1 กุมภาพันธ์ 2550 15:37 น.
ทะเลใจ
ส า ย ล ม อ่ อ น อ่ อ น ไ ห ว ใ น ล ม ห น า ว
สุ ก ส ก า ว ด า ว ร ะ ยิ บ ก ร ะ พ ริ บ ไ ห ว
พ ร ะ จั น ท ร์ ท อ แ ส ง ท า บ ท า ฟ า ก ฟ้ า ไ ก ล
อุ่ น ล ะ ไ ม ใ น อ้ อ ม แ ข น แ ส น บ า ง เ บ า
มี เ ธ อ เ คี ย ง ใ ห้ อิ ง แ อ บ แ ล ะ แ น บ ข้ า ง
รั ก ไ ม่ จ า ง จ า ก ใ จ ใ ห้ ห า ย เ ห ง า
เ ธ อ บ อ ก รั ก ย า ม ห วั่ น ไ ห ว ใ ห้ บ ร ร เ ท า
ปั ด แ ล ะ เ ป่ า ค ว า ม เ ศ ร้ า ด้ ว ย เ ข้ า ใ จ
ใ ห้ ห นุ น ตั กแ ท น ห ม อ น ก่ อ น ห ลั บ ฝั น
พู ด ป ล อ บ กั น ย า ม เห นื่ อ ย ล้ า น้ำ ต า ไ ห ล
เ ก า ะ กุ ม มื อ ถ่ า ย ท อ ด อ้ อ ม ก อ ด ไ ป
ย า ม ร้ อ ง ไ ห้ อ่ อ น แ อ พ่ า ย แ พ้ ม า
เ พ ร า ะ มี เ ธ อ วั น นี้ จึ ง มี ฉั น
ที่ มี ฝั น ต้ อ ง ก า ร ใ ฝ่ ใ ห้ ไ ข ว่ ค ว้ า
เ พ ร า ะ มี เ ธ อ จึ ง มั น ฉั น ทุ ก เ ว ล า
ย า ม ห ลั บ ต า ยั ง อุ่ น ใ จ เ พ ร า ะ ใ ก ล้ เ ธ อ
อุ่นใจแล้ว แค่มีเธอกับฉัน
รักกันตลอดไปด้วยใจ ใจที่หวังดี
อุ่นใจแล้ว หนาวเย็นสักแค่ไหน
เมื่อมีรักเข้าใจ จะมีอะไรอุ่นกว่านี้
8 ธันวาคม 2549 18:33 น.
ทะเลใจ
อกหักคราวนั้นฟ้ามีคำสั่ง
ทิ้งรักที่พังกองไว้อยู่ตรงหน้า
ให้คนอย่างฉันหัวใจเย็นชา
ไม่เปิดตัวเองรับใครเข้ามาในหัวใจ
จะดีแค่ไหนลงตัวยังไงก็แล้วแต่
อย่าได้แคร์แม้ว่าเย้ายวนสักแค่ไหน
ห้ามเลยห้ามขาดห้ามไว้ใจ
อย่าได้รักใครเหมือนที่ผ่านมา
แต่พอเจอเธอคนนี้
รู้สึกดีในใจเป็นหนักหนา
ลงตัวลงใจในทุกครา
อยากเห็นหน้าทุกทุกวัน
อยากขัดใจฟ้า รักเธอให้เต็มหัวใจ
สิ่งที่ขาดหายให้เธอนั้นเติมมัน
ไม่แคร์ไม่สนว่ารักครั้งนี้จะชั่วคราวหรือนิรันดร์
เพราะไม่สำคัญขอรักเธอสักครั้งก็พอ
จะบอกกับฟ้าว่าขอโทษทีที่ใจของฉันมันดื้อรักเธอจนลืมคำสั่ง
2 ธันวาคม 2549 12:35 น.
