16 มกราคม 2547 09:09 น.
ทะเลหวั่น
...รอโทรศัพท์จากเธอ
เมื่อไหร่นะเออจะโทรหา
รอนานมาก..กว่าเธอจะโทรมา
แต่ช้า..ยังดีกว่าไม่โทรหากัน
...พอได้เห็นเบอร์โชว์ก็ยิ้มออกทันที
เห็นเบอร์คนดีก็รีบรับเลยฉัน
แต่เธอดันเล่น 2 วิ เลยหมดกัน
ก็มือถือฉันเหลือ 0 บาท ขาดตัว...
5 มกราคม 2547 19:39 น.
ทะเลหวั่น
...นั่งฟังเพลงเหงา-เหงา
คิดถึงแฟนเรา..เธออยู่ไหน
เธอจะรู้หรือป่าวว่ามีใคร
คอยส่งความคิดถึงความห่วงใย..ไปให้เธอ
...ยามเหงาอย่างนี้
ก็คิดถึงคนดีอยู่เสมอ
อยากพูดคุยและอยากพบเจอ
ก็ได้แต่พร่ำเพ้อเพราะเธออยู่ไกล
...ก็ได้แต่ฝากคนอื่น
ฝากพระอาทิตย์หยิบยื่นความอบอุ่นให้
ฝากสายลมบอกว่า..ยังห่วงใย
ฝากน้ำใสบอกว่า..คิดถึงกัน
...ฝากต้นไม้
บอกคนไกลว่ายังคงมั่น
ฝากใครก็ได้ไปบอกคนที่ฉัน..ผูกพัน..
บอกเธอนั้น..บอกว่า..ฉันยังรักเธอ..
1 มกราคม 2547 14:54 น.
ทะเลหวั่น
...นอนหลับตาก็ยังรู้สึก
ถึงส่วนลึกความอ้างว้างในใจฉัน
ค่ำคืนที่ยาวนาน..ระยะทางที่ห่างกัน
ยังคงย้ำว่า..มั่นคงต่อเธอ
...สิ่งที่เธอสัมผัสได้
คือ..ความห่วงใยที่มีให้เสมอ
ยามนอนก็ฝากพระจันทร์ช่วยกล่อมเธอ
ให้พบเจอแต่ฝันดี
...อยากให้เธอรู้
ว่าทุกเวลาที่เราอยู่ไกลกันนี้
ยังมีอีกอย่างหนึ่งที่อยากบอกคนดี
ให้เธอรู้และเข้าใจว่ายังมี..ฉันคิดถึงเธอ
...สิ่งที่บอกไป
คือทุกอย่างที่ออกมาจากใจให้เธอเสมอ
ทั้งห่วงใยและคิดถึงเธอ
ที่เป็นอย่างนี้นะเออ..เพราะมีเธอคนดี
หน้าส่วนตัว
717
