13 มิถุนายน 2551 23:41 น.

ลืมแล้วบ่น้อน้อง

ทองหยิก

ลืมแล้วบ่น้อน้องเรื่องสองเฮา
เอาความเก่าความหลังมานั่งหวน
เอาอดีตครั้งแต่พุ่นมาทบทวน
คงบ่กวนเจ้าน้อขอเวลา

สองเฮาเคยทำไฮ่ไถหว่านกล้า
เคยตกปลาใส่เบ็ดเฮ็ดอาหาร
นั่งควายตู้ลู่ลงตมจมนำกัน
เคยสาบานสิจำจื่อตลอดไป

เคยเข้าวัดเข้าวาพาเฮ็ดบุญ
เคยเจือจุนสุนทานยามงานหลาย
เคยตักบาตรร่วมขันวันพระไง
เคยเอาใจใส่ใจทุกรายการ

เคยไปนั่นไปนี่นำกันหมด
เคยนั่งรถไกลไกล้บ่ได้ห่วง
เคยเว่าหยอกหลอกล้อแม่แดดวง
แต่บ่เคยล่อลวงให้เสียใจ

เฝ้าถนอมน้ำใจเจ้าจนเฮาจาก
เจ้ามาพรากอ้ายไปบ่ได้ลา
ถิ่มอ้ายไว้กับควายตู้บักตูมกา
บ่มาหาเป็นปีพี่ทุกข์ใจ

มันพ้อหน้าบัดนี้เจ้าคือเปลี่ยน
ใส่กระโปงเหี่ยนแอวลอยนั่งคอยไผ
บ่กล้าเข้าไปทักย้านหงำใจ
บ่กล้าเข้าไปไกลอ้ายสั่นกลัว

ขอยืนซอมอยู่ไกลๆสิดีกว่า
เจ้าทำตัวเป็นอื่นอ้ายตื่นตั้ว
ขอแค่ฮู้เจ้าอยู่ดีหรืออยู่ซั่ว
แล้วอ้ายสิขอตัวเมือบ้านเฮา



ไม่เจอะกันนาน...กบาลล้านขึ้น...เอิ้กๆๆๆ				
15 มีนาคม 2551 17:17 น.

สักวาหน้าร้อนนอนอมยิ้ม

ทองหยิก


สักวาหน้าร้อนนอนอมยิ้ม
เห็นใบหน้ากรุ้มกริ่มยิ้มหวานหวาน
ฝันได้เจอสาวแส่แม่นงคราญ
นอนหลังอานอ่านการ์ตูนข้างข้างเรา

เอาละว่ะคืนนี้เสร็จกูแน่
เหยิบเข้าไปจอแจขอได้ไหม
ให้ไม่ให้จะไม่ฟังแต่อย่างใด
แม่ยองไยคนสวยช่วยผ่อนตาม

ทิ้งหนังสือในมือออกไปเสีย
พี่จะพาขึ้นเรือสู่สวรรค์
ไปกับพี่นะน้องรับรองมันส์
จ้องตากันพักใหญ่ใจสั่นรัว

ตุ๊มตุ๊มต่อมขอหอมหน่อยจะได้ไหม
ไม่ว่าไรแปลว่าขอได้ใช่หรือเปล่า
เหยิบมาอีกชิดพี่สินงเยาว์
ขอหอมเจ้านิดเดียวเดี๋ยวขึ้นเรือ

คริคริคริ...ได้หอมแก้มสาวสวยแล้วโว้ย!!

