16 กรกฎาคม 2559 07:12 น.
ทรายกะทะเล
เมื่อวันนี้มาถึงจึงจำไว้
เธอไม่ได้รักตัวใจในตัวฉัน
สิ่งที่เธอทำร้ายจิตใจกายเมื่อวานพรรณ
ให้แยกกันดีกว่า จะเคียงกาย
ท้องร้องหิว ลิ่วลมกระชากร่าง
ให้ทุกข์พราง ปวดหัว มิรู้หาย
ไปหาหมอซ้ำแล้ว ซ้ำทุกวันวาย
เธอเป็นคน จุดประกายให้แยกกัน
อันที่จริง อยู่บ้านพรันรำลึก
แม้นอึกทึก นึกน้อยใจ ตระกายฝัน
หากเธอทำให้น้ำตาฉันไหลนั้น
เพราะเธอบั่น ทอนให้ ใจระทม ชีวิตนี้ แสนสั้น พลันอยากถาม
ฉันไปคุกคาม ถามไรให้เธอเสีย
เธอทำฉันก่อนนั้น ใจเริ่มเพลีย
คน เหีย เหีย อย่างเธอ ...ขอให้ เจอคนจริง...