ลืมแล้วบ่น้อน้อง

ทองหยิก

ลืมแล้วบ่น้อน้องเรื่องสองเฮา
เอาความเก่าความหลังมานั่งหวน
เอาอดีตครั้งแต่พุ่นมาทบทวน
คงบ่กวนเจ้าน้อขอเวลา

สองเฮาเคยทำไฮ่ไถหว่านกล้า
เคยตกปลาใส่เบ็ดเฮ็ดอาหาร
นั่งควายตู้ลู่ลงตมจมนำกัน
เคยสาบานสิจำจื่อตลอดไป

เคยเข้าวัดเข้าวาพาเฮ็ดบุญ
เคยเจือจุนสุนทานยามงานหลาย
เคยตักบาตรร่วมขันวันพระไง
เคยเอาใจใส่ใจทุกรายการ

เคยไปนั่นไปนี่นำกันหมด
เคยนั่งรถไกลไกล้บ่ได้ห่วง
เคยเว่าหยอกหลอกล้อแม่แดดวง
แต่บ่เคยล่อลวงให้เสียใจ

เฝ้าถนอมน้ำใจเจ้าจนเฮาจาก
เจ้ามาพรากอ้ายไปบ่ได้ลา
ถิ่มอ้ายไว้กับควายตู้บักตูมกา
บ่มาหาเป็นปีพี่ทุกข์ใจ

มันพ้อหน้าบัดนี้เจ้าคือเปลี่ยน
ใส่กระโปงเหี่ยนแอวลอยนั่งคอยไผ
บ่กล้าเข้าไปทักย้านหงำใจ
บ่กล้าเข้าไปไกลอ้ายสั่นกลัว

ขอยืนซอมอยู่ไกลๆสิดีกว่า
เจ้าทำตัวเป็นอื่นอ้ายตื่นตั้ว
ขอแค่ฮู้เจ้าอยู่ดีหรืออยู่ซั่ว
แล้วอ้ายสิขอตัวเมือบ้านเฮา



ไม่เจอะกันนาน...กบาลล้านขึ้น...เอิ้กๆๆๆ