20 พฤศจิกายน 2551 22:13 น.
ทรายกะทะเล
คืนนี้อ้างว้างเปล่าเปลี่ยว
มืดสนิทไม่มีแสงสว่างสักนิดเดียว
จะเหมือนใครคนอื่นที่แสนเปลี่ยว
คิดแล้วว่าเป็นจริงอย่างว่ามาช้านาน
.................................................................................ร้องไห้เพราะเหงา
18 พฤศจิกายน 2551 01:17 น.
ทรายกะทะเล
คนอย่างเธอมาด้วยอันตัวเปล่า
อยากจะเล่าให้คนอื่นเค้ารู้เห็น
ว่าเธอมาแย่งพ่อไปจากฉันทุกเช้าเย็น
คนที่เป็นปวดร้าวคือแม่เรา
ทำไมเธอมาเสนอตัวพี่ชายฉันไม่เอา
ยังด้านเล่ามาหาให้พ่อฉันเอา
ถามจริงจริงว่าพ่อแม่เธอสั่งสอนมาอย่างไรเล่า
จึงต้องมาไถรีดเงินจากพ่อของฉันไป
คนอย่างเธอหักหลังแม้นคนที่มีพระคุณ
ทำเขาฉุนอีกมากมายให้ขับใส
ไล่เท่าไหร่ไม่ยอมไปหรืออย่างไร
นึกว่าเก่งมากหรือไงที่ทำมา
มีที่ไหนงานเข้าตอนบ่ายสาม
บางวันงามแท้ๆไม่แลเห็น
เป็นผู้จัดการซะเปล่าไม่ตรวจทุกเช้าเย็น
มีพี่เป็นคนใช้เธอตลอดกาล
สิ่งศักดิ์สืทธิ์มีจริงขอให้เห็น
เวลาแม่เป็นอะไรไม่เข้าถาม
อยากให้แม่ฉันพลันปางตายอยู่ลำพัง
แต่เธอสั่งให้พ่อฉันไปกับเธอ
เงินทั้งหมดที่เก็บได้มาจากงาน
เอาปนปานหยิบเก็บกินเป็นอาหาร
อยากได้ไรซื้อมาได้ง่ายดาย
แล้วเงินเดือนอีกต่างหากเก้บแบ้งต์เอง
ลูกของพ่อแม่พี่น้องฉันทุกคน
เธอก้ทำให้พ่อฉันสับสน
อย่ามาทำลายครอบครัวฉันที่มั่นคง
เราเคยมีความอบอุ่นอยู่ทุกครา
เธอเข้ามาแทรกกลางพ่อระหว่างแม่
หวังเงินแหงไล่เท่าไหร่ก้ไม่ไปไหน
เก็บเกาะกินเหมือนกาฝากโอ้บันไล
นึกว่าฉันไม่รู้หรือยอ่างไรเธอใช้กรรม
ในวันหนึ่งเธอด่าพ่อต่อหน้าฉัน
ไม่ให้เกียรติกันและกันได้ไฉน
หวังรถหรุคันใหม่ที่พ่อดาวนืให้ไป
แต่ลับหลังเอกลับเอาพ่อฉันไปด่าทำไมกัน
คนอย่างเธอมันงูพิษจิตค้ดร้าย
นิ่งมากมายแล้วฉกกัดให้เห็น
วันหนึ่งพินั้นกลับไปหาเธออย่างเยือกเย็น
ไม่ทันเห็นขอให้เป็นชาตินี้เลย.......
อย่าเอาเงินของพ่อฉันไป เธอเป็นใคร อย่างมากเธอก็เป็นคนที่เลขาพ่อฉันเก็บมาเลี้ยง แล้วเธอก้ไปหักหลังเค้า ทำให้เค้าต้องลำบาก เค้าสองคนก่อร่างสร้างตัวอย่างลำบาก แม่ฉันต้องเลี้ยงลูกห้าคน แต่เธอมาชุบมือเปิบแบบนี้ ทำไมหน้าด้าน รับเงินเดือนทุกเดือนโดยที่งานก้ไม่เห็นได้ทำไร
วันนึงพ่อฉันปิดรับโทรศัพ?จากเธอ เธอก้โทรมาหาฉันทำให้ฉันต้องตกใจ นี่เหรอคนที่น่าไว้วางใจ หากเธอเอาเงินพ่อฉันไปโดยที่ไม่ได้รับอนุญาติ เค้าเรียกว่าขโมย ฉันจะปล่อยให้เป็นเรื่องของตำรวจ นี่หรือผู้จัดการมาทำงานบ่ายสามโมงไม่มาแต่เช้า เธอกำทุกอย่างไว้ในกำมือ อย่านึกว่าฉันไม่รู้นะ วันนึง เงินนั้นมันจะปาดคอเธอเพราะความที่เธอเป็น....คางคกขึ้นวอ
15 พฤศจิกายน 2551 07:37 น.
