
รู้สึกเช่นกันหรือเปล่า
บางอย่างของเราขาดหาย
ฟ้าร้องแต่กับร้าวที่กาย
สับสนมากมายย่างเยือน
ได้เพียงกอดกรอบภาพ
วงแขนขนาบเพื่อบกลบเกลื่อน
ให้รอยหนาวสั่นที่เกาะเปื้อน
ลบเลือนไปชั่วคราว