7 กรกฎาคม 2547 22:01 น.
ทะเลกลางคืน
แสงแดดในยามเช้า
บังคับให้เราลืมตาตื่น
ทั้งทั้งที่ไม่ได้นอนเลยทั้งคืน
มัวทนฝืนร้องไห้เสียนำตา
เห็นนกน้อยบินคลอเคลีย
มองแล้วพาให้ใจระเหี่ยอ่อนล้า
เจ็บปวดใจเมื่อมีภาพเธอลอยมา
ปล่อยให้ฉันอ้างว้างเหว่ว้าเดียวดาย
แสงแดดในยามเช้า
ทำไมหนอเราต้องทนเป็นคนไร้ความหมาย
เพราะใครหละ
เพราะใครทิ้งฉันเกือบตาย
บอกเลิกรากันง่ายๆ
ปล่อยให้คนเดียวดาย
ต้องทนทุกข์ทรมาน
20 มิถุนายน 2547 19:12 น.
ทะเลกลางคืน
ไม่ยืนยัน...ไม่สัญญา
แต่ถ้าเธอสบตาอีกครั้งคงรู้ได้
แม้เวลาจะเลยผ่านนานเท่าใด
ฉันยังมองเธอด้วยหัวใจอย่างเคยเป็น
หากสองตาเธอจะหันกลับมาสบ
เธอจะพบสายตาคู่เดิมที่เคยเห็น
จะอบอุ่นอ่อนโยนเช่นนี้ไม่มีชาเย็น
แม้จะมีความร้าวรอนซอนเร้นอยู่ภายใน
ฉันไม่ยืนยัน...ไม่สัญญา
แต่ฉันมีสายตาแน่วแน่ไม่หวั่นไหว
ด้วยตาสองที่มองเธอด้วยหัวใจ
กลับมาสบตากันอีกเมื่อไหร่เธอจะรู้
20 มิถุนายน 2547 18:53 น.
ทะเลกลางคืน
ขอพักสักหนึ่งพัก
จะตั้งหลักให้มั่นก่อน
หัวใจรวนจวนขาดรอน
รักร้ายหลอนให้ร้าวใจ
ขอพักสักเดี๋ยวหนึ่ง
จะคิดถึงคนเคยใกล้
เพียงทบทวนเพื่อทำใจ
แล้วลืมไปว่าไม่มี
ขอพักสักเพียงครู่
ไม่คิดอยู่แค่ตรงนี้
เมื่อใจแกร่งแข็งแรงดี
ก็พร้อมที่จะออกเดิน
13 มิถุนายน 2547 20:54 น.
ทะเลกลางคืน
เพื่อนรักเธอจำคำนั้นได้หรือเปล่า
คำที่สองเราได้เคยสัญญากันไว้
ถึงแม้เราจะไกลห่างสักเพียงใด
เพื่อนคนนี้จะคอยชิดใกล้กับเธอเอง
เวลาเหล่านั้นคงใกล้จะมาถึง
หากเพื่อนคนนี้ไม่มีที่พึ่งลอยอยู่เคว้ง
แม้บ้างบางที่อาจจะโดนใครจองเวร
ฉันคนนี้จะคอยแกล้งจนเจ็บชา
เพียงไม่กี่วันที่เราต้องจากกันไป
อยากจะขออะไรได้ไหมแค่สักอย่าง
ก่อนที่สองเราเริ่มจะต้องอ้างว้าง
อยากจะขอกุมมือไม่ให้ห่างแม้วันใด
13 มิถุนายน 2547 20:43 น.
ทะเลกลางคืน
หนึ่งนาทีที่เธอเดินมาตรงนี้
คล้ายๆกับทุกนาทีแห่งความฝัน
ถึงแม้ว่าวันเวลาเหล่านั้น
ได้แปรผันเปลี่ยนแปลงไป
เมื่อฉันได้เอ่ยว่าชอบเธอ
อย่าให้ฉันต้องคอยเก้อนาทีนั้นไว้
แค่เธอเอ่ยมาสักคำว่าตกลงปลงใจ
ฉันก็พร้อมจะกุมมือไว้ให้หัวใจทุกนาที
หน้าส่วนตัว
776
