18 ตุลาคม 2548 07:24 น.
ทะเลใจ
ทั้งหน้าที่การงานถาโถมมาโรมรัน
เหนื่อยเหมือนกันอยากพักสักยกหัวอกนี้
หยุดทุกอย่างเพื่อแนวทางที่ฉันมี
ขอสงบสักนาทีโปรดเห็นใจ
หน้าที่ของฉันที่แม่บอกเสมอมั่น
ว่าให้ฉันแค่ทำงานอย่าหวั่นไหว
อีกหน้าที่มีเรื่องเรียนควรใส่ใจ
อย่าเป็นไปตามแรงลมที่โถมมา
เลยอยากจะขอลาพักร้อนสักนิดหนึ่ง
แต่ไม่ถึงกลับหนีหายหรือหลบหน้า
เพียงความคิดมันเหนื่อยอ่อนทุกเวลา
จะกลับมาหากหายเหนื่อยทั้งกายใจ
15 ตุลาคม 2548 12:51 น.
ทะเลใจ
พี่ชาย : เอ้าล่ะหนาทะเลใจไหวเจ้าเอ๋ย
หมูทรามเชยใยหน้ายุ่งและมุ่งมั่น
โกรธใครมาหรือคนดีฉวีวรรณ
บอกพี่นะจอมขวัญน้องแก้วตา
หากเจ้านี้มัวแต่หลงเพลิงของอารมณ์
ไม่คิดข่มจิตวกวนล่ะเจ้าหนา
ความดันขึ้นหน้าวูบมือซีดชา
แล้วพี่คว้าเจ้าไม่ทันทำอย่างไร
สติล่ะน้องสติเจ้าอยู่ ณ แห่งไหน
ทะเลใจเจ้าเคยยิ้มกลับหวั่นไหว
เอาน่าน้องหนมสักแพ็กแจกเป็นไร
เย็นนี้พี่พร้อมให้ข้าวฟรีอีกหนึ่งจาน
ทะเลใจ : ก็พี่จ๋าใยมาว่าน้องเป็นหมู
ดูสิดูคนปลอบทำสงสาร
แกล้งว่าน้องน้องเริ่มยั๊วเดี๋ยวก็พาล
ไม่ทำงานให้ซะเลยดีเหมือนกัน
หะ หะ หะ น้องล้อเล่นน่านะพี่ชาย
ก็ยิ้มได้แล้วไงล่ะค่ะพี่จอมขวัญ
ขนมล่ะสัญญาแล้วนะอย่าเบี้ยวกัน
จับมือมั่นไม่ยอมปล่อยหากไม่ได้กิน
พี่ก็รู้ว่าหนูแพ้แก่อาหาร
ขอสักจานสองจานอย่าใจหิน
เอ้าก็ได้ไม่ว่าแล้วน้องได้ยิน
ว่าหมดสิ้นพี่ให้น้องหากยิ้มมา
15 ตุลาคม 2548 08:32 น.
ทะเลใจ
กว่าจะก่อร่างสร้างตัวเป็นบ้านใหญ่
กำลังใจที่ทุ่มให้ไว้เบื้องหน้า
อีกกี่หยดล้านหยาดเหงื่อไหลออกมา
กว่าจะท้าแรงลมไม่จมคืน
กว่าจะมีพี่น้องปองดองกัน
ความสัมพันที่นานวันกับยิ้มชื่น
หยาดน้ำตาช่วยกันซับให้กลับคืน
ความดาษดื่นบทกวีที่มีมา
กำลังใจใดเล่าที่เฝ้าห่วง
ใจทั้งปวงสอดประสานเห็นคุณค่า
เมื่อยามทุกข์มีเพื่อนปลุกซับน้ำตา
พร้อมไหล่บ่าโอบกอดยามร้อนรน
มีทั้งพ่อมีทั้งแม่และพี่น้อง
มาจับจองพื้นที่เพื่อหลบฝน
ต่างประโคมความรักให้ยามทุกข์ทน
เมื่อสุขล้นพากันยิ้มอิ่มหัวใจ
แต่วันนี้พี่น้องหนีจากบ้าน
เพื่อสำราญของบางคนที่ยิ่งใหญ่
ต่อจากนี้บ้านจะเป็นเช่นอย่างไร
เมื่อต่างคนก็ต่างไปคนละทาง
หากใครบางคนจะพูดว่าอยากไปก็ไปสิ สิทธิ์ของเธอ
ใครจะห้ามได้ มันก็ใช่!