ทะเลใจ
ไม่มีอากาศ . . . ก็ไม่มีลมหายใจ
ไม่มีความรัก ยังหายใจได้ เหมือนทุกวัน
อากาศไม่ต้องเสาะแสวงหา
แต่ความรักจะได้มาต้องบากบั่น
อากาศได้มาง่ายๆ และมีอยู่มากมายร้อยพัน
ส่วนความรัก แม้เพียงฝัน . . . ก็สุขใจ
อากาศแทบไม่มีน้ำหนัก
ส่วนความรัก ใครก็เห็นว่ายิ่งใหญ่
อากาศ ไม่เคยสร้างความเสียใจ
หากความรัก ทำให้ต้องร้องไห้ มีน้ำตา
อากาศ ทำให้ทุกชีวิตดำรงอยู่
และความรัก ทำให้ลมหายใจทุกอณูมีคุณค่า
อากาศมองเห็นได้ยากด้วยสายตา
ส่วนความรัก เห็นด้วยตารู้ด้วยใจ
มีอากาศโลกก็เป็นอย่างที่เป็นอยู่
มีความรักโลกจะกลายเป็นสีชมพูหวานไหว
สำหรับอากาศ เข้า-ออกตามลมหายใจ
แต่ความรักหากมีไว้ . . . ก็ไม่อยากสูญเสียไปสักนิดเดียว
ดูแลรักษาอากาศว่าลำบาก
ดูแลความรัก ยิ่งยุ่งยาก หากไม่ชอบแลเหลียว
อากาศมากเท่าไหร่ . . . ก็ไม่กลมเกลียว
ความรักแม้บางเบาก็แน่นเหนียว . . .และผูกพัน
ส่วนประกอบของอากาศสามารถบรรยาย
แต่ความรักไม่อาจอธิบายด้วยคำสั้นๆ
อากาศ อาจดี - แย่ แต่ละวัน
ส่วนความรักนั้น จะยังคงอบอุ่นกรุ่นหัวใจ
"ความรัก" กับ "อากาศ"
หากถามฉันว่าเลือกที่จะขาดสิ่งไหน
แม้อากาศจำเป็นสักเพียงใด
ในโลกที่ความรักสิ้นไร้ . .ก็ไม่อาจทนอยู่ได้ เช่นกัน. . .
28 พฤศจิกายน 2549 10:51 น.
ทะเลใจ
ไม่ว่าเจอปัญหาใดให้เหนื่อยล้า
หรือล้มมาจากไหนไม่เคยบ่น
ไม่พูดคำย้ำให้เราเฝ้าร้อนรน
ไม่สักหนเห็นน้ำตาว่าท้อใจ
พ่อยังยิ้มได้ด้วยใจที่เข้มแข็ง
ยังคงแกร่งในวันที่หวั่นไหว
มีอ้อมกอดอุ่นอุ่นคุ้นเคยใจ
กอดฉันไว้ให้กำลังฝังศรัทรา
ในวันที่ฉันอ่อนแอและแพ้มา
มีน้ำตาเพราะปวดร้าวก้าวเหนื่อยล้า
ภาพของพ่อในวันเก่ากลับเข้ามา
ให้ฟันฝ่าและสู้ต่อไม่ท้อใจ
พ่อบอกว่าจะเคียงข้างบนทางฝัน
คืนและวันจะมีพ่อต่อเติมให้
จะเฝ้าดูอยู่ห่างห่างสร้างกำลังใจ
หากหวันไหวให้นึกไว้ใจพ่อเคียง
ค น ที่ เ ป็ น อ ย่ า ง ใ ห้ ฉั น เ ดิ น ไ ป สู่ วั น ที่ ยิ่ ง ใ ห ญ่
เ ขี ย น ล ง บ น หั ว ใ จ จ ะ ย า ก เ ย็ น เ พี ย ง ใ ด
ต้ อ ง ใ ห้ ไ ด้ อ ย่ า ง ใ จ พ่ อ ห วั ง
อ ย า ก มี วั น ที่ พ่ อ ภู มิ ใ จ
22 พฤศจิกายน 2549 14:15 น.
ทะเลใจ
ใจสัมผัสลมหนาวคราวอ้างว้าง
บนเส้นทางที่เปล่าดายกายเหว่ว้า
สั่นสะท้านต้านลมข่มน้ำตา
สุดอ่อนล้าไร้กำลังหวังจางไป
หาอุ่นไอก็หมดสิ้นกลิ่นความรัก
ได้รู้จักเพียงความตรมที่ขมไหม้
ไร้อ้อมกอดไร้แววตาว่าห่วงใย
ร้าวหวั่นไหวไม่มีใครให้พึ่งพา
จะซบฟ้าโดนกีดขวางทางลมหนาว
จะกอดดาวพระจันทร์ก็กันท่า
จะหนุนตักปุยเมฆน้อยลอยลิ่วมา
โดนตัดหน้าด้วยสายฝนที่หล่นริน
เมื่อไหร่หนาผลบุญจะหนุนให้
พาหัวใจฉันคลายเหงาเศร้าหมดสิ้น
มีคนรักบอกห่วงใยให้ได้ยิน
เลิกชาชินกับลมหนาวที่ร้าวใจ
Calendar
Lovers
0 คน เลิฟทะเลใจ
หน้าส่วนตัว
1104
