ทะเลขวัญ

คุณก้าวเข้ามา..เป็นเงาใจฉัน..
มาเติมฝันให้สล้างพร่างพราย
ราวเพชรพราวเจิดจรัสแจรง
แฝงฝังสว่างไสวสถิตอยู่กลางใจ..

ให้ดอกไม้.. ทางความคิด ผลิดอกใบ
ให้หัวใจละเมียดละมุน..แสนงาม
ราวแสงอาทิตย์ยามอัสดงที่ฉันเฝ้าหลงใหล 
ใกล้อำลาผืนพสุธาไปกับผืนน้ำทะเล
แสนสวยแสนโศก ลาโลกเรานี้
อย่างอ้อยอิ่ง ทิ้งทวนว่า ให้รอท่าอรุณรุ่งวันพรุ่งนี้
ที่จะมาแย้มเยือนทายทัก.....

คุณคือ...ตะวันเยือนหล้า 
ที่ฉันเฝ้ารอท่า รอเวลา มาสถิตเป็นเงาใจเงาจริงงดงาม
จนตราบถึงวันสุดท้ายแห่งชีวาที่ร่างล้าราโรย.. 
ลมหายใจโบกโบย
ปลิวคว้าง ไปกับสายลมในยามค่ำ..
กับดวงดาวที่ร่ำไห้ กับความดายเดียวเหว่ว้า
ชั่วชีวาชีวีนี้ที่สิ้นไร้ใครแลเหลียว.....

ร่างคงมลายหายวับไปกับสายลมละเมอในวันหนึ่งละหนอ..
ขอ..เพียงแค่ในมโนในใจในฝัน
มีอ้อมแขนคุณนั้นโอบประคองตระกองกอด..ด้วยปีกแห่งรัก
ให้จักโบยบินมิสิ้นสุดในอนันตกาล...
ผ่านสวนสวรรค์ แสนหวาน
มีดวงดอกไม้บานพราว งามงด หมดจดพิสุทธิ์ใส
ราวหยาดน้ำค้างกลางหาวห้วงสู่บ่วงดวงใจรักนี้มิรู้สิ้นมิรู้จบ
กี่ภพ กี่ชาตินานเนา..ชั่วกัปป์กัลป์...เป็นนิรันดร์รัก..นะยอดดวงใจ.........

.............
ด้วยปีกแห่งรักถักทอฝัน
ราวสวรรค์ลิขิตจิตห่วงหา
ดวงใจเอ๋ยเผยใจกล่าวออกมา
ชั่วชีวารอชีวีพลีดวงใจ..
มาโอบอุ้มคุ้มภัยใจดวงขวัญ
ผ่านคืนวันฝันร้ายให้หวั่นไหว
โลกหนอโลกโศกจนพออยากพ้อใจ
โลกหมุนไปไยหมุนเธอให้เก้อรอ!........
				

ทะเลขวัญ

เดียวดาย..ฤา   
อัลมิตรา 

...ถึงวันนี้มีอะไรเหลือไว้บ้าง 
ตามเส้นทางสายยาวก้าวข้างหน้า 
จะเจอะเจอสิ่งใดใครนำพา 
จะก้าวฝ่าทางเปลี่ยวเดียวดาย...ฤๅ    
................


ทางสายโศกสายฝันในวันนี้
เธอคนดีมีมวลมิตรคิดเคียงหวาน
ไทยโพเอมคือถนนสายสวยดอกไม้บาน
แก่ผู้หาญกล้าท้าทายไว้ก้าวเดิน..
เก็บดาวมาเรียงร้อยเป็นสร้อยขวัญ
มอบกำนัลแด่คนดีโลกสรรเสริญ
เก็บดอกไม้บานทั้งโลกมาชวนเชิญ
เชิญขวัญเชิญมาเรียงร้อยสร้อยอักษรา..
มาถักทอด้วยน้ำใจใสหวานฉ่ำ
ราวสร้อยสวรรค์แสนงามมากมีค่า
วันนี้สร้างโลกสวยนะยอดกัลยาอัลมิตรา
หวังวันหน้าไม่นาน..ดอกไม้ทั้งโลกแสนหวานบานคาระวะมอบแด่เธอ!
				

