20 เมษายน 2546 20:48 น.
ทะเลใจ
หลบไปพักใจ และร่างกาย
ใช้การห่างหายแล้วร้องไห้มีน้ำตา
ใช้ความเมินเฉย เย็นชา
ใช้การไม่มองหน้าแก้ปัญหาระหว่างเรา
ก็เพิ่งคิดได้ว่าทุกอย่างคงไม่ลงตัว
ถ้าหากมัวหลีกหนี แล้วหลบไปอยู่กับความเหงา
การที่หยุดรับรู้ทุกอย่าง รับรู้เรื่องระหว่างเรา
ทำให้คุณต้องเศร้ามากมายเพียงลำพัง
ฉันขอโทษนะคนดี
ฉันจะไม่ทำอย่างนี้อีก ไม่หลบไปอยู่ข้างหลัง
ขอสัญญาว่าจะไม่ทำให้คุณต้องพะวัง
กลัวความรักจะพังอย่างที่ผ่านมา
วันนี้ยิ้มหน่อยนะ
ฉันจะไม่ห่างหาย ให้คุณต้องห่วงหา
จะไม่หันหลังให้คุณต้องมีน้ำตา
ฉันขอสัญญาด้วยใจ
สัญญาค่ะ *^_^*
18 เมษายน 2546 17:42 น.
ทะเลใจ
วันนี้เหนื่อยอ่อนเหมื่อยล้า
อยู่ ๆ น้ำตาก็รินไหล
ความรู้สึกบอกไม่ถูกว่าทำไม
ถึงได้เศร้าในใจอย่างที่ไม่เคยเป็น
เจ็บลึก ๆ ในความรู้สึก
อยากจะนึกปลอบใจให้มองเห็น
ว่ามีคนหนึ่งที่เราห่วงไม่เคยวางเว้น
เขาจะได้คิดเห็นว่าเรานั้นสนใจ
ก็ไม่รู้ว่าเพราะตัวเราทำเหินห่าง
หรือว่าเขาคิดว่ารักจางหมางเมิน ไม่ใส่ใจ
ก็ไม่รู้เหตุเกิดความรู้สึก มันคืออะไร
หาคำตอบตัวเองไม่ได้สักที
อยากจะเป็นนางฟ้าที่รู้ได้ทุกสิ่ง
จะไม่ทิ้งความรู้สึกของเขาแบบนี้
ใจว้าวุ่น ใจราวร้าน ไม่รู้ทำไงดี
เหนื่อยล้า เหนื่อยอ่อนลงทุกทีกำลังใจ
อยากจะเป็นคนไม่มีหัวใจในบางครั้ง
ความโศกเศร้าจะได้หยุดประดังให้หวั่นไหว
หยุดโทษตัวเอง หยุดรักตัวเอง ไม่รักใคร
การเดินทางของหัวใจจะได้หยุดลงสักที
16 เมษายน 2546 15:04 น.
ทะเลใจ
ความเป็นจริงก็รู้ตัวดี
ว่าไม่มีค่าพอใด ๆ
ที่จะทำให้เธอต้องเสียใจ
เป็นเหมือนที่ระบายอารมณ์
ทั้งที่เธอก็แสนจะดี
มีความรักให้ทุกเวลา
ให้คนนึงที่ดูธรรมดา
มีวันที่ดีขึ้นมาเพราะเธอ
แค่เพียงหยดเดียวที่ไหลมาจากตา
ก็อยากจะขอโทษเธอสักล้านคำ
ที่ทำให้เธอต้องช้ำ
ต้องเสียน้ำตาให้กัน
มันเกลียดตัวเองที่เผลอทำอย่างนั้น
ทำคนที่รักฉันได้ยังไง
อยากบอกว่าฉันเสียใจ
อภัยได้ไหมคนดี
6 เมษายน 2546 13:56 น.
