26 กรกฎาคม 2548 09:29 น.
ทะเลใจ
จะเหนื่อยจะหนักจะรักจะเศร้า
�����������จะเบื่อจะเหงาอย่างเราก็เป็น
�����������พักได้พักบ้างปล่อยวางเผื่อเห็น
�����������ในสิ่งที่เป็นอาจซ้อนเร้นความเหนื่อยใจ
ในวันที่เหนื่อยล้าหากพักบ้าง
ในบางอย่างที่มันซ่อนในความหวั่นไหว
รู้ว่าท้อกับงานหนักเรื่องรักอาจเหนื่อยใจ
แต่สิ่งที่เป็นไปมันดีเสมอฉันเชื่อมัน
��� ��� ยิ้มบ้างเพียงบางบางในวันเหนื่อย
��� ��� อาจเรื่อยเปื้อยล่องลอยในความฝัน
��� ��� ความรู้สึกดีอาจเกิดขึ้นได้ในทุกวัน
��� ��� หากเธอยิ้มรับมันกับความเป็นไป
23 กรกฎาคม 2548 15:26 น.
ทะเลใจ
วัฎจักรควักชีวิตให้ติดลม
ความรักล่มจมห่างหายกายเลยหวั่น
พานพบใครใจอยากใกล้ใกล้ชิดกัน
แต่เขานั้นพลันเหินห่างจางหายไป
ใช้หน้าที่มีการงานสานความเหนื่อย
ไปเรื่อยเปื่อยเอื่อยเชื่องช้าสมใจไหม
จนตอนนี้ไม่มีแม้แลผู้ใด
จนหัวใจร่ำไห้ให้เพียงพอ
เหนื่อยเหนื่อยกับการงานพาลให้วุ่น
ใจขุ่นขุ่นกรุ่นด้วยโกรธโทษใครหนอ
ไม่ได้พักต้องหยุดรักชักไม่พอ
กับใจท้อขอเพียงใครใส่ใจกัน
จนมาถึงซึ่งขีดสุดจุดประกาย
ให้ผ่อนคลายหายความเหนื่อยเหมื่อยแล้วนั้น
กลับมาใหม่จะดีไหมใจของฉัน
หยุดสักวันพันหัวใจให้พักผ่อน
ฉันจะหนีหนีแล้วนะจะบอกให้
ไปไกลไกลไม่หันกลับแล้วหลับนอน
เผื่อจะหายคลายใจบ้างว่างพักผ่อน
ไปหนุนนอนหมอน ทำ มะ ชาด พาดพิงใจ
23 กรกฎาคม 2548 08:30 น.
ทะเลใจ
ยืนหยุดนิ่งพิงหน้ามองฟ้ากว้าง
ใจลอยคว้างอ้างว้างเป็นหนักหนา
มีน้ำตาทาทาบเป็นคราบในดวงตา
หันมองฟ้าฟ้าผืนกว้างช่างเดียวดาย
เจ้าความเหงาเข้ามาเยือนเพื่อนเก่าเอ๋ย
เราคุ้นเคยเคยคุ้นนะสหาย
จากไปนานนานเหลือเกินมาทักทาย
ใจหายหายเมื่อฉันนั้นได้เจอเธอ
เพียงวันนี้มีแต่ฉันที่มันเหงา
โอ้เพื่อนเก่าเจ้ามาแล้วใจฉันเผลอ
แอบร้องไห้ปนสะอื้นเพียงเพราะเธอ
กลับมาเจอพบหัวใจไร้เรี่ยวแรง
เหนื่อยและล้าทั้งร่างกายและจิดใจ
มองออกไปไร้แม้ดาวที่ส่องแสง
นั่งกอดเข่าเล่าเรื่องราวที่แห้งแล้ง
ที่มิอาจแสดงให้ใครได้รู้เป็นเช่นไร
ทั้งที่ยิ้มอิ่มความสุขครั้งเจอหน้า
ซ่อนแววตาไม่เริงร่าใจหวั่นไหว
