13 สิงหาคม 2548 04:42 น.
ทรายกะทะเล
อะไรที่ รับปาก จะทำให้
หากอะไร มาขวาง กางกั้นทาง
จะลำบาก เหนื่อยยาก ตรงตามราง
จะฝ่าขวาง ทางออกไป ให้ถึงชัย
ไม่ว่าอะไรทั้งโลกเกิดขึ้นมา
ก้ต้องค่อยแก้ไขไปให้เห็นไหม
วันนี้แก้ไม่ได้แล้วใยท้อเสียใจ
ยังมีแสงทองอุทัยอาทิตย์งาม
ไม่อยากให้เธอต้องมาระแวงฉัน
อย่าให้พลันสิ่งนั้นมาทำให้ขุ่น
จะทำให้จิตใจต่างว้าวุ่น
มีพระคุณ มีมา มีกตเวทิตาตอบแทนไป...............................
12 สิงหาคม 2548 09:59 น.
ทรายกะทะเล
พ่อแม่ไม่มีเงินทองจะกองให้
จงตั้งใจพากเพียรเรียนหนังสือ
หาวิชาความรู้เป็นคู่มือ
เพื่อยึดถือ เอาไว้ ใช้เลี้ยงกาย
พ่อกับแม่มีแต่จะแกเฒ่า
จะเลี้ยงเจ้าเรื่อยไปนั้นอย่าหมาย
ใช้วิชาช่วยตนไปจนตาย
ลูหสบายแม่กับพ่อ ก็ชื่นใจ
พ่อและแม่มีคุณกับลูกมาก
สู้ลำบากหาเลี้ยง จนโดใหญ่
ยอมอดอยากเพื่อลูกอยู่ร่ำไป
ถ้าลูกได้ ตอบแทน แสนดีใจ
12 สิงหาคม 2548 02:00 น.
ทรายกะทะเล
วันนึง......
กำลังขึ้นรถออกไปจะทำงาน
เราก็โทรเข้าไปในofficeพ่อ
ถามเรื่องคนงาน
และแล้ว
เสียงของเลขาพ่อก็...มาพูกดับเราว่า พี่
อย่าตกใจนะ
เราบอกว่า เรื่องอะไร
แม่พี่ตกกระได
สติที่พุ่งไปยังที่ทำงาน
ก็หันเห ไปที่ แม่ ว่า ป่านนี้ จะเป็นไง
โทรหาพ่อว่าแม่เป็นไงบ้าง
พ่อบอกว่ากำลังอยู่ห้องx ray
เย็บแผลไปแล้ว
15นาที เราก็ถึงโรงพยาบาล
เห็นแม่ร้องไห้ เราจับมือแม่ ในขณะที่กั้นน้ำตาไว้ได้เพราะไม่อยากให้แม่ตกใจ
อะไรจะเลวร้ายแบบนี้ คิดในใจ
แม่เดินไม่ได้ค่ะ
มีคนบอกว่า ต้องให้admit แล้วจะได้หายได้
ผลออกมาว่า เลือดแม่น้อยมาก น้อยจนดูดไม่ขึ้น
ที่ช้อคที่สุด ก็ หมอบอกว่าให้เปิดสมอง เพราะเลือดคั่งในสมอง
จำได้......