ทะเลใจ
คุณจะรู้บ้างไหม
ว่าฉันเคยมีใจให้คุณคนนี้
คนที่ฉันยกให้เป็นคนดี
เป็นคนที่ฉันไว้วางใจ
ฉันให้ความซื่อสัตย์กับคุณ
เพื่อแลกไออุ่นในวันที่อ่อนไหว
ฉันรักคุณ รักคุณมากกว่าใคร
แล้วสิ่งที่ได้กลับมาคือคุณอ่อนไหวกับใคร ๆ ที่เจอ
ฉันเจ็บ ฉันมีน้ำตา
และเสียดายคุณค่าที่เคยคิดว่ามีเสมอ
แต่กับสิ่งที่คุณมอบให้และฉันได้เจอ
ก็คือภาพที่ถูกน้ำแล้วเบลอจางหายไป
ฉันขอถามคุณสักนิด
ว่าฉันผิดมากมายเลยใช่ไหม
ที่ใช้สิทธิ์ของคนที่คุณบอกว่ารักมากกว่าใคร ๆ
โดยบางครั้งที่ฉันเข้าไปเป็นส่วนหนึ่งของชีวิตคุณ
ฉันห่วงก็คิดว่าเรื่องมากซะไม่มี
ฉันใยดีก็หาว่าจอมจุ่น
ฉันขอถามจริง ๆ นะพ่อคุณ
ถ้าไม่รักแล้วจะวุ่นกับคุณทำไมกัน
แต่วันนี้ฉันดีใจนะ
ที่คุณหน่ะหายไปกับใครคนนั้น
โชคดีนะคนที่หมดความสำคัญ
และวันนี้ฉันก็ไม่มีน้ำตาให้กับคุณอีกต่อไป
3 เมษายน 2546 14:36 น.
ทะเลใจ
เช้าแล้วนะเจ้าลูกหมูของพ่อ
วันนี้มารอเจ้าตั้งแต่เช้าใยไม่ตื่น
งัวเงียจริงนะ แล้วเมื่อคืน
เจ้าทำอะไรถึงไม่ฟื้นขึ้นมารอตามพ่อนัด
โธ่ ! พ่อจ๋าเมื่อคืนนี้หนูมีกิจ
หนูนั่งติดหน้าจอรอดูหนัง
มันเลยนอนดึก ก็อยากบอกให้พ่อฟัง
ว่าวันหลังพ่อก็มาหาหนูตอนบ่าย ๆ แล้วกันนะคะ
เจ้าหมูน้อย ยังเป็นเหมือนเคยเลยนะลูก
มานี่ขอบีบจมูกเจ้าหน่อยล่ะ
ให้พ่อคอยได้ยังไงใจดำจริง ๆ นะ
มาหาพ่อสักที พ่อจะได้กลับไปทำงาน
ได้ค่ะเดี๋ยวหนูลงไปหา
รอหน่อยหนา แต่งตัวคงไม่นาน
เดี๋ยวออกไปจะยิ้มให้หวาน ๆ
พ่อจะได้ชื่นบาน ไม่โกรธหนูนะคะพ่อ
จ๋า ได้เจ้าหมูน้อย
พ่อจะคอยอยู่ตรงนี้ ตรงหน้าหอ
แต่ว่าอย่าให้พ่อต้องรอ
นะ เจ้าหมูน้อยลูกพ่อไม่อยากรอนาน ๆ
ได้จ๊ะพ่อเดี๋ยวหนูลงไป
ขอหนูแต่งตัวสักแป๊บแล้วจะไปส่งสายตาหน้าสงสาร
แต่พ่อสัญญาก่อนนะว่าจะยิ้ม ใจหนูจะได้ชื่นบาน
แล้วหนูจะยิ้มหวาน ๆ เป็นสิ่งตอบแทน
ได้ ๆ แล้วเมื่อไหร่จะลงมาซะทีล่ะลูก
ช้ามากกว่านี้เดี๋ยวได้ถูกพ่อทำตาเขม่นแน่ ๆ
เดี๋ยวพ่อไม่รอนะ อย่าหาว่าไม่มาดูแล (ล่ะ)
แล้วมางอแงหาว่าพ่อไม่ใส่ใจ
ค่ะพ่อเนี่ยเดี๋ยวลงไปแล้วล่ะ
พ่อคะวางสายก่อนหนา
ค่ะ ๆ รักพ่อนะคะแป๊บ ๆ ขอเอาแป้งทาหน้า
แล้วจะยิ้มร่า (เริง) ให้พ่อหายเหนื่อยที่รอหนูนาน ๆ