แก้มนุ่มนุ่มหนุ่มอย่างเราเฝ้ามองหมาย
น้องเอียงอายหน้าแดงกร่ำเหมือนน้ำคร่า
เอาหละพี่จะพาเจ้าไปดังสัญญา
แต่น้องต้องหลับตาก่อนคนดี

ไม่รีรอชักช้าเวลาน้อย
ตะวันลอยขึ้นฟ้าอยู่เร็วรี่
เรียกเรือด่วนจอดท่าหน้าต่างที
เรือลำนี้จะพาเราเข้าชั้นฟ้า

น้องกอดพี่แน่นแน่นนะแม่ทูนหัว
แต่เนื้อตัวน้องทำไมเหมือนยางเหนียว
ช่างมันเถอะพี่รักน้องเพียงคนเดียว
ถึงจะเหนียวไปหน่อยเดี๋ยวก็ชิน

ถึงสวรรค์ชั้นแรกเริ่มแปลกใจ
กลิ่นอะไรกันเล่าเหม็นเน่าแท้
น้องไม่ได้กลิ่นบ้างหรือแม่ดวงแด
คงเป็นแค่การเผาไหม้ของโรงงาน

ถึงสวรรค์ชั้นสองต้องคิดหนัก
สุดที่รักของพี่หายไปไหน
ทิ้งยายแก่หนังยานเคียงข้างกาย
น้ำตาไหลเหงื่อซึมยืนงึมงำ

จวนจะถึงชั้นสามงามหละสิ
แกหัวเราะฮิฮิแล้วยิ้มให้
หน้าแดงก่ำกลายเป็นหนองหนอนชอนไช
กลืนน้ำลายแลบลิ้นยืนปลิ้นตา

ผมหงอกหงอกสีดอกเลาเข้ามาชิด
เล็บดำมิดมุ่งหมายมาแตะไหล่
ตาเหลือกเหลือกขอบแดงแดงเหมือนแสงไฟ
เข้ามาใกล้โอบกอดจะบ้าตาย

ไม่ต้องรอถึงสวรรค์ชั้นที่สี่
กระโดดหนีจากเรือให้รู้สิ้น
เหาะเหินบนเวหาเหมือนว่าบิน
หล่นลงดินถูกเสียบด้วยตอเหล็ก

ดิ้นทุราวด่าวทุรนคนใกล้สิ้น
คิดถึงเรื่องบนดินถึงสวรรค์
ตรองทบทวนเรื่องราวของทุกวัน
ทั้งบาปบุญพัลวันไม่ทันใด

ลุงสีหมอกมาขยอกเขย่าฉัน
ทุกสิ่งพลันจบลงตรงที่เริ่ม
ผ้าห่มฝ้ายหมอนเก่าเสื่อนอนเดิม
หายใจเติมออกซิเจนให้กับตัว

อาทิตย์เริ่มส่องแสงในยามเช้า
ตัวของเราคิดวกวนจนปวดหัว
ไก่ส่งเสียงเอ้กอีเอ้กปนเสียงวัว
กลิ่นทำครัวจากเตาถ่านเริ่มลอยมา

สักวาหน้าร้อนฉันนอนตื่น
ฝันไม่เหมือนทุกคืนแก้ความฝัน
ลุงสีหมอกบอกเลอะเลือนขึ้นทุกวัน
อยากได้เมียจนตัวสั่นนั่นแหละเออ...				
12 กุมภาพันธ์ 2551 21:38 น.

เฮ้อ...อนาถวาสนาชะตาประเทศ----(forward poem)

ทองหยิก

เฮ้อ...อนาถวาสนาชะตาประเทศ 
ต้องอาเพทคำสาบด้วยบาปหนา 
ประชาชนต้องทนทุกขเวทนา 
จมูกหมูปากหมาเป็นนายกฯ 

ไอ้ยงยุทธตู้เย็นเป็นประธานฯ 
ดูประจานทั้งสภาฯน่าตลก 
ทั้งตัวเหี้ยตัวห่าหน้าซกมก 
ถูกไอ้แม้วมันจับยกมันชักใย 

รองนายกฯแต่ละตัวมั่วฉิบหาย 
โง่เหมือนควายแต่ได้ดีมีที่ไหน 
ไอ้ฉะเหลิมก็ได้คุมมหาดไทย 
คงสะใจลูกมันได้คุมบาร์ 