ตอนที่แม่เดินไม่ได้ เรา4คน พ่อ คนงาน2คน เรา ช่วยกัน สงสารแม่มาก
แม่ต้องใช้แพมเพอส
ทุกอย่างประดังเข้ามา
สิ่งที่ภูมิใจที่สุด
เราได้ร้องบอกแม่ว่าแม่จ๋า
ใจสู้นะคะ อย่าอ่อนแอ
ศรีษะของแม่ อยู่ในอ้อมอกเราเหมือนเราเป็นแม่ของแม่
อั้นร้องไห้ แล้วก้รีบโทรบอกพี่สาวทีเมืองนอก
ปล่อยโหว่า หากแม่เป็นไร เราคงจะตามไปด้วย
แม่ไม่เคยทำไรให้ใครเดือดร้อน
มีแต่คนเอาของแม่ไปหมด
ฉันเหมือนคนไม่มีวิญญาณ
ไม่มีใครเข้าใจ
เมื่อแม่อยู่โรงพยาบาล
เราก็ไม่ทิ้งแม่
อยู่icu สายยางโยงใยไปหมด
จนเรากลับไปทำโจ้กให้แม่ทาน
แรงแม่ก็กลับมาได้บ้าง
แม่จ๋า................เวรกรรมที่เกิด
ขอให้หมดไปทีนะคะ
ให้แม่เป็นภรรยที่ดีของพ่อ
และให้พ่อได้อยู่นานๆจนหลานเรียนจบได้งานทำ
พ่อแม่แล้ยงลูกได้หลายคนนะ
แม่ลูกหลายคน ทำไม ไม่มีใคร เลย
พี่สาวบอกว่าจะไม่กลับมาอีก ไม่ว่าจะเกิดไรขึ้น
หากหนูจะเป็นลุกคนเดียวของพ่อแม่ก็ได้ค่ะ
หนูรักแม่และพ่อมากค่ะ
12 สิงหาคม 2548 01:33 น.
ทรายกะทะเล
ทุกทุกคน จะเจอแม่ในวันแม่
แต่หากลูกไม่ได้เจอจะโกรธไหม
ลูกคิดถึงแม่ทุกวันจะขาดใจ
แม้ทั้งกายอยู่งานแต่ใจหาแม่ตน
ป่านนี้เป็นไงก็ไม่รู้
อยากแอบดุว่าแม่อย่าสับสน
ขอให้แม่อ่านหนังสือจีนที่ลูกซื้อปะปน
มีแล้วเทปจีนร้องเพลงกันไป
พ่อบอกว่าแม่ไม่สบายมาก
ใจลำบากเหลือเกินอยากไปหา
แม่เป็นเหมือนหนึ่งในแก้วตา
โปรดอย่าด่าว่าลูก กันอีกเลย
ทุกๆครั้งที่ผ่านหน้าบ้านแม่
มองขึ้นไปเปิดไปจิตให้ถึง
โปรดด้วยเถิดปวงเทวดา เป็นที่พึ่ง
ให้ลูกซึ้งถึงค่าน้ำนมแม่ ตลอดกาล
11 สิงหาคม 2548 03:16 น.
ทรายกะทะเล
ท่ามกลางสายลมอ่อน
ความสวยสัญจรผกผัน
ให้ธรรมชาติเรามาคู่กัน
เธอฉันมีอยู่กลางใจ
ฉันไม่รู้..............
มัแต่เฝ้าดูว่าเธอคิดแบบไหน
ฉันไม่รู้ด้วยซ้ำว่าเธอต้องการไร
เหตุไฉนไม่ลืมเธอเลย
ความฝันกลางดึก
มันช่างล้ำลึกสวยงามนักหนา
ไม่อยากตื่นขึ้นมา
ให้มีโลกของความเป็นจริง
แต่แล้วเมื่อตาเริ่มเปิด
เอ้ะ..นี่มันเกิดอะไรเข้าสิง
หากแต่เห็นภาพของความเป็นจริง
ทุกสิ่งในฝันยังอยู่ในใจ
แต่นี่เป็นความจริง
ความเป็นหญิงอย่างฉันก็ไม่อาจเข้าใกล้
ไม่อาจทำเองตามอำเพอใจ
ไม่อาจทำไปในสิ่งที่ตัวเองต้องการ
นี่หรือความฝัน
ติ่นขึ้นมาพลันทำไมไม่ได้
อยากจะนอนอยู่อย่างนี้ต่อไป
เพราะความจริงกับที่หลับตามันต่างกัน..............