11 มกราคม 2550 15:56 น.
ทองหยิก
กลอนสดสด เป็นยังไง ไม่เคยรู้
เหมือนยาคู เิอามาขาย ตอนเช้าไหม
หรือว่าเหมือน นมตรามะลิ หรือยังไง
ไม่เจ้าใจ ให้ตายเถอะ เพื่อนนักกลอน
กลอนสดสด รสออกหวาน หรือออกขม
แล้วถ้าดม จะกลิ่นแรง หรือกลิ่นอ่อน
มันใส่เสื้อผ้า หรือเปล่าเปลือย ไร้อาภรณ์
มันยายหย่อน หรือตึงเต่ง เด้งไปมา
กลอนสดสด มาเป็นบท หรือเป็นบาท
เป็นกระจาด เป็นกระบุง หรือเป็นหลา
ควรจะนึ่ง หรือว่าผึ่ง บนหลังคา
หรือว่าเป็น เช่นดั่งม้า ที่หน้างอ
กลอนสดสด ตดได้ หรือเปล่าเอ่ย
จามฮัดเช้ย หรือว่าไอ เป็นไหมหนอ
มันจะดื่ม หรือว่ากิน น้ำลูกยอ
มันสูงเตี้ย ต่ำตอ หรือว่าไร
กลอนสดๆจริงๆนะ
8 มกราคม 2550 18:37 น.
ทองหยิก
เจ็บปวด รวดร้าว เมื่อคราว หน้าฝน
คนรัก จากตน เวียนวน หลอกหลอน
ไปมี รักใหม่ บอกปัด ตัดตอน
รักสบั้น บั่นทอน งามงอน จากลา
หน้าหนาว หนาวเหน็บ ยิ่งเจ็บ หนักหนา
โศกเศร้า โศกา อุรา แทบพัง
สัญญา คงมั่น รักกัน ไม่หาย
เจ็บช้ำ เจียนตาย เพราะใคร เล่าเธอ
หน้าร้อน รุมเร้า รักเรา คืนหวน
ร้อนรัก รันจวน หวนเห เซคืน
รักฉัน เย็นชืด ชาจืด ฝืดขม
ฝืนรัก เชยชม ตาคม หวนคืน
หน้าฝน มาอีก ผละหลีก ฉีกหนี
รักร้าว อีกที เหมือนมี กงกรรม
เวียนไป วกกลับ ไปลับ มาใหม่
มาขอ แบ่งใจ เพื่อจุดประสงค์ใดแม่นาง.....
2 มกราคม 2550 14:25 น.
ทองหยิก
ว๊า........อกหัก........
อยากนักอยากจะบินหนี
เจ็บนักเจ็บแสบแปลบฤดี
ปีนี้ปีไหนก็เหมือนเดิม
ฮื้อ........เรื่องมันเศร้า........
รักเน่าตัดขาดไมอาจเสริม
เซ็งสนิทรักสดุดหยุดต่อเติม
ิขอปิดเทอมหัวใจไว้ชั่วครา่ว
เฮ้อ........คิดถึงพ่อแม่.......
เหลือแค่เถ้ากระดูกให้ลูกสาว
จะรู้ไหมลูกเจ็บปวดรวดร้าว
คิดถึงคราวที่ท่านอยู่ทุกที
เคยกล่อมเกลี้ยงเลี้ยงดูปูเสื่อ
เคยจุนเจือกล่อมไกวไม่เคยหนี
เคยสอนศิลปะวิธี
ชุบเลี้ยงชีวีจนสิ้นใจ
พ่อจ๋าแม่จ๋าอยู่ที่ไหน
อยู่แห่งหนตำบลใดช่วยบอกหน่อย
ลูกถูกคนใจร้ายทิ้งหายจ้อย
ถูกปล่อยให้อยู่เพียงลำพัง
จบแล้ว.....จบสิ้นกัน....
ความฝันความเพ้อความหวัง
ไม่มีใครอีกแล้วกระมัง
รักเราจริงอย่างเช่นบิดาและมารดร
18 ธันวาคม 2549 16:27 น.
ทองหยิก
มาแล้ว มาแล้ว มาแล้วจ้า
มาเชิญมา มาร่วม มาป่วนหัว
มาที่นี่ ห้ามมา มาแต่ตัว
มาเอาหัว มาด้วย มาช่วยกัน
มาร่วมทุน ร่วมทุกข์ ร่วมสุขเศร้า
มาร่วมเหงา ร่วมแรง ร่วมสร้างฝัน
มาร่วมด้วย ร่วมช่วย ร่วมรวมกัน
มาช่วยดัน ช่วยดู ช่วยเป็นแรงใจให้ข้าน้อยที
แฮ่ แฮ่ แฮ่...มาขอกำลังใจอีกรอบ ยังสอบไม่เสร็จเลยครับพ่อแม่พี่น้อง คิดถึงทุกคน คิดถึงกลอนทุกบททุกตอน คิดถึงๆๆๆๆๆ...
ย้ากกกกกกกกกกกก..ก......บึ้มส์!!!
สาธยายไม่ถูก
ไม่รู้จะมีมันผู้ไดคิดถึงเราบ้าง เดี๋ยวกลับมานับ
25 พฤศจิกายน 2549 16:35 น.
ทองหยิก
สักวาหน้าหนาวสาวเลี้ยงเป็ด
ไปใส่เบ็ดตกปลาช่างน่าขำ
กลับมาบ้านเลี้ยงชีพเป็นประจำ
แล้วก็จ้ำไปในเมืองเพื่อเลี้ยงควาย
สักวาหน้านี้มีแต่ทุกข์
สาวนอนขลุกอยู่กับที่ไม่ไปไหน
อยู่แต่บ้านคนเดียวเปล่าเปลี่ยวใจ
นอนร้องไห้คนเดียวเปล่าเปลี่ยวตัว
สักวาหน้าไหนฉันไม่สน
ต้องทุกข์ทนโดนทำร้ายให้เจ็บหัว
ดันเหยียบเท้าเจ้าถิ่นตอนกินตำซั่ว
สากตีหัวตัวถูกเป็นทุกข์เพราะจุกตีน
แล้วคุณๆทำไรในหน้าหนาวบ้าง
หน้าส่วนตัว
1830
