29 มิถุนายน 2548 23:28 น.
ทรายกะทะเล
เราเป็นหญิงเกิดมา
เวลาเปลี่ยนเป็นผู้ใหญ่
ให้ก้าวต่อไปอีกไกล
สิ่งไหนย่อมรู้กันดี
ถูกผิด ย่อมรู้กันอยู่
ไม่มีศัตรูสุขี
ก่อเกิดลูกน้อยพลอยทวี
ย่อมมีสุขนักพักใจ
ให้น้ำนมดื่มกิน
ให้ถิ่นกำเนิดแจ่มใส
ก่อเกิดกำเนิดให้ไป
อาหารป้อนไปให้ทาน
หน้าที่สำคัญที่สุด
ต้องหยุดกลางครันพลันสาน
สุดสิ้นหล่อเลี้ยงชำนาญ
เพราะงานมีมาใกล้ตัว
นึกว่าจะสุขแจ่มใจ
เพราะใจรักงานที่หัว
คิดเป็นเช่นเด่นไม่มัว
คนชั่วก็มาพาลตน
จึงคิดว่าสิ่งสำคัญ
สุดกลั้นจะเอ่ยออกผล
จะต้องเลี้ยงลูกอดทน
ให้ดลบันดาลการไป
เป็นแม่ที่ดีของลูก
ไม่ผูกติดกับสิ่งไหน
กามารมณ์ ข่มมาตลอดไป
ไม่ใส่ใจมั่วกลั้วกลืน
ก่อปั้นปันใจให้ลูก
พันผูกติดตัวไปใหญ่
ไม่ให้อะไรต้องไป
คิดให้ดีว่า อยากเก่ง หรือ เป็นแม่ที่ดี........................
ขอเป็นแม่ที่ดีของลูกดีกว่าที่เอา ขมิ้นไปแลกกับเกลือ
29 มิถุนายน 2548 07:45 น.
ทรายกะทะเล
เกิดเป็นไทยแล้วใจต้องสู้
ถิ่นไทยเรารู้เรารักยิ่ง
ศัตรูหน้าไหนไม่เกรงกริ่ง
อย่ามาลวงยิงตายเสียเถิด
เผ่าไทยเราพร้อมคนใจเด็ด
เก่งดังเหล็กเพชรชูชาติติเชิด
ต่างรักษาไว้แดนกำเนิด
เกิดเป็นไทยแล้ว ตายเพื่อไทย
ถึงสังคมจะเปลี่ยนไปสักแค่ไหน
ก้ขอเป็นไทยอยู่ ไม่หวั่นไหว
หากเสียไทยแล้วใครอยู่ได้
ไม่ให้ไทยเราเป็นของใคร
28 มิถุนายน 2548 19:38 น.
ทรายกะทะเล
ที่ผ่านมา ตั้งใจทุกฝีก้าว
ยามปวดร้าวก็ล้มนอนให้ผ่อนหาย
ยามโดนคนแกว่งแกล้งลงให้ทำลาย
ให้เสียหายเกิดขึ้นลืมไม่ลง
ทำทุกอย่างแก้ไขใยไม่เห็น
ที่ทุกข์เป็นอยู่นั้นหรือให้หลง
หลงรักคนที่มีแจ้ของแล้วอย่างมั่นคง
ขอเป็นคนปลงตกแต่นั้นมา
ฉันผิดตรงไหน
ไปทำอะไรหรือตบหน้าใครหา
ฉันเสียมีแต่เสียแต่น้ำตา
รวมเงินตราที่สะสมแต่นานนม
ไม่ชอบไม่รักไม่เป็นไร
แต่อย่าเกลียดเครียดแค้นกันได้ไหม
ฉันทำทุกอย่างกิจการของใคร
ที่ทำไปเพราะจำเป็นต้องหาเงิน
มีอยู่อย่างหนึ่งต้องขอบอก
ฉันไม่ใช่คนปอกลอกอย่าห่างเหิน
เพราะที่ทำไปนั้นมันมากเกิน
ให้ฉันต้องเผชิญอยู่คนเดียวอยู่ร่ำไป
น้ำตาอาบแก้มนอนลงกอดหมอน
จนเปียกปอนเปลี่ยนผ้าปูหมอนใหม่
เปลี่ยนแล้วเปลี่ยนเล่าเศร้าอย่างไร
เศร้าทำไม เมื่อเธอ ไม่มีวันรู้เลย
27 มิถุนายน 2548 07:26 น.
ทรายกะทะเล
หากฉันจะบอกรักเธอในใจจะได้ไหม
ที่ไม่พูดออกไปกลัวเก้อเขิน
หากพูดแล้วเธออาจจะต้องเมิน
ให้เราเดินไปด้วยกันฉันเพื่อนดี
27 มิถุนายน 2548 07:05 น.
ทรายกะทะเล
นักกวี ชื่อดัง วังโวหาร
ครูอาจารย์ของเหล่าท่านทั้งหลาย
แต่งกลอนโคลงเป็นเลิศเฉิดแสงปลาย
โอ้ ท่านสุนทรภู่นี้ เป็นตัวอย่างที่ดีแล
ให้ท่านทุกคนได้อ่านบรรจงเหมาะ
แต่งไพเราะเป็นสำนวนไม่ต้องแปล
ที่ต้องรำลึกถึงที่แน่แน่
เพราะเราแค่อยากเป็นศิษย์ชิดเชื้อนาน
แหวนนี้ท่านได้แต่ใดมา
ท่านภิภพโลกาท่านให้
ทำสิ่งใหชอบนา วานบอก
เราแต่งโคลงถวายไซร้ ท่านให้รางวัล
เปรียบเหมือนครูอาจารย์ซึ่งดั่งเพชร
เลอล้ำค่าสุดจะประมาณขวัญ
สิ่งที่ดีเหลือไว้ชื่อบันลือกัน
ให้เป็นขวัญของคนไทยทั้งชาติเรา
เป็นวันที่รำลึกถึงคุณท่าน
สิ่งหวาดหวั่นว่าจะมีนักแต่งไม่ให้เหงา
แต่งกันมาก็เล่าให้ไม่เบา
ทุกคนล้วนแต่งดีที่นี้เอย.......................
Calendar
Lovers
0 คน เลิฟทรายกะทะเล
หน้าส่วนตัว
907
