15 สิงหาคม 2546 18:28 น.
ทะเลหวั่น
เ ท อ ไ ม่ เ ค ย เ ข้ า ใ จ
กั บ ค ว า ม รู้ สึ ก ฉั น ใ น ต อ น นี้
มั น เ ริ่ ม อ่ อ น ไ ห ว ม า ก ขึ้ น ทุ ก ที
ฉั น เริ่ ม รู้ สึ ก อ ะ ไ ร ดี ๆ กั บ เ ท อ
แ ต่ มั น ค ง เ ป็ น ไ ป ไ ม่ ไ ด้
เ พ ร า ะ ใ น ใ จ เ ท อ คิ ด ว่ า ฉั น เ ป็ น น้ อ ง ส า ว อ ยู่ เ ส ม อ
ฉั น จึ ง ไ ม่ มี สิ ท ธิ์ แ ม้ ที่ จ ะ คิ ด ถึ ง เ ท อ
ฉั น ไ ด้ แ ต่ ฝั น ล ะ เ ม อ เ พ้ อ ยู่ ค น เ ดี ย ว
15 สิงหาคม 2546 18:19 น.
ทะเลหวั่น
ทำ ไ ม ต้ อ ง อ ก หั ก
ต้ อ ง ผิ ด ห วั ง กั น ใ น รั ก กั น เ ส ม อ
ทำ ไ ม ฟ้ า ถึ ง ทำ อ ย่ า ง นี้ นะ เ อ อ
เ ช่ น ฉั น แ ล ะ เ ธ อ ทำ ไ ม ไ ม่ ไ ด้ คู่ กั น
ค ง เ ป็ น เ พ ร า ะ ฟ ้ า ลิ ขิ ต
บั น ด า ล ใ ห้ ทุ ก ชี วิ ต เ ป็ น อ ย่ า ง นั้ น
ห วั ง ว่ า ฟ้ า ค ง ไ ม่ ไ ด้ แ ก ล้ ง กั น
ค ง จ ะ มี สั ก วั น ที่ ฉั น จ ะ ส มห วั ง สั ก ที
บทกลอน
17 กรกฎาคม 2546 15:45 น.
ทะเลหวั่น
เธอ..หาว่าเรา..เป็นเด็ก
เห็นว่าตัวเล็ก..กว่าเธอ..เลยถือโอกาส..ใช่ไหม
ถึงจะเป็นเด็ก..ยังไงก็มี..หัวใจ
ที่จะหวั่นไหว..ได้เสมอ..เมื่อใกล้ชิดกัน
เธอ..ถือตัวว่า..เป็นพี่
ที่เด็ก..อย่างฉันคนนี้..ไม่นึกถึงเรื่องงั้นๆ
แต่ฉันคิดว่าต้องมีสักวัน
......ที่เธอและฉัน...จะเปลี่ยนเป็นหวานใจกันซักที.....
17 กรกฎาคม 2546 15:36 น.
ทะเลหวั่น
เจ็บกับภาพที่อยู่ตรงหน้า
มันบาดตาบาดใจมากรู้ไหม
ที่เห็นเธอยืนคู่เคียงข้างกับใคร
รู้สึกเจ็บปวดใจมากเหลือเกิน
ทำไมเธอทำอย่างนี้
ก็เธอทำท่าทีห่างเหิน
เธอทำไห้ฉันเป็นคนที่ถูกเมิน
เธอทำไห้เจ็บปวดมากเกิน...แก้ไขได้ทัน...
17 กรกฎาคม 2546 14:52 น.
ทะเลหวั่น
คิดทบทวนเรื่องราวระหว่างเรา
ไม่รักเขาตอนแรกดีกว่าไหม
พอรักเขาเข้าแล้ว..เราเสียใจ
เพราะเขามี ใครอยู่แล้ว..ข้างๆกาย
ก็รักเขาเข้าแล้วสิ
จะไปติใครที่ไหรได้
ก็ใจเราดันเผลอไป
เผลอรักเขาเข้าไปมากจนเกินห้ามใจ..ที่จะลืม..
หน้าส่วนตัว
736