ทะเลขวัญ

เดียวดาย..ฤา   
อัลมิตรา 

...ถึงวันนี้มีอะไรเหลือไว้บ้าง 
ตามเส้นทางสายยาวก้าวข้างหน้า 
จะเจอะเจอสิ่งใดใครนำพา 
จะก้าวฝ่าทางเปลี่ยวเดียวดาย...ฤๅ    
................


ทางสายโศกสายฝันในวันนี้
เธอคนดีมีมวลมิตรคิดเคียงข้าง
ไทยโพเอมคือถนนสายสวยดอกไม้บาน
แก่ผู้หาญกล้าท้าทายไว้ก้าวเดิน..
เก็บดาวมาเรียงร้อยเป็นสร้อยขวัญ
มอบกำนัลแด่คนดีโลกสรรเสริญ
เก็บดอกไม้บานทั้งโลกมาชวนเชิญ
เชิญขวัญเชิญมาเรียงร้อยสร้อยอักษรา..
มาถักทอด้วยน้ำใจใสหวานฉ่ำ
ราวสร้อยสวรรค์แสนงามมากมีค่า
วันนี้สร้างโลกสวยนะยอด				

ทะเลขวัญ

สายชลวนเชี่ยวเกลียวสวาท
ตัดไม่ขาดบาดดวงใจไยขื่นขม
คืนและวันผันแปรใจยิ่งตรม
รอยระทมลมสวาทพลาดเพราะรอ
สายชลวนไปไม่ไหลกลับ
ลาเลยลับลางเลือนเหมือนใจหนอ
คนเคยรักเคยหลงจนใจพ้อ
กลับให้รอให้รักภักดิ์นิรันดร์
สายชลวนไปใจยังเจ็บ
ถึงหนาวเหน็บเจ็บช้ำยังมีฝัน
สายกมลมิวนเวียนตามคืนวัน
สายใจขวัญมิผันแปรแพ้สายชล!
				

ทะเลขวัญ

กล้วยแตกหน่อ รอรับเธอ อีกคราครั้ง
หวังและหวัง ยังรอ ขอรับขวัญ
จะกี่ปี กี่เดือน อีกกี่วัน
รักของฉัน วันของเรา มิเหงาไกล..

จำปีหวาน บานแล้ว ก็บานเล่า
จำปีเศร้า เคล้าใจ ไยหวั่นไหว
แก้วร่วงกราว พราวพื้น ฝืนทำใจ
รอดวงใจ ไยลาลับ มิกลับมา..

เธอตามติด สนิทแนบ แอบทุกที่
โอ้คนดี ชีวีว่าง ห่างห่วงหา
ดาวว่าสวย ไยหม่นเศร้า คราวร้างลา
จันทร์เสี้ยวล้า ราโรยแรง แสงหม่นใจ...

นาฬิกาโลก โศกทุกนาที ที่สิ้นไร้
นาฬิกาใจ ไหวหวั่น พลันร้าวไหว
มวลดอกไม้ ไหวงาม กลับหุบใบ
โลกหมุนไป ไยหมุนช้า แทบบ้าตาย..

ฝากจันทร์เสี้ยว ดวงเศร้า เฝ้าย้ำบอก
ใจช้ำชอก หลอกให้หลง คงใจหาย
รักก็บอก หลอกก็บ้า ทั้งใจกาย
เช้าจนสาย บ่ายจนค่ำ เฝ้าคร่ำครวญ......

ราตรีเศร้า เฝ้าลอยลม ตรมใจเจ็บ
ใจหนาวเหน็บ เล็บมือนาง พรางไห้หวน
บานทั้งปี ทั้งชาติ สวาทรวน
ถนอมนวล ถนอมนาง ไยห่างไกล...

กลับมาบอก อย่าหลอกกัน ให้ฝันค้าง
ไยแรมร้าง ลางเลือน สะเทือนไหว
มารับขวัญ ประทับรอย คอยน้อยใจ
ยอดดวงใจ กล้วยแตกหน่อ รอหวีไหวด้วยรักเธอ..