แต่เหตุผลที่ไปพิจารณาหน่อยนะว่าเค้าไปกันเพราะอะไรกัน
ไม่ใช่อยากมาเรียกร้อง แต่ไม่ไหวแล้ว ...
ในเมื่อคุณ คุณ ก่อมาเองแล้วทำไมไม่เคลียร์ปัญหาให้มันจบ ๆ
ถ้าหากจะบอกว่า กระทู้หน้าบ้านมันจะสร้างความแตกแยก แล้วไอ้ที่เกิดขึ้นมาเนี่ยเพราะอะไร
ไม่ได้ว่านะเรื่องที่ลบกระทู้ แต่ทำไมไม่ให้เจ้าตัวมาชี้แจงเรื่องที่เกิดขึ้น รอหน่อยไม่ได้หรอคุณไม่กี่วันเอง
เมื่อเค้าออกมาเคลียร์เรื่องจบคุณจะลบออก ก็ไม่มีใครว่า
และอีกอย่างจะได้เคลียร์ทั้งตัวคุณและคนที่คุณไม่อยากเคลียร์ด้วยไม่ว่าจะด้วยเหตุผลอะไรก็ตามแต่
อย่างน้อย ๆ จะได้ไม่ว่าใครตัดสินใคร เคลียร์กันให้จบ ๆ ไป เป็นแบบนี้เมื่อไหร่เรื่องระหว่างคุณ
กับคนที่เพื่อนคุณพาดพิงถึงจะจบ มันก็เป็นอยู่แบบนี้หรืออยากจะใช้คำว่า
เหมือนคุณเป็นจำเลยไม่มีทนายแก้ต่าง .. ไปเรื่อย ๆ
ก็นี่ไงคุณ มีโอกาสแล้วทำไมไม่รีบคว้าล่ะ อุตส่าห์ได้เป็นแขกพิเศษเชียวนะคุณ
อะไรที่ข้องใจในเมื่อเคลียร์กันภายในไม่ได้ก็ออกมาเคลียร์กันจะ ๆ แบบนี้เลย
โป่งใสดีว่าไม๊ แต่ขอเหอะ ให้เจ้าตัวเค้าเข้า login ได้ก็พอแล้ว
อ่อ อย่าว่าอยากสอดรู้สอดเห็นนะ .... ไม่ได้อยากรู้
จะว่ารู้เห็นอะไรมาก็ไม่เชิงเพราะว่ามันไม่ใช่เรื่องของตัวเอง
แต่ในเมื่อคนคนนึงที่เคยสนิทกับคุณมาก ๆ เคยไปเที่ยวด้วยกัน
เป็นเพื่อนสนิทกัน อยู่ ๆ มาตัดความสัมพันธ์กับคุณแบบนี้
แถมลาบ้านกลอนอีกต่างหาก บอกตรง ๆ ว่าเสียดายคนดี ๆ
นักกลอนฝีมือดี เพื่อนที่ดีกับทุกคน มิตรภาพที่อาบความจริงใจหายไปอีกหนึ่ง
แต่คิดว่างานนี้คงไม่แค่หนึ่งล่ะมั้งคุณ เรื่องนี้มันอาจจะเป็นเรื่องเล็ก ๆ สำหรับคุณ
แต่สภาพจิตใจของคนอื่น ๆ มันยิ่งใหญ่นะคุณ อ่อ แล้วอย่าว่าเพราะคนสนิทออกมา
เปิดตัวลาบ้านกลอนแบบนี้ถึงได้ออกมาพูด
ไม่ใช่หรอก เป็นเพราะว่าเรื่องที่ไม่เป็นเรื่องทำให้เกิดเป็นเรื่องใหญ่มากว่า
หากไม่มีการเริ่มมันก็จะไม่มีการต่อ .... เชื่อนะว่าหาเรื่องนี้คุณจบเรื่องนี้ด้วยความยุติธรรม
คนที่ชื่นชมคุณและเห็นใจคุณจะมากกว่าที่เป็น คุณเองก็เป็นนักลอนที่โดยส่วนตัวแล้วเอมชื่นชมผลงาน
เป็นคนแต่งกลอนได้สวยงาม เป็นบุคลากรทางด้านวรรณกรรมบทกลอนที่ควรได้รับการยกย่อง
เพราะแม่จิ๋งก็ชมคุณไม่ขาดปากว่าคุณแต่งกลอนได้ดีและไพเราะมาก ๆ และหลายต่อหลายคน
ดูคุณเป็นแบบอย่าง และอย่าลืมเด็กหลาย ๆ คนรวมทั้งผู้ใหญ่ด้วยที่ศึกษาผลงานคุณเป็นตัวอย่างก็เยอะ
แต่เกิดเหตุการณ์แบบนี้ขึ้น ความสัทธาในตัวคุณมันเริ่มถอยลง และอยากบอกว่าเสียดายเหมือนกัน
ที่นักกลอนเก่งแบบคุณจะเสียภาพพจน์และเสียความสัทธาจากคนอื่น ๆ
ในเมื่อคุณยืนยันว่าคุณบริสุทธิ์โดยที่มีบางท่านที่คุณคิดว่าเค้าตัดสินการกระทำบางอย่างคือคุณ
ก็งานนี้มีให้คุณได้เคลียร์ตัวเองทำไมไม่คว้า หรือว่าไม่มีอะไรจะพูดหรืออธิบายเพราะอะไรเป็นอะไร
ต่างคนก็ต่างรู้อยู่แก่ใจ คุณรู้แต่คนอื่นไม่ได้รู้ด้วยหรอกนะคุณ ....
