ไม่มีใครหยั่งรู้ได้ในอดีต ของชีวิตในยุคก่อนย้อนสมัย ฐานันดรก่อนนั้นชนชั้นใด ไม่มีใครล่วงรู้หยั่งภพหลังตน
โอ้เอ๋ยมรสุมภูมรินทร์ บินตามกลิ่นหวังหวานล้ำน้ำพฤกษา เพียงดอมดมลมก็พัดสบัดมา อนิจาอดรสลิ้มชิมไม้งาม ช่อเกสรร่อนหล่นบนพื้นหญ้า กลีบพฤกษาร่วงโรยลมโชยหนี ดอกงดงามกลิ่นยวลใจไร้ชิ้นดี จำบินหนีไกลพฤกษาคราต้องลม
หน้าส่วนตัว
338
