11 กันยายน 2547 11:33 น.
ทรายกะทะเล
ใจสุข เราเป็นสุขแม้นไม่รวย
อย่าฉลวยใจไปให้หาฝัน
อยู่อย่างไทย ใครไม่เบียดเบียนกัน
ไทยช่วยไทย ใครมาช่วย ถ้าไทยไม่ช่วยไทย
11 กันยายน 2547 11:30 น.
ทรายกะทะเล
เงินนั้นหรือที่แท้คือเศษกระดาษ
มันไม่อาจ ซื้อใครได้ทุก หัว
ต่อให้มีสักล้าน ล้านแสน ล้าน ชัวร์
ก็ไม่มั่วมาทุกคน เสกอะไร
ใจคนนั้นสุดยากจะหั่งถึง
หากดื้อดึงเอาเงินตบหัวใส
หน้าคนนั้นเป็นตัวเลขหรืออย่างไร
ตายกันไป ทึ่สุดก็เป้นดิน
หากเป็นการเมตตากรุณาอุเบกขา
ทำไมไม่มีมาพาเป็นหิน
คน ซื้อ คน แต่ซื้อใจไม่ได้กิน
ชีวิตบนดินนั้น หาเงินง่ายจะตายไป
11 กันยายน 2547 11:09 น.
ทรายกะทะเล
หยุดเสียที อย่าทำอย่างนี้อีก
หัวใจฉีกขาดหมดไม่มีเหลือ
เธอปีนป่ายหาใครฉันไม่กลังว
เพราะความชั่วยั่วโง่งมของฝูงกา
กลับเป็นคนดีเหมือนคนเก่า
อย่าให้เราต้องซึมเศร้าโทสา
เธอทำลูกให้เจ็บทั้งน้ำตา
แต่เขาบอกมาว่าเธอทำเกินไป
สามีที่ฉันมีอยู่คู่มานาน
อย่าทำให้ฉันต้องไม่สดใส
เธอพรากฉันมาจากพ่อแม่ไป
เธอเอาฉันเป็นเครื่องให้เธอหากิน
ฉันเป็นเหมือนสะพานให้เธอเดินข้าม
ยามเธอเดินผ่านใจเธอไม่ถวิล
เธอไม่คิดว่า การผ่าตัดกี่ครั้งที่เธอเป็นคนกัดกิน
ทั้งเนื้อก้อนกายและใจทำได้อย่างไรกัน
แม่พ่อของฉันเกิดฉันมาเพื่อให้ธอรึป่าว
ฉันมันโง่เขลาให้เธอหมดทั้งชีวิตฉัน
แต่ที่สุดแล้วฉันได้อะไรกลับมากัน
เธอมันซาตานลึกลึกที่เอาเปรียบฉันตลอดมา
น้ำตาตกในอย่าทำกันอีก
หากเธอให้ฉันหัวใจต้องฉีกฉันทนหวลหา
อยู่กับเธอทั้งชีวิตมีแต่น้ำตา
อย่าทำอีกเลยหนา .ขอร้องอย่าทำ
คนที่เจ้าชู้ทิ้งได้แม้ลูกเมีย
ชีวิตต้องเสียตายตกนรกอาถรรพ์
ตายเพราะความโหดร้ายทารุณใจดำ
เพราะแต่งเมียมีลูกทิ้งได้........ตาดำดำ
11 กันยายน 2547 10:41 น.
ทรายกะทะเล
เพราะพ่อแม่คือพระใจในบ้าน
ยามเราผ่านพิษภัยใครพาหา
ยามเราเศร้ากราบไหว้และบอกมา
ยามเราบ้าในใจ ใครหาเรา
ใครกันหนอล้อเล่นในยามเด็ก
ใครกันหนอเป็นเอกหนึ่งพึ่งในเขา
ใครกันหนอที่เฝ้ารอคล้อเคียงเรา
ใครกันหนอน้ำนมเฝ้าให้ดื่มกิน
ใครกันชักชวนให้เราอ่าน
ใครกันหนอให้ศึกษาพาให้ถวิล
ใครกันหนอให้เราเรียนเป็นอาจินต์
ใครกันหนอชาชินกับตัวเรา
พระในบ้านอ่านไปให้รำลึก
ลงน้ำหมึกลงกระดาษให้อ่านเขียน
การบ้านยามเด็กสอนเราไม่บ่นเพียร
ให้เราเรียนศึกษาแต่เด็กมา
ทำบุญกันเถิดตอบแทนพระคุณท่าน
ชีวิตเรานั้นไม่มีมากหากเราหา
เราควรจำไว้ใส่ใจให้นำพา
หากเพราะว่าเวลามี รีบรี่ไป
กราบทดแทนบุญคุณยามท่านอยู่
ให้ควบคู่กับสิ่งที่ทำให้ท่านสดใส
อย่าทำอะไรให้ท่านต้องเสียใจ
อยู่อย่างไทย เรานี้ พุทธ ศาสนิกชน....................................
8 กันยายน 2547 02:02 น.
ทรายกะทะเล
ขอเวลาก่อเกิดประโยชฯผล
ให้บัดดลพ้นเขตสุดหวั่นไหว
สิ่งที่มีคือต้อสู้กันต่อไป
ขอน้ำใจกัน บ้าง....................เท่านั้นพอ