6 กันยายน 2548 07:39 น.
ทรายกะทะเล
อัน อังคารสังขาร ของกูนี้
บัดนี้ผ่านสี่ร้อยกว่าปี หามีไม่
ถึงกายกู ตัวกู จะจากไป
วิญญาณไซร้ ยังอยู่ คู่แผ่นดิน
ก็แผ่นดิน ผืนนี้ หรือมิใช่
ที่กู สู้ กู้ไว้ ให้ลูกหลาน
บัดนี้ เหลน โหลน อยู่ สุขมานาน
ถึงปราศปราณ ญาณ ยังอยู่ คู่พวกมึง
กู........สู้กู้แผ่นดินไว้ ให้อิสระ
นำคนไทย สู่ชัยชนะ มิรู้สิ้น
ถึงตัวตาย ( ไป) รักษ์ ไว้ ซึ่งแผ่นดิน
ปธิธาน มิเลือน ถึง สิ้น ปราณ
แผ่นดิน ผืนนี้มี ความศักดิ์สิทธิ์
แม้นมันผู้ใดคิดมุ่งร้าย ต้องตายสิ้น
เหตุ เพราะกูผู้กอบกู้ กู้แผ่นดิน
ยังดูแลตราบสิ้น ชั่วกาลนาน
กรุงศรีฯเคยคลุกคลี ด้วยสีเลือด
แผ่นดินเคยลุกเดือด เลือดโลมไหล
แต่ไทยต้องคงนาม ความเป็นไทย
ถึงไม่มีใครวิญญาณกู จะสู้เอง
3 กันยายน 2548 15:09 น.
ทรายกะทะเล
น้ำมันขึ้น มึนหมอง ตรองใจหาย
ขึ้นอยู่ได้อะไรกันนักหนา
ตามกระแสโลกได้ ราคาใหม่ใช้เงินตรา
ขึ้นเป็นบ้าก่อนนี้ไม่เป็นไร
ความแตกต่างของน้ำมันไทยเมื่อเปรียบเทียบกับข้างบ้าน....
มีประมาณ ราคาต่ำกว่าเขา
เมื่อมีเหตุอะไร สะดุดเอา
ก็ถือ โอกาสขึ้น ราคาน้ำมันให้เท่าทัน
ไม่นึกถึง ประชาชน ลำบากปรับไม่ได้
เงินเดือนไม่ได้ปรับจับไม่ไหว
จะให้คนล่มจมอีกปรืออย่างไร
น้ำมันเถื่อน ขนมาไกลใครตัวการ
เอามาขายราคาแพงเทียบเท่าตลาดโลก
ราคาโขกหัวแตกแบกไม่ไหว
หากปล่อยให้เป็นอย่างนี้อีกต่อไป
อย่าหาว่าไม่เตื่อน เชือนแช แล
ประชากร เป็นเหมือน หนูทดลอง
ให้ได้ลองราคาใหม่ทุกวันเปลี่ยน
รับไม่ไหวแล้วนะ ทำไม จักไม่เพียร
หาทางแก้ให้ได้ ปล่อยน้ำอัดแน่นคนไทย...........................