11 กุมภาพันธ์ 2554 02:59 น.

ขออีกสองปีได้ไหม??? ฉันมีเวลาเหลืออีกสองปีเท่านั้น

มีความลับอย่างหนึ่ง เธอไม่รู้
ฉันชื่นชูเธอทุกเช้าค่ำหลับไหล
ปลอกหมอนที่ให้นั้นทำจากใจ
แม้นตัวไกลแต่ใจใกล้ยามค่ำคืน

ที่เธอให้ยันต์มาไว้ใต้หมอน
ฉันอาวรณ์รักษามีสองผืน
นอนทีไรนึกถึงเธอทุกค่ำคืน
แต่มีสิ่งหนึ่งไม่ได้บอกคือรักเธอ

อยากจะบอกทุกเช้าค่ำทุกวันอันสดชื่น
ประหนึ่งยืนกอดกันได้ชิดใกล้
ขอเวลาสองปีไม่นานจนเกินไป
เพราะเรื่องที่จะบอกตอนนี้กลั้นน้ำตา

ฉันเป็นโรคร้ายรักษาก็ไม่หาย
ขอเพียงกายใจอยู่ใกล้เธอจะได้ไหม
น้ำตาตกในร้องไห้ไม่อยากบอกให้เธอไป
แต่สุดท้ายต้องบอกเพื่อขอให้เธอจำ

วันแรกเราได้ยินเสียงกัน12สิงหารู้สึกรัก
ต่อมาชักรื่นรมย์สุขสมเกษมศรี
ทั้งรักเห็นใจคิดถึงทุกนาที
อย่าจากหนีฉันไปไหน...ไม่อาจเลือน

ชีวิตฉันสั้นนักเธอรู้ไหม???
น้ำตาตกในทำให้เธอ..ต้องเบื่อฉัน
อยากให้รู้ว่าเหลืออีกเจ็ดร้อยกว่าวัน
แล้วก็พลันมีใครลากชีวิตฉันดับศูนย์ไป

หากเธอจะมีใครทำให้เธอสุขยินดีด้วย
แต่ขออวยชัยให้เธอสุขสันต์
น้อยใจนักมาแช่งฉันให้ตายอย่างเฉียบพลัน
ให้เธอรู้เท่านั้น..ฉันตายแน่...อีกสองปี

ขอเธอดีกับฉันจะได้ไหม
น้ำตาไหลทุกคืน ไม่อาจถาม
เพราะเธอรำคาญฉันในทุกยาม
แล้วที่ผ่านมาสิ่งงาสมงามจำได้ฤา

บุพการีเธอมาแช่งทำฉันเศร้า
ท่านป่วยไม่เบา ที่รักยัง่าอยากให้เห็น
น้ำตารินไหลพรากแทบสายเลือดออกมาเป็น
ให้ฉันเห็นเธอบ่อยขึ้นจนหมดลมหายใจ..................