5 กันยายน 2548 13:36 น.
ทวิชา
หนึ่งชีวิตใครลิขิตร่วมขีดเขียน
หนึ่งความเพียรใครวาดฝันเพื่อค้นหา
หนึ่งดวงใจที่รอใครเสมอมา
หนึ่งคุณค่าความดีมีเพื่อใคร
ฝันสวยงามเพื่อวันที่ดีกว่า
ฝันสวยกว่าความจริงหรือไฉน
ฝันสักวันอาจมีใครของหัวใจ
ฝันวาดไปตามแต่ใจจะต้องการ
อาจไม่มีวันพรุ่งนี้ที่ดีกว่า
อาจไม่มีวันหน้าที่แสนหวาน
อาจจะมีความสุขเพียงเมื่อวาน
อาจเป็นเพียงลมผ่านพัดเลยไป
เป็นเพียงช่วงความฝันในวันหนึ่ง
เป็นถ้อยคำหวานซึ้งที่ฝันใฝ่
เป็นภาพวาดวิมานในจิตใจ
เป็นเพียงสายน้ำไหลไม่กลับมา
ความจริงแท้แม้สร้างจากความฝัน
ความจริงอันสวยงามกว่าสิ่งไหน
ความจริงที่ไม่เพียงอยู่ในใจ
ความจริงที่มีได้กับทุกคน
..............................
หนึ่งความฝันแม้ยากอาจจริงได้
ฝันวาดไว้หากไปถึงซึ่งยังฝัน
เป็นความเพียรหากไม่ท้อแท้กับมัน
แล้ววันนั้นความฝันจะเป็นจริง
5 กันยายน 2548 13:17 น.
ทวิชา
คงได้แค่เพียงเฝ้ารออยู่ที่เก่า
ที่ที่เราเคยรักเคยฝันใฝ่
แม้วันนี้ไม่มีเธอเคียงข้างกาย
แต่หัวใจยังไม่อาจเลิกรักเธอ
เพราะความจริงบางอย่างขวางกั้นไว้
แต่ในใจยังรักเธออยู่เสมอ
ระหว่างเราเพียงฝันที่ละเมอ
แค่เพียงเพ้ารำพันอย่างเดียวดาย
ทั้งที่เราต่างรักสมัครจิต
แม้แต่คิดใฝ่หายังไม่ได้
เราต่างกันมากเกินจะบรรยาย
คงทำได้เพียงฝันว่ารักกัน
ชั่วชีวิตหนึ่งเดียวของฉันนี้
จะคงมีแต่เธอไม่แปรฝัน
ขอเพียงมีลมหายใจทุกคืนวัน
ทุกความฝันฉันจะทำเพื่อเธอ
3 กันยายน 2548 09:39 น.
ทวิชา
หากใจนี้มีสิทธิจะคิดหวัง
หากใจยังมีสิทธิจะคิดถึง
หากใจนี้ไม่มากไม่หวานซึ้ง
แต่ใจหนึ่งยังรอไม่เปลี่ยนไป
อาจไม่มีฟากฟ้าแห่งความฝัน
อาจไม่มีสุริยันแสงจัทร์ฉาย
อาจไม่มีสายนทีหล่อเลี้ยงใจ
แต่คงมีกำลังใจที่เฝ้ารอ