25 กรกฎาคม 2550 23:42 น.
ทรายกะทะเล
๑๑๑๑วันหนึ่งเดินขึ้นรถไฟฟ้า หน้าร้านกาแฟ
๙๙๙๙ ฉันได้แล มาเป็น เห็นคนทั้งหลาย
๙๙๙๙ มาเป็นฝูงขึ้นบรรได ให้ตาลาย
๙๙๙๙ ไม่เคยไป อย่างรถไฟฟ้า ที่ว่ามา
ก็ต้องไป ทำงาน มาเอ่ยให้
เพราะต้องหาเงินเองเราต้องหา
มาจุนเจือเพื่อลูกและตัวมา
ไม่น่า เลย สิ่งที่ผ่านไปแล้วก็ช่างมัน
มีสุนัขตัวหนึ่งตอนย้อนกลับ
มาหนั่งหลับหน้าร้านกาแฟที่มุมถนนใหญ่
อยากมองอีกมองแล้วก็มีใจ
นิสัยให้รักสุนัข มากจริงจริง
ก็เพราะสุนัขมาเฝ้าที่ตรงนั้น
ทุกๆวันฉันเห็น ก็เป็นหญิง
ฉันรักสุนัขที่น่ารักมองหาใครจริงจริง
ที่ให้พิงพาให้ เป็น เจ้าของตน
อยากนำสุนัขตัวนั้นนั้นกลับบ้าน
ก็สงสาร เค้าจริงจริง ไม่อาจได้ผล
หากเรามีใครจริงใจด้วยเป็นคน
จะมีใครสักกี่คน ........บ้างไหมจริงใจมา
เพราะอะไรจึงรักสุนัขบ้างรู้ไหม
คุณรู้ใจที่ใครให้คุณ ฝันหา
หากใครได้สุนัขตัวนั้นมา
คุณจะรู้กันว่า ....... เค้าซื่อ...กว่าคนบางคน
เคยได้ยินมั้ยว่า คำบางคำ
dog is the best friend สักกี่หน
จริงจริงด้วย รู้กัน ทุกทุกคน
แล้วทำไมปล่อยให้ สุนัขตัวขาวนั้น ....ว่าเหว่ใจ............
19 กรกฎาคม 2550 06:22 น.
ทรายกะทะเล
ให้ตุ้กตาหมาน้อยไว้กับลูก
ใจเราผูกพันเกี่ยวใจเดียวไว้
ลูกอยากได้อะไร ก็ตามใจ
ขอเอาไว้อย่าเกเร เนรคุณ......
18 กรกฎาคม 2550 22:25 น.
ทรายกะทะเล
สู้ไปเถิดสู้ไปอย่าได้แพ้
ตัวไม่แก่มือยังมีขาเดินไหว
แม้ต้องเจ็บชอกช้ำระกำใจ
ขออย่าได้โศกเศร้าแค่เขาลา
ชีวิตเรามีหวังอีกตั้งเยอะ
เชื่อฉันเถอะอย่ามัวหลงพะวงหา
เก็บไว้เถอะเก็บไว้ไอ้น้ำตา
คิดเสียว่าหมาตัวหนึ่งซึ่งทิ้งเธอ
ชายบางคนร้ายนักจักขอบอก
ชอบเที่ยวหลอกผู้หญิงอยู่เสมอ
เบื่อแล้วก็หนีหน้าไม่มาเจอ
ขอเสนอ...เอาปืนยิงมันทิ้งเลย
ตอบนะ...........
จริงจริงแล้วสะใจดีเน้อ
ช่างมันเถอะเปรอะไปใจชาเฉย
อย่าไปทำร้ายใครคนนั้นเลย
ปล่อยเป็นเฉยเดี๋ยวธรรมชาติลงโทษเอง
เพราะเหตุนี้ฉันศรัทธาใครคนหนึ่ง
หากแม้นถึงเขาไม่หล่อล่อใจเจ๋ง
อยู่อย่างคนกับเขาคนกันเอง
รู้ใจเผ็งเขาคงทุกข์ เรารู้ สู้ต่อไป.....
15 กรกฎาคม 2550 08:16 น.
ทรายกะทะเล
รู้ตัวดีว่า ชีวิต คิดไม่ถึง
ขอใจพึง จะณ ที่ตรงหมาย
สุขภาพ อ่อนโหย โปรยปราย
คงไม่หมายยั่งยืน ฝืนใจตน
ยืนดูฟ้ามองดวงดาวผ่านก้อนเมฑ
ใจวิเวก เสกให้ ไม่มีผล
หากต้องตรวจร่างกาย หมายพึ่งตน
อยากอยู่อย่างคน ซึ่งมีคนดูแล
เมื่อคืน นอนอ่านหนังสือลอืหลับทับ
ตื่นมากลับเป็น หนังสือตกอยู่แหง
มองลงพื้น ชื่นใจว่าอยู่คง
แต่ งง งง ว่าทำใม อ่านไปได้นิดเดียว
หลับกลางหาว ระหว่างอ่านหนังสือ
อยากได้ชื่อว่าอ่านจบทบเล่มใหม่
แค่เป็น สิ่งที่ให้คำแนะนำทำกันไป
ขอให้ สมหวังและพอเพียง เท่านั้นเอง
8 กรกฎาคม 2550 01:12 น.
ทรายกะทะเล
ลมกระโชกโบกปลิวต้นหลิว
ล้วนใจรัญจวญ ชวนปลิวตามกระแส
จิตตั้งมั่นไม่หวั่น ให้ดูแล
ตั้งใจแก้ที่ ลมพัดโบกใบไม้ปลิว
___@@@ต้นไม้หักสลักทรายพรายเอียงหัก
ดอกไม้จักลำต้นโค่นโดน หวิว หวิว
ลำน้ำเพื่อมเชื่อมหมุนมกให้ชวนปลิว
เสียงกระแสทิวลมพัดดังสังเวชใจ
เมื่อพายุพัดผ่านไปไกลแล้ว
เสียงนกแจ้วให้ฟังดั่งเพลงใส
เสียงจิ้บจิ้บ .....สิบตัวบินโบกไป
ให้อุ่นใจ ว่าผ่านแล้วโอ้แก้วตา
แม้นดอกหญ้าที่พายุพัดโพยผ่าน
เสียงเมฆตำถลำไปให้หวลหา
ที่ยึดเกาะไม่มีดอกหญ้าพา
หลุดจากหญ้าอย่างแรงแครรงใจตน
หากเมฆฝนพายุผ่านไปแล้ว
ไม่มีแวว กลับอีก หลีกสักหน
พาตัวลงพักผ่อน ซ่อนกมล
อยู่อย่างคนพอเพียงเคียงร่างเธอ..........
Calendar
Lovers
0 คน เลิฟทรายกะทะเล
หน้าส่วนตัว
1104
