18 มีนาคม 2546 17:41 น.

กลิ่น ::

กลิ่นอะไรล่องลอยในอากาศ ลอยลีลาศลับไปพาชวนฝัน
กลิ่นอะไรคุ้นไหมคุ้นคุ้นกัน แต่เหมือนมันอยู่ข้างข้างวังเวงใจ

ดมต่อไปเพื่อจะให้ได้พิสูจน์ กลิ่นบูดบูดเน่าเน่าเอาแล้วไง
เธอนั่งยิ้มแล้วบอกถึงความนัย อย่าพูดไปกลิ่นไอรักสักป้าดนึง

ปุ๊ดปุ๋งปุ๊ดปุ๋ง ปูด พร่าด แพร่ด ขออภัยคนที่กำลังทานข้าวอยู่
แต่ขอแสดงความยินดีคนที่กำลังบอกความลับในลำไส้ออกไปให้เธอได้รับรู้สักป้าดหนึ่ง

18 มีนาคม 2546 14:12 น.

ใจฉันเปลี่ยน

ทะเลรัก

หากความรักคือความอดทน                             ฉันจะบ่นเมื่อเธอด่าฉัน
หากความรักคือความผูกพัน                             ฉันจะหันหน้าหนีไม่พบเจอ

หากความรักคือความพยายาม                         ฉันจะหยุดตามหัวใจเธอ
หากความรักทำให้ใครรอเก้อ                           ฉันจะไม่ขอรอเธออีกต่อไป

หากความรักทำให้ตาบอด                                ฉันจะเอาตัวรอดเข้าไว้
หากความรักคือความเข้าใจ                             ฉันจะได้ส่ายหน้าเมินเดินหนีเธอ  

หากความรักต้องรู้จักว่าให้                                ฉันจะมีใหม่อีกคนหนึ่งไว้ให้เพ้อ
หากความรักทำให้ฉันต้องละเมอ                      ฉันจะเผลอคอยมองไป

หากความรักคือทั้งหมดของหัวใจ                      ฉันจะไม่ยอมอ่อนง้องอนใคร
แต่เธอเข้ามาทำให้ฉันสับสนใจ                        เธอทำให้คนต้องเปลี่ยนไปเมื่อพบกัน

หากความรักคือความอดทน                              ให้เธอบ่นฉันจะฟังอย่างเมามัน
หากความรักคือความผูกพัน                              ฉันจะหันหน้ามาคุยกันขอพบเจอ

หากความรักคือความพยายาม                            ฉันจะทำตามคำเรียกร้องหัวใจเธอ
หากความรักทำให้ใครต้องรอเก้อ                       ฉันรอได้เสมอแม้นานแค่ไหน

หากความรักทำให้คนตาบอด                              คงปลอดภัยเธอเป็นแสงนำใจไป
หากความรักคือความเข้าใจ                               อุปสรรคแค่ไหนจะกอดเธอ

หากความรักต้องรู้จักว่าให้                                 ก็ให้ไปดวงใจดวงเบ้อเร่อ
หากความรักทำให้ฉันต้องละเมอ                        ฉันจะนอนพร่ำเพ้อฝันถึงเธอตลอดไป

หากความรักคือทั้งหมดของหัวใจ                        อยู่ที่ไหนฉันจะตามไปให้ถึง
และจะทำความรักนี้ให้ซาบซึ้ง                             เพราะเธอจึงทำให้ฉันต้องเปลี่ยนใจ 
. . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . หลงรักเธอ
                                                              
                                                         _    _
                                                      (     v     )
                                                                 /
                                                              / 
                                                            V

18 มีนาคม 2546 12:17 น.

รถเมล์ใจ

ทะเลรัก

ยืนจนเมื่อยเหนื่อยและล้ารอรถเมล์ ใจหว้าเหว่รถเมล์จ๋าไม่มาหา
ใจก็ร้อนกายก็ร้อนไม่เห็นมา คันที่ว่ารถเมล์ใจไม่เห็นมี

แล้ววันหนึ่งรถคันหนึ่งแล่นมาแต่ไกลหู แล่นมาอยู่ตรงหน้ามาทางนี้
ประตูใจก็เปิดรับโดยทันที รถคันนี้ส่งที่หมายถึงปลายทาง

เบาะก็นุ่มนั่งสบายหายเมื่อยล้า ลมพัดพาใจให้พบแสงสว่าง
ลงที่หมายป้ายหัวใจเห็นเลือนลาง ถึงเส้นทางไม่อ้างว้างอีกต่อไป

มาเจอเธอคันสุดท้ายหยุดตรงนี้ พอกันทีจะไม่มีคันไหนไหน
พบเจอแล้วการรอคอยรถเมล์ใจ คันที่ใช่ขอหยุดใจไว้รักเธอ

18 มีนาคม 2546 12:17 น.

รถเมล์ใจ

ทะเลรัก

ยืนจนเมื่อยเหนื่อยและล้ารอรถเมล์ ใจหว้าเหว่รถเมล์จ๋าไม่มาหา
ใจก็ร้อนกายก็ร้อนไม่เห็นมา คันที่ว่ารถเมล์ใจไม่เห็นมี

แล้ววันหนึ่งรถคันหนึ่งแล่นมาแต่ไกลหู แล่นมาอยู่ตรงหน้ามาทางนี้
ประตูใจก็เปิดรับโดยทันที รถคันนี้ส่งที่หมายถึงปลายทาง

เบาะก็นุ่มนั่งสบายหายเมื่อยล้า ลมพัดพาใจให้พบแสงสว่าง
ลงที่หมายป้ายหัวใจเห็นเลือนลาง ถึงเส้นทางไม่อ้างว้างอีกต่อไป

มาเจอเธอคันสุดท้ายหยุดตรงนี้ พอกันทีจะไม่มีคันไหนไหน
พบเจอแล้วการรอคอยรถเมล์ใจ คันที่ใช่ขอหยุดใจไว้รักเธอ

18 มีนาคม 2546 11:04 น.

เหม่อลอย

ทะเลรัก

นั่งมองคลื่นซัดเซกระทบทราย นั่งมองฟ้าสีใสก้อนเมฆไหวอยู่ไกลตา
นั่งมองนกที่โผบินถวิลไปในเวหา นั่งมองลมที่พัดพาจันทราฟากฟ้าไกล

นั่งมองจันทร์ใกล้ตะวันลับขอบฟ้า นั่งมองหญ้าสวยสง่าตระการตาสว่างไสว
นั่งมองเรือกับสายลมหวิวพริ้วผ้าใบ นั่งมองฟ้าที่ร้างไกลไร้หมู่ดาว

นั่งมองดินและหินเหินบนเนินเนา นั่งมองเงาของร่มไม้หาดทรายขาว
นั่งมองภาพความทรงจำย้ำเรื่องราว นั่งมองคราวเรารักกันที่ผ่านไป

นั่งมองปลาที่แหวกว่ายในผืนน้ำ นั่งมองม่านแห่งก้อนเมฆที่คล้อยไหว
นั่งมองฟ้าใกล้มืดมิดจิตลอยไกล นั่งมองใจตากน้ำค้างเพราะขาดเธอ