 
รมต. แต่ละตัวคงมั่วแหลก 
งบประมาณฯแบ่งกันแดกแจกถ้วนหน้า 
แต่ละตัวคงอิ่มเอมเปรมอุรา 
เวทนาสุดสมเพชประเทศไทย 

ซวยจากนี้ไปกี่วันยังไม่รู้ 
แต่เดาดูอนาคตไม่สดใส 
หรือพรุ่งนี้จะไม่มีประเทศไทย 
ขออาลัยร่วมด้วยช่วยอีกคน				
3 มกราคม 2551 12:21 น.

มันมาอีกแล้ว...มันมากับความ...อะไร...

ทองหยิก

มันมาอีกแล้ว 
มันมากับความเย็น
มันมองไม่ค่อยเห็น
เพราะว่ามันคือไอหมอก

มันมาอีกแล้ว
มันมากับความช้ำชอก
บอกว่าจริงจังแล้วก็หลอก
ให้พี่ช้ำชอกอกตรม

มันมาอีกแล้ว
มันมาในแนวเก่า
นิยายรักน้ำเน่า
มาอย่างนี้ทุกทีไป

มันมาอีกแล้วครับ
มันมากับใครไม่รู้
เฮ้ยไอ้นิดเพื่อนรักของกู
มันเดินมากับใครหว่า

มันมาอีกที
ไอ้นิดคนนี้เพื่อนฉัน
เดินจู๋จี๋กัน
ช่างน่าอิจฉามันเสียจริง

รู้สึกว่ามันจะมาอีกนะ
ดูตัวกูสิว่ะไอ้เพื่อนยาก
แฟนมาหนีหายจาก
ไม่เหลือรอยน้ำหมากให้ได้ดู

มันมาอีกแน่แน่
มาแต่ตัวไม่ใช่
เดินมากับไอ้นิดไง
น้องไฉไลแฟนเรา

ไอ้เพื่อนรักเพื่อนแค้น
มาสอยเอาแฟนของข้าเจ้า
ให้ตายเถอะแม่นงเยาว์
เอาเพื่อนเราไปเป็นแฟน

แม๊...มันเจ็บใจจริงๆ				
2 มกราคม 2551 16:01 น.

ปีเก่าปีใหม่ก็มีใจเดียวๆนี่แหละว้ะ...

ทองหยิก

ปีเก่าปีใหม่ปีไหนไหน
หัวใจของพี่ไม่มีผัน
เปลี่ยนไปตามเข็มนาฬิกาเวลาวัน
ไม่เปลี่ยนผันเหมือนผ้าอ้อมที่ฉี่ใส่

ปีนี้ปีหน้าหรือปีก่อนนู้น
หัวใจของพี่หมกมุ่นอยู่ที่ไหน
ก็อยู่ที่ตัวน้องรักของพี่ไง
จะปีเก่าปีใหม่ไม่มีเปลี่ยนทาง

ยังรักยังเล็งน้องอยู่เรื่อยๆ
อาจจะดูเฉื่อยๆไปบ้าง
ขอวอนน้องรักอย่าเพิ่งละวาง
ให้พี่อ้างว้างเดียวดาย


สวัสดีปีใหม่ทุกท่านครับบบบ....
ของให้รวย ขอให้รวย (เฉพาะคนที่ตอบกระทู้นะ อิอิอิอิ....)				
Calendar
Lovers  0 คน เลิฟทองหยิก
Lovings  ทองหยิก เลิฟ 0 คน
Calendar
Lovers  0 คน เลิฟทองหยิก
Lovings  ทองหยิก เลิฟ 0 คน
Calendar
Lovers  0 คน เลิฟทองหยิก
Lovings  ทองหยิก เลิฟ 0 คน
ไม่มีข้อความส่งถึงทองหยิก