23 เมษายน 2550 21:37 น.
ทองหยิก
โอ้เย....คิดถึงบ้าน จากมาตั้งนาน คิืดถึงจัง
เป็นที่เคยพัก เป็นที่เคยรัก เป็นที่เคยหวัง โย่ โย่
เป็นห่วงเสียจัง โอ้เย้....บ้านเรา
พ่อแม่พี่น้อง เพื่อนพร้องน้องพี่ จากกันเป็นปี เป็นไงบ้างเอ่ย
อยากกลับไปหา พูดคุยสนทนา เกี้ยวพาคนรัก เบเบ่เบเบ่
อีกไม่นานนัก เราคงได้พบกัน...บ้านเอย...โย่ว์
มั่วทุกกระบวนท่า ห้ามกัด
23 เมษายน 2550 21:03 น.
ทองหยิก
จะเป็นกลอนแบบไหนอย่างไรก็ไม่ว่า ลองมาประชันกันซักกะหน่อยเป็นไร ไม่มีรางวัลนะครับ เพื่อการกุศร (โอ๊ะ โอ๊ะ โอ๊ะ)
15 เมษายน 2550 00:37 น.
ทองหยิก
วันเกิดของใครหลายคน
ตรงกับวันตายของใครอีกหลายคน
ขอเป็นกำลังใจให้กับคนมีชีวิตอยู่ต่อ
แล้วก็ขอไว้อาลัยให้กับคนที่จากไปด้วย...อาเมน...สาธุ...
15 เมษายน 2550 00:25 น.
ทองหยิก
มั่วไม่จำกัดขอบเขต (กลอนบทละคร)
บัดนั้น
บัดนี้บัดหน้าหรือบัดไหน
บัดดลบัดซบหรือบัดใด
ความทุกข์โรคภัยอย่าได้มี
(ขอคาระวะครูกลอนทุกท่าน สิ่งที่ท่านกำลังจะอ่านต่อไปนี้เป็นเพียงการสมมติ ทองหยิกไม่มีเจตนาที่จะลบหลู่ใครหรือสิ่งใดๆ ถ้าหากผิดใจก็ต้องบอกว่า "เสียใจด้วย...เธอโง่อ่านเอง ฮ่าฮ่าฮ่าฮ่า")
มาจะกล่าวบทไป
ถึงลิงน้อยลิงเล็กลิงใหญ่
ไม่ใช่อยู่อื่นหมื่นไหน
พวกเธอไงเล่าแม่คุณ
ไม่มีงานการหรือไงเล่า
งี่เง่าเงอะงะหมกมุ่น
นั่งเฝ้าหน้าคอมจนตาพลุน
มีลุ้นได้เข้าโรง'บาล
มาพิมพ์อะไรลงบ้างก็ำไม่รู้
นั่งดีดีอยู่ที่บ้านไม่ต้องการ
หรือว่าเป็นพวกวิปริึตวิตถาร
อาการบ่งบอกชัดเจน
ไม่เบื่อหน่ายบ้างเหรอถามจริงจริง
เป็นลิงแล้วดัดมาวิ่งเต้น
เขียนโน่นเขียนนี่เป็นวรรคเวร
มองเห็นแล้วอุบาทว์อุจาดตา (ถูกเปล่าวะ)
มาหยุดเขียนกลอนกันเถอะ
เลอะเทอะสกปรกเหมือนตูดหมา (ฮิฮิฮิ)
กลับไปเป็นลิงเหมือนเดิมเหอะน่า
ไม่ต้องมาทำสำออยเขียนกลอน...
(คำย้ำเตือน: สิ่งที่ท่านได้อ่านไปแล้วนั้นเป็นเพียงการสมมติ ทองหยิกไม่มีเจตนาที่จะลบหลู่ใครหรือสิ่งใดๆ ถ้าหากผิดใจก็ต้องบอกย้ำด้วยคำเดิมว่า "เสียใจด้วย...เธอโง่อ่านเอง ฮ่าฮ่าฮ่าฮ่าฮี่ฮี่ฮี่ฮ่าฮ่าฮี่ฮ่าฮ่าฮี่ฮี่ฮ่า เอิ๊ก")
8 เมษายน 2550 18:25 น.
ทองหยิก
มาจะกล่าวบทไป ถึงฤาษีในป่าใหญ่ กินไข่วันละสองฟอง
ตัวน้องบอกว่าตัวพี่ ขายาวเหมือนหมี อาศัยวัดวาอาราม
สามเท้าสี่ตีนเดินหาม ลอดบนสะพาน หัวดำหัวหดตดหาย
สิบโมงตอนเช้าย่างกาย ตำอกตกใจ ท้องฟ้าพร่างพราวด้วยดาวเดือน
หรือเจ้ามีใหม่ในเรือน สีขาวดำเหมือน ยีราฟในภูเขาไฟ
จิ้งจกร้องทักจงหักใจ ใบฟ้าและห่าไก่ บินว่อนเมื่อตอนกลางคืน
กลัวเจ้าน้องนางเป็นอื่น สาวใบ้นอนยืน ร้องเพลงลูกทุ่งสะใจ
กลับมาจากกรุงพุงใหญ่ อดอยากมากไร้ โอนี่ข้าเป็นอะไรกัน...
ในวงเล็บ เป็นบ้า เรียนหลายเป็นบ้า...