26 มกราคม 2548 23:07 น.
ทรายกะทะเล
แม่เคยคิดบ้างไหมใครเป็นห่วง
ลูกทุกข์ในทรวงโอ้ห่วงหา
แม่เคยคิดบ้างไหมใครนำพา
โอ้แม่จ๋า อย่า เป็นอย่างนี้เลย
แม่บอกว่ารักครอบครัวไม่ใช่หรือ
ใครใครลือว่าแม่ ชาเฉย
แม่อย่าทำพ่อลำบาก มากกว่านี้เลย
ลูกอยากเอ่ย ลำบากใจ ให้เฝ้าฟัง
ลูกมีท้องออกลูกมาเป็นหลานแม่
แม่ก็รักดูแลแม่ใจฝัง
ว่ารักลูกหลานนี้มีพลัง
โปรดจงฟัง ลูกก่อน จิตอ้อนไป
ทุกคนต้องลำบากนะแม่จ๋า
โปรดนำพาความดี นี้เข้าใส่
อย่าทำให้ทุกคนลำบากใจ
ให้แม่ไม่เจ็บป่วยกว่านี้เลย
หากเป็นเราคงเจ็บกว่านี้มาก
แม่ลำบากตั้งแต่ไหนแต่ไรเผย
ทรมานมามาก พระท่าน คงคุ้นเคย
สังฆทานเอย แม่ก็ทำ มามากเป็น
ลูกจะทำสังฆทานแทนแม่ให้แม่หาย
ไม่ป่วยกายป่วยใจให้แลเห็น
ไม่ให้พ่อเป็นกังวลพ้นประเด็น
ลูกนั้นเห็นแล้วทรมาน แม่จ๋า โปรดฟื้นคืน....
26 มกราคม 2548 22:58 น.
ทรายกะทะเล
ทะเลโหด ได้โปรดอย่าเกิดอีก
ขอให้หลีกเลี่ยงสักพัก หนักไปใหญ่
เป็นไปได้ นะที่คนบอกออกไป
โอ้ คนใน พากันทำ ธรรมชาติไป
อย่าทำอีกเลยนะพวกพี่น้อง
โลกสร้างคน คนอย่าทำลาย ให้
เป็นเปลี่ยน เปลี่ยนเป็น ลำเค็ยไป
อย่าให้หม่นหมองเศร้ากว่านี้เลย
26 มกราคม 2548 22:51 น.
ทรายกะทะเล
จากเหตุการณ์ที่เป็นอย่างนี้
คงไม่มีใครเฝ้าดูแลเราเป็น
คงไม่มีใครแล้วที่เห็น
อย่างที่เป็นอยู่เช่นนี้มา
น้ำตาไหลหลั่งมาอีกกี่คนมาก
ต้องลำบากยากไร้ใครค้นหา
อย่างที่เห็นเป็นคนรวยเช่นดารา
หากค้นหาคนดี ก็ ไม่ยากเกิน
อย่า.... เดินทางผิดผิด ให้คิดค้น
ไปให้พ้นสุดหล้า คน ห่างเหิน
หากหาคนดีมาเป็น เช่นเผชิญ
อย่าให้เกินกว่านี้ มีอีกเลย
สงสาร สงสารเถิด ชาติไทยเรา
อย่าให้เง่า เต่าตุ่น ฝุ่นมาเผย
อย่าตอกย้ำช้ำอีก หลีกไปเลย
คนเฉยเมย ช่วยกันวิงวอนกัน
ขอคนดี ปกปักรักษาชาติ
หากเลือกพลาดไปกันใหญ่ไม่สุขสันต์
ดาราก็ออกหน้าแสดงหนังเก่งเบ่งมากัน
ไม่สุขสันต์ทุบหม้อข้าว เรากันเอง
จากนี้ไป อย่าให้ใครมาแทรก
มือสามแยกไทยเรากันเองโอ้ถูกเผง
น้ำตานองอาบแก้ม ขณะที่ มีคนเกรง
เป็นนักเลง ไม่มี ประโยชน์เอย......
อีกสี่ปีข้างหน้า ขอให้มีความสุข
เจริญทุกทุกหมู่เหล่าทั่วไทยหล้า
ให้คนไทยเป็นสุขกายใจทั่วกายา
อย่าเหม็นหน้าไทยกันเอง ยำเกรงกัน
เลือกใครดี มีรู้อยู่เต็มอก
อย่าหยิบยก ใครมา พาให้ฝัน
กี่ปีมาแล้วโอ้ไทยเราพากันฟัน
อย่าผกผัน เป็นอื่น ขอคง ความเป็นไทย....
20 มกราคม 2548 21:43 น.
ทรายกะทะเล
ไม่อยากจากไป
ขอให้พักสักหน่อย
ไม่อยากคอย
กับเหงาหงอยเดียวดายเอย
19 มกราคม 2548 00:57 น.
ทรายกะทะเล
ครอบครัว เป็น องค์ประกอบทางสังคมขนาดเล็กทีสุด แต่...มีความ สำคัญ สูงสุด ในฐานะ การสร้างเสถียรภาพให้เกิดขึ้น แก่สังคม
เพราะ
แต่ละครอบครัว ประดุจ เซลหนึ่ง เซล ที่เป็นกลไก ในการขับเคลื่อนสังคม
1) ร่มในฤดูฝน เครื่งปรับอากาศในฤดูร้อน และเครื่อง ทำความร้อนในฤดูหนาว
2) ทำให้รู้จักความรัก ความเสียสละ ความเข้าใจ ความอดทนอดกลั้น ความถ่อมตน และ การให้อภัย
3) เมือ่ยามมีลูก ทำให้รู้ถึงความสุขเมื่อยามที่เราต้องรู้จักรับผิดชอบหาเงิน และคอยดุว่าลูกโตขึ้นทุกวัน ส่งเสริมให้เป็นคนดีในสังคม
4) ทำให้เรารู้ว่า อย่าเลี้ยงลูกด้วยเงินทอง หรือสิ่งของ แต่เลี้ยงเขาด้วย ความรัก ในหัวใจ
5) ยามเรามีลูก ทำให้รู้ซึ้งถึง ความรักที่พ่อแม่มีต่อเรา ในทำนองเดียวกัน ทำให้เรากตัญญู มากกว่าเดิม บ่งบอกถึงนิสัยที่ดี
6) การมีครอบครัว เป็นการ ให้เรารู้ว่า เกิดมาชาติหนึ่ง ได้รู้รสชาติ ของความรัก ความขัดแย้ง เพราะเราต่างก็มาจากคนละที่ ทำให้เราไม่เอาแต่ใจ แต่จะปรับตัวได้ อย่าง ดี
7) ทำให้ รู้จัก การเลี้งลูก และอาจจะ ทำให้เรา คิดเป็นผู้ใหญ่ ได้ดี และพยายามที่จะเป็นตัวอย่างที่ดี
8) เราอาจจะมีเวลาออกกำลังกายกับลูก และสามี ในบ้าน เช่น กระโดดเชือก วิ่งอยู่กับที่ หรือการเล่นโยคะ
9) สร้างมนุษย์สัทพันธ์กันระหว่างผู้ปกครอง และ เข้าสังคมได้โดยไม่อายใคร
10) ทำให้เรารักพ่อแม่มากขึ้นกว่าเดิม
11) เกิดมา ไม่เสียชาติเกิด ไง ว่า ไม่ต้องขึ้น คาน...................