1 พฤษภาคม 2547 10:31 น.
ทรายสีดำ
ไม่มีใครหยั่งรู้ได้ในอดีต
ของชีวิตในยุคก่อนย้อนสมัย
ฐานันดรก่อนนั้นชนชั้นใด
ไม่มีใครล่วงรู้หยั่งภพหลังตน
1 พฤษภาคม 2547 10:20 น.
ทรายสีดำ
โอ้เอ๋ยมรสุมภูมรินทร์
บินตามกลิ่นหวังหวานล้ำน้ำพฤกษา
เพียงดอมดมลมก็พัดสบัดมา
อนิจาอดรสลิ้มชิมไม้งาม
ช่อเกสรร่อนหล่นบนพื้นหญ้า
กลีบพฤกษาร่วงโรยลมโชยหนี
ดอกงดงามกลิ่นยวลใจไร้ชิ้นดี
จำบินหนีไกลพฤกษาคราต้องลม
24 เมษายน 2547 11:09 น.
ทรายสีดำ
อย่าติเขาถ้าเรายังทำอยู่ อย่าอวดรู้ถ้าตนเขลาเบาสมอง
อย่าทำตัวนอกขออบเขตเกินครรลอง หยิ่งผยองเกินตนคนเกลียดชัง
จงยอมแพ้ถ้าแพ้แล้วมีค่า อย่าสิ้นราคาเพียงคำว่าชนะเขา
เป็นคนยอมให้เขาอวดโอ้โชว์เรา ดีกว่าเขลาแล้วอวดเก่งเบ่งสอนคน
ถึงแม้หากจะล้มลุกคลุกขี้ฝุ่น ใจเป็นทุนค้ำจุนกายอย่าพ่ายหนี
หลับซักตื่นชั่วเวลาข้ามราตรี แล้วพรุ่งนี้มีแรงหน่อยค่อยลุกเดิน
24 เมษายน 2547 10:55 น.
ทรายสีดำ
เฝ้าเรียงร้อยถ้อยคำนำภาษา ทรงคุณค่าวรรณกรรมไทยใคร่สืบสาน
ให้คงอยู่แม้วันเวียนจะเปลี่ยนกาล คนเล่าขานเลื่องลือค่าภาษาไทย
เฝ้าไตร่ตรองลำนำคำไพเราะ ที่เสนาะมาร้อยเรียงเสียงภาษา
เมื่อจบกลอนจึงลงคำนามปากกา แทนตัวเองไว้ว่าทรายสีดำ
หน้าส่วนตัว
338
