9 ตุลาคม 2550 16:22 น.
ทรายกะทะเล
คิดๆดีแล้ว
เอเป็นคนที่ฉันคิดถึงมาก
แม้นจะไม่ค่อยแสดงออกเท่าไหร่
มันเก็บเวในใจ
มานานกว่าปี
ที่สุดก็รักเธอจนได้
แต่เธอไมได้ดึงดูดที่หน้าตา
เธเป็นคนดีสำหรับฉัน
น่รักตรงที่ตาเธอแสนจะยิ้ม
ตาหวานเหมือนกันรึป่าว
ปากเป็นกระจับแดงเหมือนกันหรือไม่
อยากถอดใจ คืนใต้แสงดาวระยิบระยับ
ว้ารกเธอจนสุดขั้วหัวใจ
มันเกิมาตั้งแต่เมื่อไหร่ไม่รู้
แถมูตัวเองว่าแคร์เธอมากแค่ไหนอย่าปล่อยให้ฉันต้องร้องไห้ออกไป
เพราะการที่ต้งเหงาอยู่คนเดียว
ฉันเหงา
เธอรู้บ้างไหม
บางทีหัวใจฉันล้า
คิดถึงเธอทุกจังหวะของเวลา
บากหน้าไปหาเธอ
เป็นห่วงฉันบ้างไหม
เธอกินอะไรมารึยัง
ฉันไม่สบายรู้รึกป่าว
ข่าวคราวบ้างยังไม่มีถามเลย
ทิ้ง...ให้คน่วยน้อยใจตามเคย นาน เลยกว่าจะหาย.....
ขาดเธอเหมือนดังขากใจ
9 ตุลาคม 2550 12:12 น.
ทรายกะทะเล
ทุกคนต่างมีผู้บังเกิดเกล้า
รักและเคา รพ บูชา เหมือนพระยิ่ง
สูงส่งมาให้เราได้ตอบเทนพระคุณจริง
ไม่เคยหยิ่งกับใครพ่แม่เรา
เอื้อเฟื้อสถานที่บ่อยให้ทุกคนมีรายได้
แต่กลับกลายมีใครได้ช่วยท่าน
ท่านรักลูกทุกคน น่าเป็นใจท่านทนทาน
ขอภัยดาลอย่ามารบกวนท่านทั้งสองเลย
ในสองปีที่ผ่านมา ฉันขอร้องสามีว่าอย่าโทรไปหา
เพราะเป็นการมายาทำสมาธิของท่านเสีย
ไม่อยากเอ่ย คนเราต้องมีคนช่วยกันทำงานพาลจวนเจียร
ไม่ให้เปลี่ยนส่วนใหญ๋เราต้องหาเงิน
แนไปทำอะไรให้เธอรึป่าว
ถึงอิจฉาทำลายใจพ่อของฉัน
หากพ่อฉันแม่ฉันเป็นอะไรไปด้วยกัน
สุกที่ฉันจะให้อภัยเธอ................
ทุกวันนี้อยู่ก็เพราะรักพ่แม่มากค่ะ อยากตอบแทนพระคุณพ่อบ้างค่ะ
9 ตุลาคม 2550 00:47 น.
ทรายกะทะเล
วิมุตติความหลุด..... พ้นอวิชชา
ด้วยสมาธิและปัญญา.... จิตมั่น
รู้แจ้งแจ่มในวิชชา... วิเศษ ยิ่งแฮ
คลายปมสังโยชน์นั้น หลุดเข้านิพพาน
ความหลุดหยุดอวิชชา ประหาน กิเลสทราม
เจโตวิมุตติหลุดด้วยฌาน... สมาธิมั่น
วิชชา อภิญญาญาน... ปฏิสัม-ภิทา นา
ปัญญาวิมุตติจิตมั่น.... หลุดพ้นวัฏฏา
เจโตฯประหารสิ้น... ราคะทราม
จัดในสังโยชน์ตาม.. ท่านว่า
อภิญญาปรากฎตาม กำลัง ฌานเอย
สมาธิแน่วแน่หนา... ฆ่าเจ้านิวรณ์
ปัญญาฯพาหลุดสิ้น.. อวิชชา
ด้วยปฏิสัมภิทา. สี่นั้น
รู้แจ้งแห่งธรรมา อรรถ ธรรมเอย
นิรุตติและปฏิภาณนั้น ร่วมสร้างวิชชา
9 ตุลาคม 2550 00:45 น.
ทรายกะทะเล
กราบนมัสการท่านยะมุนี ท่านอิทธิฯ
(ทาง)วิมุตติหลุดพ้นที่ ควรทำ
เหตุ หนึ่ง คือ สดับธรรม ค่ำเช้า
จากกัลยาณมิตรธรรม สหพรหฺ- มจารี
ตรึกนึกธรรมพุทธเจ้า. จิตน้อมอบรม
(เหตุ)สอง แสดงธรรมที่ได้ เรียนมา
แจ้งธรรมด้วยปัญญา ทุกข์สิ้น
จิตน้อมสู่มรรคา.... อริยะ ยิ่งเอย
ปราโมทย์ ปีติ สุขชิ้น. จิตตั้ง มั่นเอย
(เหตุ)สาม สาธยายซึ่งข้อ. ธัมมา
ตามที่ได้สดับมา. นั่นแล้ว
เหตุสี่ นี้ตรึกตรา ธรรมสู่ จิตแฮ
โยนิโสฯ ถนอมแก้ว . จิตน้อมสู่ธรรม
(เหตุ) ห้าแจ้งธรรมนั้นด้วย. ปัญญา
เดินมุ่งตามมรรคา.. พุทธเจ้า
โยนิโสฯ ซึ่งธัม สมสั่ง กรรมฐาน
(เลือก)สมาธินิมิตเข้า ลุด้วย ฌาน งาม
ยามจิตน้อมสดับ ธัมมา
โยนิโสฯ ด้วยปัญญา ถึงพร้อม
ก้าวสู่อริยมรรคา ทางประเสริฐ ยิ่งเอย
เข้าถึง อรรถ-ธรรมพร้อม จึ่งน้อม ยินดี (ปราโมทย์)
ปราโมทย์ในจิตน้อม.. ดวงมาลย์ กาลใด
เกิด ปีติ ซาบซ่าน.. ห่อนยั้ง
ใจเปี่ยมปีติศานต์ กายย่อม สงบนา
กายสงบ สุข จิตตั้ง. มั่น แท้ วิมุตติเอย
ขออนุญาติ แพร่หลายไว้เป็นธรรมทาน
8 ตุลาคม 2550 23:31 น.
ทรายกะทะเล
คำสั้นๆ.......
หากสุขภาพไม่ดี
ไม่มีวันที่จะทำ
งานใดจะจดจำ
จงทำให้สุขภาพดี