4 สิงหาคม 2548 16:25 น.
ทะเลใจ
ใช่ฟ้าแกล้งแช่งให้ช้ำซะเมื่อไหร่
ก็หัวใจใฝ่หาทุกข์รุกลุ่มหลง
ฟ้าเปิดกว้างให้เปิดตายังพะวง
โทษฟ้าคงโทษผิดตัวมัวสายตา
มีน้ำตาใช่ฟ้าทำซ้ำความเจ็บ
ตัวเองเก็บมาใส่ใจในปัญหา
ไม่เห็นทางใช่ฟ้าสร้างภาพลวงตา
ใจที่ชาใช่ฟ้าทำช้ำตัวเอง
ที่สะใจใช่ฟ้าหรอกจะบอกให้
น้ำตาไหลใช่ว่าฟ้ามาข่มเหง
หากจะโทษโปรดโทษใจของตัวเอง
ที่ยำเกรงภัยคุกคามของภาพลวง
หากวันนี้ไม่ยืนขึ้นมาใหม่
แล้วเมื่อไหร่คนบนฟ้าจะหมดห่วง
ใครคนนั้นมองลงมาคงช้ำทรวง
คนแสนห่วงมาอาลัยไม่เลิกลา
3 สิงหาคม 2548 16:09 น.
ทะเลใจ
พระจันทร์เอ๋ยใยเลยคล้ายเศร้าโศก
ทุกข์วิโยกหรือไรใคร่อยากถาม
มัวหมองหม่นบนฟ้าเมฆติดตาม
ดั่งเช่นยามพระจันทร์เศร้าเคล้าน้ำตา
พระจันทร์เอ๋ยรู้ไหมน้ำตาพราก
ยามจันทร์จากท้องทะเลแสนเหว่หว้า
คืนนี้หนอมองพระจันทร์มีน้ำตา
พลอยให้ข้าคลื่นทะเลซัดหัวใจ
น้ำตาจันทร์พลันรินไหลแม้ไกลห่าง
ความอ้างว้างคว้างบนฟ้าแลหวั่นไหว
มีใจนี้ที่เศร้าสร้อยเป็นเงาใจ
กระทบคลื่นกลืนกลับไปพร้อมเงาจันทร์
เงาพระจันทร์ที่ทาทาบฉาบทะเล
คลื่นซัดเซเกความเหงาดั่งความฝัน
หลายเรื่องราวถาโถมเข้าใจรำพัน
ทำให้จันทร์คืนนี้เศร้าหัวใจ
พระจันทร์จ๋าอย่าร้องไห้คลายโศกเศร้า
มาเป็นเงาทาบทะเลอีกครั้งจะได้ไหม
น้ำตาจันทร์หวั่นสะท้านถึงหัวใจ
หยุดร้องไห้เถิดหนาข้าวอนจันทร์
2 สิงหาคม 2548 15:41 น.
ทะเลใจ
คำพี่เอ่ยอ่อนล้าคราสิ้นหวัง
จมพะวังฝังรากลึกนึกไม่หาย
ปองดอกฟ้าเขาไม่มาเคียงข้างกาย
ใจพี่หายแถบสลายตราบสิ้นลม
เฝ้าเพ้อพร่ำร่ำไห้ใจแทบขาด
มีเพียงหยาดน้ำตาที่ขื่นขม
เคยเริงร่าร่าเริงมาตรอมตรม
สุดระทมจมทุกข์แทบขาดใจ
พี่ชายข้าจงอย่าเศร้าเขาไม่มอง
ยังมีน้องปองดูพี่ไร้หวั่นไหว
พี่ชายจ๋าหยุดเถอะนะความเศร้าใจ
พี่ร่ำไห้น้องสุดเศร้าเศร้ามากมาย
ขอพี่ชายลุกขึ้นแล้วเดินต่อ
หากว่าท้อน้องจะอยู่ไม่ห่างหาย
มีรอยยิ้มทุกเมื่อเคียงข้างกาย
เพียงพี่ชายหายโศกเศร้ามิตรอมใจ
หากพี่นี้ยิ้มสักหน่อยเปื้อนใบหน้า
อันคุณค่าที่ควรมีไม่ไปไหน
น้องคนนี้จะอยู่เสมอจงจำไว้
ตราบสิ้นลมหายใจไม่ร้างลา
ยิ้มหน่อยนะพี่ชายคนดี
30 กรกฎาคม 2548 09:09 น.