ทรายกะทะเล
ขอกราบอาลัยพระพี่นางเธอฯสู่แดนสวรรค์
น้ำตาพลันคลอตาพา.....กันไปถวาย
ดอกไม้จันทน์ พลันสู่วิมานมาย
ส่งสรวงสวรรค์วืมานนาน นิรันดร์
ไม่มีภาพดีดีที่เคยเห็น.........
พระราชกรณียกิจที่เคยเป็นต้องห่างหาย
นางฟ้า ทรงกลับสู่ฟ้า...แล้ว น่าเสียดาย
พระพี่นางฯ ข้ำพระพุทธเจ้าขอกราบพระบาทแทน
กลั้นน้ำตาไม่อยู่ต้องร่ำไห้.....
ไม่อยากให้ พระพี่นางฯต้องไกลจากไทยแดน
ถึงเวลาแล้วหรือ...ใจหาย ...ไปไกลแสน
ภาพเก่าแทนที่มา....อยู่ในใจ
ท่านทรงพระมีเมตตาจิตและอัจฉริยะ
ทรงช่วยเหลือคนพิการและคนจนไห้พ้นภัย
ภาพที่เห็นเด่นชัดกำลังชนชาวไทย
มาหลั่งไหล......เฝ้ากราบ....ที่....กราบอำลา
นางฟ้าทรงไปไม่กลับแล้ว
แต่ทรงมีความดีอย่างล้นฟ้า
ข้าพระพุทธเจ้าสุดจะกลั้นอั้นน้ำตา
ขอพระทรงสู่สวรรค์แดนวิมาน.......
เทอญ
ด้วยเกล้าด้วยกระหม่อม ขอเดชะ
ข้าพรพุทธเจ้าฯ
ทรายกะทะเล
พฤษสพ พกาสร อีกกุญชรอันปกปลง
โทนทงษ์ เสน่งคงสำคัญปมายในกายมี
นรชาติ วางวาย มลายสิ้นทั้งอินทรีย์
สถิตทั่วแต่ชั่วดีประดับไว้ในโลกา
13 พฤศจิกายน 2551 00:13 น.
ทรายกะทะเล
รา ร้า รา รา ร่า ร้า รา ร้า รา รา ร่า รา
รักคือการค้นพบ
เป็นจุดบเป็นทุกสิ่ง
เป็นความฝันเป็นความจริงเป็นสุขล้ำเมื่อแอบอิง
แม้นยากยิ่งจะฝ่าฟัน
รักหากเกิดกับใคร
สุขทุกข์ใด ไม่เคยนึกหวั่น
สร้างความหวังในใจพลัน
สุขเลิศล้ำเมื่อแอบอิงแม้นยากยิ่งจะฝ่าฟัน
ฉัน.....เมื่อมาพบเธอ เมื่อมาพบเจอ...ความรักคงมั่น
โปรดเชื่อใจกัน
ไม่อยากให้ฝันของฉันต้องมลาย
ฉันรู้ความรักยากอธิบาย
แต่ความรักจริงแนคงไม่หน่าย
ไม่แปรผันจากเธอ......
ไม่แปรผันจากเธอ.......
12 พฤศจิกายน 2551 12:01 น.
ทรายกะทะเล
ด้วยอากาศเปลี่ยนแปลงไปเป็นหนาว
แม้นเรื่องราวที่เราเคยบอกเขาไว้
ว่าจะไปลอยกระทงกับเขาให้เข้าใจ
ไข้หวัดใหญ่ถามหา พาตัวพัง
อยากออกไปหาเขาใจจะขาด
ก้บังอาจดทรหาว่า จะไปอยู่ข้างหลัง
แล้วกอดเอวเขาไว้ว่าเราไปลอยแระทงกัน
ให้พระแม่คงคาเป็นพยาน
น้ำตาไหลโทรไปไม่รับสาย
ปิดเสีงไว้ไม่รับปิดมือถือใจเราน่าสงสาร
อยากบอกเขาฉันเจ็บแทบจะคลาน
เราต้องทานยาแล้วให้หลับไปไม่ต้องตื่นมาอีกเลย
หากวาสนาส่งกันให้อยุ่ด้วยกัน
ความสัมพันธ์สนิทจิตใจไม่หวั่นไหว
มีมาอีก ลอยกระทงไม่สำคัญเท่าที่ใจ
ว่าอยู่ไกลแค่ไหนส่งใจให้ถึงกันเอย..........
หากฉันหลับไม่ขอตื่นอีกได้ไหม
เพราะน้อยใจเขาทิ้งฉันอยู่คนเดียวเผย
บอกก้ได้ช่างว้าเหว่เสียใจเอย
ไม่นึกเลยเขาไม่ว่าง ไม่บอกเรา
เปล่าเปลี่ยวนักนอนหลับไปดีกว่า
เขาคงพใครไปกันสนุกสนาน
อยากให้เขาเข้าใจในใจว่านงคราญ
ตัวนี้นี้สาบานไม่มีใคร นอกจากเธอ........(คนเดียว๗