30 พฤศจิกายน 2546 01:11 น.
ทะเลหวั่น
มีเกาะอยู่เกาะหนึ่ง ซึ่งเป็นที่อยู่ของเหล่าความรู้สึกต่างๆเช่น ความรู้ ความรัก ความรวย ความกลัว และอีกมากมาย จนวันหนึ่ง ความกลัวก้อได้มาบอกกับทุกๆคนว่า เกาะที่พวกมันอยู่กำลังจะจม จึงทำให้เหล่าความรู้สึกต่างๆพากันแตกตื่นและรีบไปจากเกาะนี้ โดยที่เหลือเพียงความรักที่อยู่บนเกาะนี้ตามลำพัง วันแล้ววันเล่าก้อไม่มีใครมารับความรักไป มีความรวยพายเรือ ผ่านมาความรักถามว่า ....เราไปกับท่านได้ไหม... ความรวยด้วยที่มันมีสมบัติมากมายมหาศาลเต็มเรือไปหมด มันเลยตอบว่า ...เราพาท่านไปไม่ได้หรอกข้าวของของเราเต็มไปหมด... และก้อมีความกลัวผ่านมาด้วยที่มันกลัวว่าเกาะจะจมมันจึงรีบพายเรือไปให้เร็วที่สุด โดยที่ผ่านความรักไปโดยไม่มองเลย
และแล้วก้อมีกาลเวลาพายเรือผ่านมา ปกติความรักจะเป็นผู้ถามแต่คราวนี้ไม่ กาลเวลาได้ถามความรักว่า ...ท่านจะไปกับเราไหม... ความรักไม่แน่ใจ ว่าทำไมกาลเวลาถึงได้หยุดรักความรัก ทันใดนั้นเอง ความรู้ก้อผ่านมา ความรักถามความรู้ว่า ...เหตุใดกาลเวลาถึงหยุดรับเรา... ความรู้ตอบว่า...กาลเวลาเท่านั้นที่จะสามารถพิสูจน์ความรักได้และเข้าใจความรักมากที่สุด..... จากนั้นความรู้ก้อพายเรือจากไป เหลือเพียงความรักกับกาลเวลา ความรักตกลงที่จะไปกับกาลเวลา....หลังจากที่ความรักพายเรื่อออกไปจะเกาะกับกาลเวลาได้ไม่เท่าไร เกาะที่พวกมันเคยอยู่ก้อจมลงในที่สุด
และความรักกับกาลเวลาก้อได้อยู่ร่วมกันตลอดไป