30 กรกฎาคม 2549 04:58 น.
ทะเลจรดฟ้า
ทุกถ้อยคำจำได้หมดทั้งสิ้น
ยังได้ยิน แว่วๆในใจนี้
คำคิดถึง ว่าห่วงหา ที่เคยมี
มาเดี๋ยวนี้ ยังมีไหม ในใจเธอ
ที่รัก...ทุกคำยังตราตรึง
เธอบอกฉัน ว่าเป็นหนึ่งในใจเสมอ
ไม่เคยคิด ไม่เคยห่างจากใจเธอ
เธอหลอกฉัน หรือเปล่าเธอ อยากรู้จัง
เราอาจอยู่ กันไกล คนละขอบฟ้า
แต่เธอรู้ไหมหล่ะ ว่าสำหรับใจฉัน
เธอไม่เคย ห่างไกล ในความรู้สึกถึงกัน
ใจดวงนี้ ยังคงผูกพัน ไม่ผันแปร
ฉันไม่รู้ ไม่มีเหตุผลใด ในคำตอบ
ว่าใจชอบเธอเพราะอะไร...ถ้าจะถาม
รู้แต่ว่าใจฉันนี้เฝ้าติดตาม
คอยทวงถาม ทุกข์สุขเธอ เสมอเลย
หรือเพราะคำว่า" รัก " ที่เธอให้
ทำให้ฉัน อยู่ได้ ไม่เมินเฉย
ถึงเธอทุกข์ ฉันเฝ้าห่วง...ไม่เคยเมินเลย
ฉันจะคอย ส่งใจช่วยไปดูแล
หากวันนี้ เธอเปลี่ยนใจ ไปจากฉัน
ช่วยกลับมา บอกกันก่อนจะได้ไหม
แม้จะเศร้า เหงาจิตสักเพียงใด
มีอะไร ขอให้บอก อย่าหลอกให้ฉันรอ
30 กรกฎาคม 2549 04:35 น.
ทะเลจรดฟ้า
เพราะว่าห่างกันเกินไป...ใช่หรือเปล่า
หรือเป็นเพราะ ความเหงาเข้ามาหา
เธอกับฉันถึงได้มาเจอกัน...และสัญญา
ว่าจะอยู่คู่กันมา...ไม่เปลี่ยนไป
มาเดี๋ยว วันนี้ ไม่มีแล้ว
คนที่เคยแน่แน่ว เขาไปไหน
ช้ำอีกแล้ว หรือเปล่า...ใจเอ๋ยใจ
ถูกเขาหลอก สักเท่าไหร่ ใจไม่เคยจำ
30 กรกฎาคม 2549 04:16 น.
ทะเลจรดฟ้า
ค่ำคืนนี้ มีดวงดาวเต็มพราวฟ้า
ฝากคิดถึง ฝากห่วงหา ไปได้ไหม
ฝากกับดาว ส่งให้ถึง คนของใจ
บอกเขาหน่อย บอกเขาให้ หลับฝันดี
ขอฝากความเป็นห่วงมาล่วงหน้า
ไม่ต้องบอกเขาหรอกนะ ว่าเราห่วง
ให้เขาเห็น เจ้าดาวใจว่าไม่ได้ลวง
ส่วนคนห่วง ขออยู่ห่างๆ ฝากดาวไป
อรุณรุ่ง วันใหม่ ใกล้แจ้งแล้ว
สกุณาบินเจื้อยแจ้วเสียงสดใส
ออกจากรัง มุ่งหน้าหากินไป
เจ้าคงได้นอนเต็มที่ ถึงมีแรงบิน
เสียงผู้คน ค้าขาย กำลังออก
รถสตาร์ท เสียงกึกก้อง กันผ่องใส
เริ่มวิถีชีวิต ตามถิ่นของใครใคร
บ้างค้าขาย บ้างเข้างาน กันตังตึง
แล้วตัวเรา เป็นอะไรไปหรือนี่
นึกขึ้นได้ ตลอดทั้งคืนนี้ จนสว่าง
ยังคงอยู่ หน้าจอ รอใครมาตั้งนาน
อนิจจา นี่ตัวฉัน ช่างบ้าจริงๆ
หวังอะไรไปได้ลมๆแล้งๆ
คนเขาแกล้ง มาให้รอ ก็ทำได้
นี่ล่ะหนา เอาอะไรแน่ ใจของใคร
เราไปหวังทำไม ไร้สาระสิ้นดี...เฮ้ออออ ( ขำตัวเองอ่ะ อิอิ )
หน้าส่วนตัว
1315
