29 พฤศจิกายน 2553 01:46 น.
ทรายกะทะเล
I had this summer day
where you were fire, and I was sad,
and we melted ourselves
into a rare and perfect glass.
Maybe we can be like marbles,
well-rounded and varied,
or maybe we can magnify
and burn splinters in the pavement.
Today I see the faintest reflection,
smooth but dirty, old and cherished
like the way that you broke me,
and smashed life on the floor.
We've been devitalized;
presently I hold just one sliver.
Maybe we were fragile,
or maybe
we can meld again
and mold our lives inside.
25 พฤศจิกายน 2553 19:35 น.
ทรายกะทะเล
แผนสูงนะ....
พวกคุณไปประชุมที่ดุสิตธานี หรูจัง
.......
คุณทำให้พวกประชาชนต้องเป็นหนี้มากมาย
อย่าหน้าด้านหน่อยเลย.....อย่าถือว่าเป็นเชื้อเจ้าสิ
หลายคนต้องโดน....พวกของคุณ ทำร้าย...
พวกกลุ่มหน้าด้าน.......
25 พฤศจิกายน 2553 07:57 น.
ทรายกะทะเล
เพราะ...คำว่า..มีลูก
ก็เลยทำให้ฉันไปไหนไม่ได้......
ฉีนพยายามเป็นเพื่อนกับเค้าแทนคำว่าภรรยา....
แต่....
คำว่าเพื่อนสำหรับฉันกับเค้านั้นแล้ว
มันมีไม่ได้อีกแล้ว
เพราะ....
เธอไม่มีคำว่าเพื่อนแท้...
ฉันเจ็บกว่าเธอหลายเท่า........
เธอเคยหักหลังเพื่อนเธอมายังไง......
แต่เธอก็เอามาทำกับฉัน......
ฉันทำบัญชีให้เธอ แต่เธอเองเป็นคนบงการ......
ความลับมันไม่มีในโลกนี้หรอกนะ......
เพราะคนที่ฉันปั้นมาตลอดแปดปีที่ผ่านมา.......
เธอก็ให้ฉันโกง.........
ขอโทษนะ.......
ฉันทำไม่ได้.........
เพราะฉัน........ทำไม่เป็น......
ฉันรู้คนเดียว......
แต่คนที่เห็น.......ก็คงมีแต่เค้าจะพูด.มั้ย.....เค้าคงพูดไม่ได้เพราะพูดมาเค้าก็คงลำบาก
เพราะ ครอบครัวเธอ...ขนาด.ผี......ยังกลัวเลย
ฉันตามไม่ทัน........
25 พฤศจิกายน 2553 07:45 น.
ทรายกะทะเล
ที่เค้าว่า ปลาทูดีตัวเดียวอยู่ในปลาทูเน่าทั้งเข่ง คนที่เห็นเค้าก็ว่าเน่าหมดทุกตัว
คนอย่างฉัน........
ไม่เคยกินบนเรือนแล้วขี้บนหลังคา
ที่ผ่านมา
ใครจะว่าฉันยังไง...ฉันไม่สน
เพราะ........ฉันรู้ตัวดีว่า.........
ฉันทำดีที่สุดแล้ว........
25 พฤศจิกายน 2553 07:37 น.
ทรายกะทะเล
ขอเป็นร้อยแก้วนะ...............
ฉันเป็นมาเท่าที่จำความได้.......เกิดมาในตระกูลที่ดี.....
รู้สึกดี.....ว่าพ่อแม่ให้ความอบอุ่น........และมีทุกอย่างพร้อม.....
.........เหมือนที่ทุกคนมี.......เรียกว่า เหมือนเกิดมาในตระกูลเศรษฐี........
ขอบคุณธรรมชาติ....และ บุญเก่าที่ทำมา...ที่ให้ได้เกิดมากับพ่อแม่ที่ดี.......
ถึงแม้นว่า ท่านไม่ค่อยมีเวลามากนักให้เราเพราะต้องทำงานหาส่งลูกห้าคน......
..........
แต่......
ที่สุดแล้ว.......
ฉันดื้อเงียบที่ไม่เชื่อพ่อแม่.......
ที่ทำให้ต้องมาเจอกับผู้ชาย ห่วยๆๆๆๆๆๆๆๆแบบนี้......
