22 เมษายน 2547 16:55 น.
ทะเลกลางคืน
ถนนสายเก่า
เหมือนดั่งเงาที่เราเคยอยู่
เมื่อไหร่ที่แวะมาดู
ใจที่ฮึดสู้กับหมดไป
คงเพราะเธอไม้เหลียวแล
ไม่มาแคร์ให้หวั่นไหว
ทำให้ใจถดถอยไปไกล
สุดที่ใจจะคว้าคืน
22 เมษายน 2547 15:55 น.
ทะเลกลางคืน
สิทธิ์ของใจเธอรักใครก็ไม่ผิด
ขอแค่รักนิดนิดจะผิดไหม
ก็แค่คิดไม่ผิดสิทธิ์ของใจ
เธอรักใครก็ไม่ผิดสิทธิ์ของเธอ
22 เมษายน 2547 15:07 น.
ทะเลกลางคืน
ฤดูร้อนผ่านมาแล้ว
คงไม่แคล้วต้องร้อนใจ
เมื่ออีกคนเข้ามาใกล้
มามีใจตรงกับเรา
แต่เมื่อเขาได้จากไป
ก้านดอกใบเริ่มเหี่ยวเฉา
มันก็เหมือนกับใจเรา
ที่ไร้แรงหาทางเดิน
22 เมษายน 2547 15:00 น.
ทะเลกลางคืน
ทะเลอันมืดมิด
เหมือนใจปิดสนิทอันไร้แสง
หัวใจหมดเรี่ยวแรง
ไร้ความแกร่งความกล้าใด
หากหัวใจได้หยุดพัก
แล้วมองกลับไปที่ใหม่
จะเห็นแสงออกจากใจ
นั่นคือแสงจากพระจันทร์
22 เมษายน 2547 14:53 น.
ทะเลกลางคืน
เป็นคนดีที่ถูกเมิน
คนสรรเสริญแต่สุดเศร้า
ให้ทั้งใจเธอไม่เอา
แม้ให้เปล่าก็ยังคืน
เป็นคนดีที่ถูกทิ้ง
เป็นความจริงที่ขมขื่น
เป็นความช้ำเกินกล้ำกลืน
เป็นคนอื่นสำหรับเธอ