26 ตุลาคม 2545 12:37 น.
ทะเลลม
ไม่ได้คุยกันมาก็นาน
ไม่รู้วันวานยังอยูในใจเธอไหม
หรือว่าลบมันไปแล้วจากหัวใจ
แล้วมีวันใหม่ๆมาแทนที่กัน
ปลดปล่อยวันเวลาเก่าๆ
ลืมเรื่องเราจากไปห่างไกลฉัน
ทิ้งฉันไว้กับความเหงาและเงาจันทร์
เรื่องเรามันให้จบไปใช่ไหมเธอ
3 ตุลาคม 2545 11:03 น.
ทะเลลม
ฉันก็เป็น แค่คน ที่รักเธอ
รักเสมอ แม้เธอ ไม่เคยสน
เธอจะมี ใครๆ อีกหลายคน
ไม่อาจบ่น เพราะไม่มี สิทธิ์อะไร
ในสายตาเธอ ฉันอาจ ไม่มีค่า
ไม่รู้ว่า จะมีฉัน อยู่บ้างไหม
เธอไม่รัก ไม่สน ก็ทนไป
ทำไงได้ ก็หัวใจ มันรักเธอ
23 กันยายน 2545 12:29 น.
ทะเลลม
ถ้านอนหลับ ให้เธอ นั้นฝันดี
แม้ไม่มี ตัวฉันให้ฝันเห็น
เธอจะฝัน ถึงใคร ในเช้าเย็น
ขอฉันเป็น คนฝันถึง เธอก็พอ
ฉันไม่มี สิทธิ์ร้อง เรียกอะไร
มีแค่ไจ มอบให้ ไม่ร้องขอ
ทำได้เพียง เมียงมอง จ้องหน้าจอ
แล้วคอยรอ ขอพูด คุยกับเธอ
22 กันยายน 2545 14:41 น.
ทะเลลม
ดินไกลฟ้า ห่างตา เกินคว้าเอื้อม
เธออยู่เหลื่อม ห่างไป ไกลจากฉัน
เธออยู่สูง ขึ้นไป ไกลห่างกัน
เกินที่ฉัน จะฝันไฝ่ ไปถึงเธอ
แต่จะรอ ขอคอย อยู่ตรงนี้
อยู่อย่างมี ความฝัน นั้นเสมอ
ฝันว่าฉัน ได้ปีนป่าย ไปหาเธอ
ฝันว่าเจอ ปันไดใหญ่ ให้ฉันปีน
22 กันยายน 2545 14:34 น.
ทะเลลม
เราอยูไกล ห่างกัน ตั้งแค่นี้
เธอคนดี ก็ยัง คิดถึงฉัน
เธอบอกว่า คิดถึง อยู่ทุกวัน
แม้ว่าฝัน ก็มีกัน อยู่ข้างใน