19 มีนาคม 2546 21:46 น.
ทะเลรัก
ตัวฉันนั้นสำคัญมากนักหรือ เธอถึงยื้อฉันไว้ไม่ให้ไกล
ทั้งที่ใจของเธอนั้นก็มีใคร ดีกว่าฉันแค่ไหนฉันรู้ดี
ความแตกต่างฉันกับเขาเราต่างรู้ เขาดูหรูฉันดูโหลไม่อยากหนี
ความรักฉันที่มีให้เกินพอดี ฟ้าไร้สีเธอไร้รักหักห้ามใจ
เธอรักใครมันไม่ใช่สิทธิ์ของฉัน จะรักกันให้ไกลไกลหน่อยได้ไหม
รู้ทุกสิ่งเธอกับเขามันปวดใจ รักอย่างไรก็ลงท้ายด้วยน้ำตา
ถึงเวลาคงจบเสียทีในวันนี้ พอกันทีรักครั้งนี้เจ็บหนักหนา
ไม่ขอมีรักใหม่ให้เปลืองเวลา รักนำพาใจเป็นหมันเพราะมันดันรักเธอ
19 มีนาคม 2546 21:37 น.
ทะเลรัก
เอ้า....ฉลองพรรคพวกพ้องฉลองดื่ม
เอ้า....ฉลองเพื่อให้ลืมความรักนี้
เอ้า....ฉลองกับความสวยสาวที่นี่
เอ้า....ฉลองวันที่เธอไม่อยู่เรือน
เอ้า....ฉลองเราจะไปเที่ยวด้วยกัน
เอ้า....ฉลองฉันไปสุพรรณส่วนเธอนั้นไปบ้านเพื่อน
เอ้า....ฉลองวันที่อิสระไม่ลบเลือน
เอ้า....ฉะ.ฉะ .หงอยสงสัยจะโดนเฉือนฉันนั่งอยู่ข้างเธอ !
!!!! ตุ๊บ ปั่ก โอ๊ก อั่ก เอ๋ง โอ๋ง โครม ครืน .......... ปัง ................................................ หว่อ หวี้ หว่อ หวี้ หว่อ !!!!
19 มีนาคม 2546 19:03 น.
ทะเลรัก
ชีวิตไม่เคยง่ายดาย
ลำบากกายกับสิ่งร้าย
อุปสรรคก็มากมาย
โลกมลายหายสาปสูญ
ชีวิตนี้ไม่มีสุข
ทนความทุกข์บริบูรณ์
มันมากเพิ่มทวีคูณ
ดั่งกับปูนโบกทับใจ
ชีวิตพบกับความพ่ายแพ้
เมื่อคู่แท้เธอจากไป
ดวงจิตอยู่แห่งใด
ฟากฟ้าไกลจะไปเจอ
ชีวิตนี้เหี่ยวเฉานัก
แต่ยังรักเธอเสมอ
รอหน่อยจะพบเธอ
เมื่อฉันเผลอ...หมดลมหายใจ
19 มีนาคม 2546 18:32 น.
ทะเลรัก
บอกว่ารักแล้วก็รักเธอเสมอ
ก็เพราะเธอทำให้เผลอบอกรักได้
รักของเธออมตะตลอดไป
มีอีกไหมรักแร้ใครเหม็นเท่าเธอ
โอย ! จาเปนลม คร่อก ก ก
19 มีนาคม 2546 17:05 น.
ทะเลรัก
เก้าอี้จ๋าเจ้ามีขาทั้งสี่ข้าง
ใครก็ต่างปวดเมื่อยหลังนั่งทับเจ้า
เป็นเก้าอี้เจ้าคนดีเหนื่อยไม่เบา
ยอมให้เขานั่งทับจนหลังงอ
สงสารเจ้าเก้าอี้จ๋าอย่าอ่อนล้า
มีสี่ขายืนหยัดไว้ไม่ล้มหนอ
ไม่บ่นเมื่อยไม่เหนื่อยใจไม่ย่อท้อ
อดทนต่อไม่ร้องขอความเห็นใจ
เก้าอี้จ๋ารู้ไหมว่าฉันอยากเป็นเจ้า
หนักเท่าใดทนรับเอาไม่อ่อนไหว
ถ้าใจฉันเป็นดั่งเก้าอี้ได้
จะทนไว้หนักแค่ไหนจะยอมทน