ทะเลใจ
แก้วใดเล่าเจ้าจะงามงามล้ำค่า
สูงสง่าตระการฟ้าข้านับถือ
จิตใจงามงามเหลือล้นคนร่ำลือ
แก้วนั้นคือแก้วประเสริฐเลิศความดี
พ่อเป็นดั่งคลังความดีมีทุกเมื่อ
รักล้นเหลือเกื้อและหนุนอุ่นใจนี้
ทะเลน้อยถ้อยวาจาและพาที
น้อมใจนี้เคารพยิ่งกว่าสิ่งใด
มีหนึ่งพ่อให้กำเนิดเกิดเป็นแก้ว
ใจเพริศแพรวดีงามกว่าสิ่งไหน
ทั้งปกป้องคุ้มครองลูกจนอุ่นใจ
รักพ่อยิ่งกว่าสิ่งใดในโลกา
คุณพ่อแก้วลูกนี้ขอน้อมก้มลงกราบ
บอกให้ทราบไม่เคยหมิ่นพ่อเลยหนา
มีแต่ใจที่เคารพตลอดมา
ขอซบหน้ากราบบนตักรักพ่อนี้สุดหัวใจ
- - - - - - - - - - - - - -
ถึงคุณลุงแก้วประเสริฐ
บทกลอนที่เอมแต่งเมื่อวานนี้
เอมไม่มีความประสงค์จะจำนงว่ากล่าวถึงคุณลุงแก้ว
เอมนับถือคุณลุงแก้วเหมือนญาติผู้ใหญ่ของเอม
หากจะเปรียบ พี่จิ๋ง พระจันทร์เศร้า เป็นแม่
ก็เปรียบคุณลุงแก้ว แก้วประเสริฐ เป็นพ่อของเอมค่ะ
เอมขอบคุณมากมายลำหรับบทกลอนงามที่คุณลุงแก้วแต่งให้
และเอมขอเรียกคุณลุงแก้วว่าคุณพ่อแก้วนะเจ้าคะ
เคารพคุณพ่อแก้วประเสริฐอย่างยิ่ง
ทะเลใจ
29 กรกฎาคม 2548 12:53 น.
ทะเลใจ
มีเพียงภาพฉาบทากายคล้ายเช่นคน
แต่ใจล้นหม่นหยาบกร้านมารยังไหว
จิตคิดแค้นแน่นฝังลึกตรึงจิตใจ
ภาพจำไว้ให้คนเห็นเป็นคนดี
สื่อออกมาข้านี่หนาหน้าสรรเสริญ
บนทางเดินเมินความชั่วมั่วหลีกหนี
น่าสงสารการโดนลืมปลื้มสิ้นดี
ทั้งชีวีมีเพียงร่างร้างจิตใจ
อยากจะบอกกรอกเข้าหูรู้เอาไว้
ใครต่อใครใช่ไม่เห็นเป็นเช่นไหน
สิ่งที่ทำย้ำเด่นชัดซัดถึงใจ
ร้ายแค่ไหนใช่หน้าตาทั้งท่าทาง
ทั้งสันดอนก่อนสันดานพาลไปทั่ว
คนอื่นชั่วตัวเองดีมีแต่ขว้าง
เห็นใครดีมีความสุขทุกข์เจือจาง
มีระวางหางกระดิกจิกหัวใจ
ทำเต้นแร้งแรงอย่างกามาทำวุ่น
ใจขุ่นขุ่นคุณมาสื่อหือตรงไหน
โอ้ยนางฟ้าเทวดาดูสิใคร
ลากเขี้ยวใส่ใจปลาซิวกริ้วแล้วกลัว
Calendar
Lovers
0 คน เลิฟทะเลใจ
หน้าส่วนตัว
1175
