20 กุมภาพันธ์ 2554 01:53 น.
ทะเลใจ
อาจเป็นเพราะฉันมันเฉย เฉย
เธอก็เลยปล่อยทิ้งไว้ให้เหน็บหนาว
จะกี่ครั้งจะกี่หนทนทุกคราว
หลายเรื่องราวต้องเข้าใจในตัวเธอ
ใครจะมาใครจะไปไม่รับรู้
ได้เพียงอยู่กับความเหงาเศร้าเสมอ
พูดไม่ได้ ร้องไม่ได้ จนใจเพ้อ
ที่ล้นเอ่อคือเงียบงันฉันอ่อนแอ
เธอเหงาได้มีใครได้ฉันไม่ได้
จะอ่อนไหวสักเท่าไหร่ไม่เคยแคร์
ทิ้งฉันไว้ให้ยอมรับกลับความแพ้
ที่มีแค่คำว่ารักยามพักใจ
9 ตุลาคม 2553 21:38 น.
ทะเลใจ
ว่างเปล่า......
สิ่งรบเร้าเคล้าน้ำตา
คือความเศร้าเล่าเรื่องว่า
เจ็บนักหนายามร้าวรอน
เคยอบอุ่นอุ่นไอเขาเคยมอบ
วันนี้หอบเพียงความช้ำซ้ำอาวร
สิ่งเคยมีกลับไม่มีใจไหวอ่อน
เคยเว้าวอนกับเงียบงันวันไร้เธอ
ว่างเปล่า......
มีเพียงเศร้าที่ล่นเอ่อ
ลมหายใจที่พร่ำเพ้อ
พบเพื่อเจอการลาจากแสนทรมาน
ฉันไร้แล้วแววตาที่เคยพร่ำ
สิ่งที่ดีเคยทำกลับกลายไร้สงสาร
มีเพียงความว่างเปล่าที่ยาวนาน
กอดฉันในวันวานกลับหวนมา
11 มกราคม 2553 12:59 น.
ทะเลใจ
โปรดปลดปล่อยหัวใจฉันที่มันร้าว
กับเรื่องราวเก่าเก่าของเขานั้น
หากตัวฉันไม่สามารถวาดคืนวัน
มาแทนฝันในวันเก่าเขาและเธอ
โปรดปล่อยมือที่ยึดเหนี่ยวเกี่ยวฉันไว้
ปล่อยฉันไปจะดีกว่ามาเสนอ
ให้ฉันอยู่เพื่อรับฟังความหลังเธอ
ที่พร่ำเพ้อว่าเขาดีทุกวี่วัน
โปรดปล่อยฉันไปตามทางอย่างเงียบ เงียบ
แม้เย็นเชียบถึงหัวใจให้ไหวหวั่น
ยังดีกว่ารับรู้อยู่ทุกวัน
ว่าเธอนั้นยังรักเขาเฝ้าอาวร
โปรดปลดปล่อยพันธนาการที่สานต่อ
อย่าทักทอเส้นความฝันอันไหวอ่อน
ปล่อยฉันเจ็บและร้องไห้ใจร้าวรอน
ดีกว่าตอนมีเธอใกล้ให้ทรมาน
6 พฤศจิกายน 2552 12:46 น.
ทะเลใจ
ห น า ว ........
ความปวดร้าวที่ฉันเคยรู้สึก
ความเจ็บปวดที่บาดลึก
ที่เคยผนึกในหัวใจ
สะอื้น.......
ในค่ำคืนที่หวั่นไหว
กอดตัวเองวันไม่เหลือใคร
และร้องไห้เพียงลำพัง
แต่แล้ว ......
มีเธอส่งแววตาแห่งความหวัง
โอบกอดฉันไว้ต่อเติมพลัง
บอกรักให้ได้ฟังทุกยามเมื่ออ่อนล้า
คือเธอ
ที่เคียงข้างฉันเสมอมา
เติมเต็มสิ่งที่ขาดหายอย่างช้า ๆ
ที่เคยมีน้ำตาก็จางไป
อุ่น อุ่น
หอมกรุ่นด้วยห่วงใย
สัญญาด้วยรักว่าจะใกล้
ตลอดไปตราบที่ลมหายใจเธอยังมี
29 กรกฎาคม 2552 12:49 น.
ทะเลใจ
ฉันหยุดแล้วการตามหาแววตาคุ้น
ความอบอุ่นที่ไขว่คว้ายามล้าอ่อน
อ้อมแขนกอดห่วงหาและอาธร
กล่อมฉันนอนให้อุ่นไอทั้งใจกาย
เพราะมีเธออยู่ตรงนี้ที่เคียงข้าง
มอบทุกอย่างเมื่อขาดแคลนแทนความหมาย
คำว่ารักความห่วงหาที่มากมาย
ที่ไม่คลายความห่วงใยจากใจเธอ
เธอเหมือนเป็นทุกสิ่งอย่างบนทางฝัน
เคียงข้างฉันทุกทุกครั้งเมื่อพลั้งเผลอ
ปลอบประโลมด้วยความรักหนุนตักเธอ
น้ำตาเอ่อก็แห้งหายมลายไป
วันข้างหน้าเป็นอย่างไรฉันไม่สน
เพียงหนึ่งคนบนทางฝันแสนหวั่นไหว
ขอเป็นเธอที่รักฉันนั้นสุดใจ
อยู่ใกล้ ๆ ฉันแค่นี้ที่ต้องการ