8 ตุลาคม 2548 11:34 น.
ทะเลใจ
ฉันไม่เข้าใจความเป็นไประหว่างเราเลยคนดี
สิ่งที่มีคืออะไรบอกฉันหน่อยจะได้ไหม
เป็นคนรักหรือเพื่อนรักโปรดบอกให้เข้าใจ
อย่าปล่อยให้ฉันคิดไปไกลเพียงฝ่ายเดียว
ใครต่อใครเฝ้าถามฉันเสมอ
ระหว่างเธอและฉันกับหัวใจที่คล่องเกี่ยว
ความรักที่มีให้กันในความกลมเกลียว
คือฉันฝ่ายเดียวหรือเปล่าที่มีใจ
เพราะในบางครั้งกับความรู้สึกที่มี
เธอให้ฉันคนนี้พิเศษกว่าใครคนไหนไหน
ทั้งเป็นห่วงทั้งดูแลทั้งใส่ใจ
ทั้งห่วงใยทั้งผูกพันและแคร์กัน
แต่บางครั้งเธอก็ทำเช่นฉันเป็นเพียงเพื่อนสนิท
ที่ใกล้ชิดกับตัวเธอเพียงเท่านั้น
และในบางครั้งก็เย็นชาใส่กันและกัน
จนทำให้ฉันไม่มั่นใจเรื่องระหว่างเรา
บอกฉันเถอะนะคนดีฉันของร้อง
สิ่งที่หมายปองของเธอคือสิ่งใดหรือเพียงแค่เหงา
ให้ฉันเป็นเพียงภาพฉายชัดดั่งเช่นเงา
และมีไว้เพียงแก้เหงาในบางคราที่เศร้าใจ
ที่พูดมาฉันเพียงอยากมีสิทธิ์ใช้คำว่ารักก็เท่านั้น
กับความสัมพันธ์ที่มีมานานใจมันหวั่นไหว
หากรักฉันโปรดบอกว่ารักเถอะนะคนดีของหัวใจ
และฉันพร้อมจะดูและห่วงใยเธอเช่นกันนะคนดี ..
http://music.kapook.com/newmusicstation/play.php?id=4756
6 ตุลาคม 2548 14:28 น.
ทะเลใจ
อย่ามาตู่ว่าฉันนั้นชอบเธอ
เล่นทีเผลอแบบนี้ไม่ดีนะทูนหัว
ทำหน้าดุทำเสียงยักษ์ไม่ยักกลัว
มาใกล้ตัวหวังใกล้ใจหรือไงคุณ
มาออเซาะฉอเลาะเกาะเป็นปลิง
มาสุงสิงอยากให้พิงอิงไออุ่น
มาทำดีตีหน้าซื่อให้การุณ
โธ่... พ่อคุณ น่าสงสารเสียกระไร
เดี๋ยวมาอ้อนเดี๋ยวทำซึ้งให้ตรึงตรา
คอยแวะมาเพื่อกวนใจให้หวั่นไหว
ซื้อขนมทั้งลูกอมชมเรื่อยไป
ดุเท่าไหร่ก็ไม่ห่างวางสายตา
ไอ้ที่ฉันนั้นหน้าแดงเพราะแรงไข้
ใช่หวั่นไหวเพราะเธอนั้นนั่นหรอกหนา
ที่มือสั่นเพียงเพราะฉันแกล้งลวงตา
ใช่เพราะว่าเธอมาจ้องอย่าข้องใจ
เชอะ.........