17 กรกฎาคม 2546 15:45 น.
ทะเลหวั่น
เธอ..หาว่าเรา..เป็นเด็ก
เห็นว่าตัวเล็ก..กว่าเธอ..เลยถือโอกาส..ใช่ไหม
ถึงจะเป็นเด็ก..ยังไงก็มี..หัวใจ
ที่จะหวั่นไหว..ได้เสมอ..เมื่อใกล้ชิดกัน
เธอ..ถือตัวว่า..เป็นพี่
ที่เด็ก..อย่างฉันคนนี้..ไม่นึกถึงเรื่องงั้นๆ
แต่ฉันคิดว่าต้องมีสักวัน
......ที่เธอและฉัน...จะเปลี่ยนเป็นหวานใจกันซักที.....
17 กรกฎาคม 2546 15:36 น.
ทะเลหวั่น
เจ็บกับภาพที่อยู่ตรงหน้า
มันบาดตาบาดใจมากรู้ไหม
ที่เห็นเธอยืนคู่เคียงข้างกับใคร
รู้สึกเจ็บปวดใจมากเหลือเกิน
ทำไมเธอทำอย่างนี้
ก็เธอทำท่าทีห่างเหิน
เธอทำไห้ฉันเป็นคนที่ถูกเมิน
เธอทำไห้เจ็บปวดมากเกิน...แก้ไขได้ทัน...
17 กรกฎาคม 2546 14:52 น.
ทะเลหวั่น
คิดทบทวนเรื่องราวระหว่างเรา
ไม่รักเขาตอนแรกดีกว่าไหม
พอรักเขาเข้าแล้ว..เราเสียใจ
เพราะเขามี ใครอยู่แล้ว..ข้างๆกาย
ก็รักเขาเข้าแล้วสิ
จะไปติใครที่ไหรได้
ก็ใจเราดันเผลอไป
เผลอรักเขาเข้าไปมากจนเกินห้ามใจ..ที่จะลืม..
17 กรกฎาคม 2546 14:45 น.
ทะเลหวั่น
....อกหัก....แล้วใช่ไหม
รู้สึกเจ็บใจบ้างหรือเปล่า
ดันงี่เง่าไปหลงรักเขาไม่รู้เรื่องไม่รู้ราว
รู้สึกปวดร้าวบ้างไหมใจ
ยังไงเขาก็รักคนอื่น
จะให้ฝืนทำไม..ยังไงเราก็ไร้ความหมาย
ต่อให้รักเขา..ทุ่มเทให้เขา..แทบเป็นแทบตาย
คิดหรอว่าเขาจะหวั่นไหว แล้วหันมามอง..
17 กรกฎาคม 2546 14:08 น.
ทะเลหวั่น
ขอบคุณสำหรับมิตรภาพที่ดี
ขอบคุณสำหรับใจที่เธอมี ให้กับฉัน
ขอบคุณสำหรับความรักและความผูกพัน
ขอบคุณทุกๆอย่าง ที่เธอมีให้กัน....ขอบคุณจริงๆ....
หน้าส่วนตัว
694