เป็นเพราะว่าฉันสงสารเค้า........เพราะเค้าเล่าเรื่องที่เค้าถูกแฟนเก่าทิ้งให้ฟัง.......คำพูดทุกคำ ดูเหมือนว่าหญิงคนนั้นโหดร้ายกับเค้ามาก.....เราก็เลยเห็นใจ..เป็นเพื่อนกับเค้าและต่อมาสนิทกันเกือบสิบปีที่คบกันมาแล้วค่อยแต่งงาน........
วันนี้...และที่ผ่านมาจากวันแต่งงานวันนั้น.....
ฉันตาบอดสนิท....
ฏันอดทน.....พยายามหาทางที่ทำให้ตัวเองหลุดพ้นจากเค้าซะที.......
แต่ก็ไม่เคยเข็ดสักที.......วันแล้ววันเล่า.....
มาวันนี้......
เวลามันหมดแล้วสำหรับฉันกับเค้า........
เค้าทำให้ฉันไม่มีใครเลยแม้นกระทั่งพ่อแม่.........พี่น้องที่รักกันจากครอบครัวที่อบอุ่น........
ฉันเคยช่วยเค้ามาตลอด.......
ฉันเข้าใจหญิงคนนั้นแล้วว่า........
ทำไม.........
เค้าถึงโดนหญิงคนนั้นทิ้ง..............แต่หญิงคนนั้นยังโชคดีที่ไม่ได้แต่งงานใช้ชีวิตแบบทรมานอย่างฉัน........
พอกันที......สำหรับคำว่า........เห็นใจ........
มันทำให้ฉันรู้ว่า........
หากฉันออกไป..........
ก็ยังมีคนดีเห็นฉัน.......พร้อมที่จะช่วยเหลือ......เอื้ออาทร.....แบบความเป็นเพื่อนร่วมโลกเดียวกัน.....
ทำให้ฉันรู้ว่า........
ความยุติธรรม...ยังมีจริง........
แม้นกระทั่งพี่น้อง...พ่อแม่.....หรือลูกที่เกิดมาจากฉัน.......
ครนอบครัวของเธอ......
ทำให้ฉันรู้ว่า..........
เธอ..........
มันไม่ใช่มนุษย์..........
ไม่ได้ว่านะ.......แต่เป็นเรื่องจริง.........
หากเธอ.....โชคดีได้เห็นธรรมะ......และนั่งสมาธิอย่างสงบได้.......
นั่นเป็นโชคดีของเธฮ......
ฉันได้แต่ทำบุญและแผ่เมตตาไปให้เธอว่า.........
คนอย่างเธอ.........คิดแต่แง่ลบกับฉันมาตลอด........
ฉันมีความจำเป็นต้องเดินออกจากความโหดร้ายเงียบของเธอนะ.......
เพราะ.......ต่อไป.....ฉันจะไม่ตกหล่ม คำพูดของเธออีก.......
เธอทำให้ชีวิตฉันพังทลายมาครึ่งกว่าชีวิต......
ขอฉันได้มีชีวิตที่สงบสุขของฉันบ้าง........
แล้วก็ไม่ต้องมาโทษกันว่า.......................
ฉันใจร้าย.........
เพราะพ่อแม่ไม่เคยสอนให้ฉันใจร้าย.........เลยแม้นสักหนเดียว......
เชิญเธอสมสู่กับ......การที่เอาแต่ได้และขี้โกง........และการดูถูกความเป็นมนุษย์ของึคนบางคนของครอบครัวเธอ..........
พวกเธอว่า.......ฉันเป็นอย่างไร........
ก็ขอให้มันกลับไป......เป็นดั่งที่ครอบครัวเธอว่า........
มันเป็นเพราะ.......เราต่างกัน........
ฉันอยู่กับน้ำที่สกปรกไม่ได้หรอก.........
เพราะที่มของน้ำที่ฉันเกิดมา......
มันเป็นน้ำที่บริสุทธิ์และสะอาด........
ขอฉันไปเถอะนะ.......ช่วยเอากุญแจ.....มาปลดโซ่ที่เธอล่ามฉันไว้สักที......
แล้วกรุณา.......อย่าทำร้ายจิตใจพ่อแม่ฉันอีก.....
ที่ผ่านมา......
มันก็มากพอแล้ว........