คนใกล้ชิดสนิทแนบแสบหัวใจ
หมดซึ่งแล้วความห่วงใยไม่หวนคืน
ทั้งที่เคยใกล้ชิดพลันมาเหินห่าง
บนหนทางร้างผู้คนเกินทนฝืน
พอกันแล้วพอกันทีตีหน้าชื่น
ขอกลับคืนสู่โลกของความจริง
แต่มีสิ่งอยากจะขอขอวันนี้
ใจที่มีมันหวั่นไหวกับทุกสิ่ง
แต่ขอเธอโปรดเห็นใจให้ทอดทิ้ง
กับชีวิตความเป็นจริงเถิดความเหงาเอย
+ + + + + + + + + + + + + +
ในความเหงาที่ก่อตัวขึ้นมาซะดื้อ ๆ
ทำให้เก็บเอาเรื่องเล็ก ๆ น้อย ๆ
มาใส่ในหัวใจ ไม่ควร ไม่ควรจริง ๆ
อยากจะบอก
พี่จิ๋ง พระจันทร์เศร้าว่า
เอมเข้าใจความรู้สึกของพี่
ที่น้อยใจใครบางคนแล้วล่ะค่ะ
เอมเข้าใจดีว่ามันเป็นอย่างไร
22 กรกฎาคม 2548 07:17 น.
ทะเลใจ
บิน มาไกลใจเหนื่อยล้าฟ้าช่างกว้าง
เดี่ยว อ้างว้างคว้างลอยลมห่มผืนฟ้า
หมื่น ความเหงาเศร้าเรียงร้อยคล้อยลับตา
ลี้ ลับลาลาเจ้าแล้วแก้วดวงใจ
เหงาเหงาแต่ทนเอาเจ้า หัว ใจ
พูดออกไปเผื่อมีใครสนใจบ้าง
อยู่คนเดียวมันทั้งเหงาและอ้างว้าง
ไม่มีเพื่อนร่วมทางยามท้อใจ
ก็พูดพร่ำร่ำบ่นประโยคนี้
แต่ไม่มีใครสักคนมาหวั่นไหว
อยู่คนเดียวมันก็เหงาเหงาจับใจ
อยากมีใครสักคนคอยร่วมทาง
คน คน นี้มีมากมายความห่วงหา
มีแววตาจริงใจไม่เหินห่าง
รับรองได้หากว่ารักรักไม่จาง
ไม่ทิ้งขว้างให้เธอนั้นต้องเศร้าใจ
จะให้ทำอย่างไรขอให้บอก
ไม่กลิ้งกลอกคำพูดหรอกรู้ไหม
ขอสักนิดขอให้เปิดประตูใจ
แล้วให้ใครคนนี้พิสูจน์กับความจริง
20 กรกฎาคม 2548 19:26 น.
ทะเลใจ
เบื่อชีวิตการทำงาน
มันทรมารในอารมณ์
ต้องพยายามป้องความตรม
ไม่ให้ขื่นขมออกมา
คนนั้นจะเอาแบบนี้ สั่ง สั่ง สั่ง
ต้องคอยนั่งรับฟังทุกปัญหา
แต่อีกคนบอกให้เปลี่ยนอยากจะบ้า
แล้วยังมาว่าเราไม่ดี
จะเอาอะไรก็เอาให้มันสักอย่าง
มาทิ้งขว้างอยู่แบบนี้
แล้วจะได้ทำงานไหมล่ะ ไม่เสร็จสักที
แล้วยังมาเร่งเรานี้ให้ไว ไว
จะให้ทำไงล่ะคุณ
เริ่มชักขุ่น ขุ่น นะรู้ไหม
ถือว่าโตกว่าเป็นผู้ใหญ่
คิดจะใช้ยังก็ดีตามใจคุณ
คุณเหนื่อยฉันก็เหนื่อยเป็น
อย่างที่เห็นฉันเองก็ยังวุ่น
เหนื่อยมากมายก็เพราะงานของคุณ
หัวแทบหมุนเมื่อคุณ ๆ ทะเลาะกัน
หน้าส่วนตัว
Calendar
Lovers
0 คน เลิฟทะเลใจ
1073
