31 สิงหาคม 2551 13:25 น.
ทรายกะทะเล
My mother wanted me to be her wings, the fly as she mever quite had the courage to do. I know her for that. I love the fact that wanted to give birth to her own wings.
31 สิงหาคม 2551 11:40 น.
ทรายกะทะเล
It was my mother who gave me my voice. She did this, I know, by clearing a space where my words could fall, grow, then fine their way to others.
30 สิงหาคม 2551 23:30 น.
ทรายกะทะเล
ถ้าหากคุณเคยช้ำใจ
ให้คนใจร้ายสักคน
เค้าปล่อยคุณไว้ให้หมองหม่น
ให้ทนกันความเฉยชา
ทุกสิ่งที่คุณให้ไป
ไม่มีความหมายกลับมา
ที่สุดก้เสียแต่น้ำตา
ที่คุรไม่เคยให้ใคร
อย่าไปเสียน้ำตาให้เขาเลย
เค้าคงไม่เคยเห็นใจ
ก็เพราะรักของคุณนั้นมากไป
สำหรับคนใจไม่จริ ง
ไม่มีหวังที่มันจะเหมือนเก่า
เหมือนวันที่เคยแอบอิง
อย่าไปเสียน้ำตาให้บางสิ่ง
ที่มัน..งไม่กลับคินมา
เสียดายแทนที่มันมันรินมันไหล
เพราะใจมันเหนื่อยมันล้า
ไม่มีวันที่จะกลับมาหา
มารับรู้...ว่าเจ็บเพียงไหน......
คนอย่างเราไม่เคยทำให้ใครเดือดร้อนก่อน หากแต่ฉันจะมีเพื่อนใจคนนึงที่คอยเข้าใจบ้างก้คงไม่ผิด สิ่งที่อยากจะบอกก้คือคนที่ เสียใจมากก้คือตัวทรายเอง..............ทำทุกอย่างแล้วไม่มีใครเห็นเอง.....เหนื่อยกับการทำงานมาตลอด...เราไม่ได้อะไรนอกจาก.......การผ่าตัด....ไม่มีใครรู้เท่ากับตัวเราเอง.....ไม่อยากร็รร้องไห้....แม้นกระทั่ง ก็...ทำให้ลุกเราเข้าใจเราผิด เราไม่เคยสอนลุกให้ดูถูกพ่อเลย...
ช่างเถอะใครจะว่ายังไงไม่สนใจนะ
เพียงแต่บอกว่า.....อภัย.......ให้คนที่คิดร้ายกับเรา เพียงขอให้คนที่เราไว้ใจ ขอให้เค้า เข้าใจเราตลอดไป.......อย่าด่าเราอีกเลย.....ทำมาหากินดีกว่า.....
30 สิงหาคม 2551 15:01 น.
ทรายกะทะเล
ประมุขของไท ยเรา พระองค์ทรงทุกข์หากพวกเรากัดกันเอง
28 สิงหาคม 2551 10:23 น.
ทรายกะทะเล
ไปล่ที่เคยให้พักนั้น คงเหนื่อยล้า
ไม่จากลาไปไหนอยุ่เคียงข้าง
ขอให้เอพักผ่อนใจอย่าอาวรณ์
ไม่เคยซ่อนอะไร เรามัน คนขี้ลืม
คิดถึงอยุ่รู้บ้างไหมใจจะขาด
ไม่เคยอาจหาญใหส่เสียงขึ้นขึ้นสู่ผืน
แผ่นดินที่อยู่ไม่เคยก้าวก่ายเลยสักหนึ่งยืน
แต่ทำไม เอพูดกับฉัน ไล่ฉันไป
ร้องไห้หนักคนเดียวโดนสาบแช่ง
ให้ตายแทงเหมือนมีดทิ่มกรัดใจใส
ให้เอทำทุกอย่างดั่งตามใจ
แล้วจะให้แนทำอย่างไร ไม่หนักแน่นบ้างเลย
คนอย่างเราหากีกับเค้า เค้าไม่สนใจเราบ้างเลย.......
แอบร้องไห้อยู่คนเดียว.........