8 กรกฎาคม 2550 00:41 น.
ทรายกะทะเล
อยากเข้ากราบโอบกอดแม่ของฉัน
แต่ละวันแม่นี้อยู่ดีไหม
ฉันรำลึก ทุกวัน อยู่ห่างไกล
อยากอยู่ใกล้แม่บ้าง อย่างเดียวดาย
ความว้าเหว่ของแม่มีมากไหม
โอ้ในใจของฉัน คิดดังใจหาย
อยากให้แม่ อยู่ กับฉันและพ่อไม่เดียวดาย
ของขวัญพ่อและแม่กราบเช่นพระในใจ........
8 กรกฎาคม 2550 00:19 น.
ทรายกะทะเล
ขอบคุณที่หวังดีมีใจให้
รับเข้าไว้ในใจฉันหวลหา
มาที่มีความสุขดั่งแก้วตา
โปรดนำพาฉันให้คิดติดตรึงใจ.........
7 กรกฎาคม 2550 11:40 น.
ทรายกะทะเล
ความสงบสยบร่างกายและใจ
ไม่มีใครให้คิดครุ่นอุ่นใจเฉย
มีแต่คนเดินผ่านหน้าผ่านแล้วเลย
ชินชาเฉยอยู่อย่างคน....เศร้าเดียวดาย
ระหว่างนี้ ชีวิต วิกฤตนัก
สุดจะหักห้ามใจ....เกือบแทบตาย
ไม่มีใครเลย เอ่ยถามน่าเสียดาย
ก็จะกลายเป็นทำดีแล้วรับกรรม.....
ธรรมชาติสร้างคนตนร่างหนึ่ง
สุดจะซึ้งบางกลอนของคนขำ
บ้างก็ต่งเป็นกลอน ......มีศีลธรรม
บ้างก็ยำตัวคนอื่นอยู่เรื่อยไป
ปลงตกแล้ว อยากไปไกลสุดหล้า
ไม่อยากมาให้อยู่ผู้คนไหน
เดินมาทักทายเรา ไม่มีใจ
อยู่อย่างไทย.......พอเพียงเคียงเราเอง..............
1 กรกฎาคม 2550 08:05 น.
ทรายกะทะเล
ที่ผ่านมาเจ็บปวดรวดร้าว
ในใจเคยพราวแพรวทอแสง
ต้องมืดมิดติดตรมใจไปเป็นแนว
ไม่มีแล้วคนอย่างเขาที่เฝ้าคอย
เค้าเคยดีกับเรา เฝ้าทอฝัน
เคยสะอื้นพลันคิดถึงเฝ้าเหม่อลอย
จิตจดจ่อคิดถึงเขาแต่ คกมจพลอย
ให้ต้องถอยหัวใจเราออกมา
ภาระฉันนั้นมีมาก เกินเอื้อนเอ่ย
ที่ไม่เคยถูกคนเอาดปรีบยติดตรึงตรา
อยากเห็นหน้าอีกครั้ง ก่อนจากลา
ใครที่หาเธอเขาอยู่ตรงนั้น โปรดเข้าใจ
ให้เขาหันไปก่อน อ้อนเอ้นถาม
จิตใจทรามรึป่าว อยากถามไถ่
ไมเคยจะประสงค์ร้ายอีกต่อไป
ควรฟถามไถ่กันบ้าง.....เป็นอย่างไร