29 กันยายน 2547 09:47 น.
ทรายกะทะเล
หลงตัวเองว่าดีเลิศประเสริฐนัก
ใครๆก้อยากรู้จักคุณค่าอยู่
แต่ที่แท้ภายในใจเป็นรู
ปลวกกินหนูวิ่งใหญ่ในนใจเธอ
หน้าตาดี แต่ใจดหดร้ายนัก
ใครมทักทายเธฮกลับของผล
ยังไม่ได้มีเหตุและมีตน
จะขอผลให้ได้อย่างไรกัน
หลงตวเงอชัดๆนึกว่าหล่อ
ตัวหม้อต้อเตี้ยนักชักไม่ไหว
เจอทีไรนึกอยากยิ้มให้ทีไร
แต่ในใจบอกว่า ป่วยการเอย
29 กันยายน 2547 01:40 น.
ทรายกะทะเล
เสียงในฝันดันทุรังเข้ามาใกล้
ว่าในใจเธอนั้นยังมีฉัน
เธอกับฉันอยู่พบหน้ากันและกัน
ตื่นมาพลัน เงียบสงัด พลัดพรากไกล
โอ้วิเวกเฉกฉะนี้กี่นานเล่า
ใยตัวเขาไม่คิดถึงกันบ้างไหม
อย่างที่ฉันเป็นอยู่ทรมานใจ
คิดถึงกันบ้างไหมอยากถามที
28 กันยายน 2547 22:15 น.
ทรายกะทะเล
จันทร์เจ้าเอยส่องสว่างกลางท้องฟ้า
เย็นในตาสวยใสใจแจ่มศรี
รักของข้าพไปให้ชีวื
ให้ยินดีกับรักนั้นโบยบินถิ่นเธอ
จันทร์เจ้าเอย...............................
ขอรักเผยให้พาไปในใจเผลอ
บอกว่ารักปักใจให้ได้เจอ
ในหลับฝันยันสว่างก้ยังดี
คิดถึง คิดถึง พึงรู้พาไปด้วย
จันทร์ช่วยด้วยส่องแสงแผลงสุขศรี
เป็นแรงใจให้เขามีไม่ตรี
กับข้านี้ด้วยเถิดโปรดเห็นกัน.
24 กันยายน 2547 06:26 น.
ทรายกะทะเล
เพราะใครหรือที่ทำทุ่มทุกอย่าง
เพราะใครหรือที่สร้างงานอย่างที่ว่า
เพราะใครหรือ ที่ทิ้งให้บ้านแตกแหลกอุรา
เพราะใครหรือที่ทำ น้ำตานองหน้ากัน
เป็นพราะว่าฉันหลงลมพิษกลิ่นยาหอม
เป็นเพราะว่าฉันไม่เชื่อในคำมั่น
เป็นเพราะว่าฉันไม่แคร์คำพูดที่ว่ากัน
ว่าเธอนั้น กลับคำง่ายกว่าใครกันหลายคนเตื่อน..................
24 กันยายน 2547 06:20 น.
ทรายกะทะเล
มองขึ้นไปในท้องฟ้า ข้าเจ้าเอ๋ย
ไมม่มีเลย ธฮอยู่ไหน ไกลสุดหล้า
อย่าทำตัวยุ่งเหยิงให้นานมา
ให้เวลาผ่านไปโดย...ต้องป่วยการ
ฟ้าสว่างค่อยๆอาทิตย์ขึ้น
นอนแล้วตื่นขึ้นมาก็นึกสงสาร
ตัวเราเอง หาต้องป่วยอีหนาน
คนที่รักษาการนี้ได้คือตัวเธอ
คำพูดที่เคยเป็นดั่งยาหอม
ก็กลายเป็นพิษไข้ให้ตอนเผลอ
ยามเธอพูดยิ่งเจ็บ เหน็บใจให้ละเมอ
ไม่ได้เจอบ่อยๆเพราะคนเขาห้าม
เธอก็รู้ว่าใครห้ามปรามหนักหนา
เขาไม่รู้ว่าการทำงานไม่ได้เช่นเป็นแบกหาม
ไม่รู้ไรก็ถามได้ตามความ
สิ.........เธอหยามแบบเขาพูดทำไมกัน
ฉันเคยทำไรให้เธอเจ็บช้ำ
ทุกทุกคำเอ่ยไป ให้สุขสันต์
ทำไปทุกอย่าง..............เพื่อใคร ในเมื่อเธอไม่องการ
ให้นานนานไปแล้วเธอกลับคำ
ต่อหน้า คนคนหนึ่งซึ่งว่าเธอ
เธอกลับนำเขามาเป็นเกลอให้ขบขำ
เธอตกหลุมอำพรางของเขาแล้วให้จดจำ
วันหนึ่งย้ำ.....ว่า ฉันไม่...........อยากให้เธตรม
ท้องฟ้า........วันนี้กระจ่าง
ไม่มีเมฆวางขวางกลางเขา
แห่งภูผา หน้าสลอนกันตามมา
กระจ่าง...จ้า.จับใจ ให้เธอจำ
สุดจะเอ่ยต่อไปให้ฟังอีก
ฉันยอมหลีกทางได้ไม่ถลัม
เธออย่าลืม.มองขึ้นท้องฟ้า และ จดจำ
คนอย่างฉัน ..................จะมีเธอ.จนวันตาย
ท้องฟ้าเป็นพยาน
คำพูดทำคำที่เอื้อนเอ่ยหาย
ทุกทุกคำพูดหากมลาย
ยังไม่สายหากฟ้าลงโทษ ปด กันเอง
Calendar
Lovers
0 คน เลิฟทรายกะทะเล
หน้าส่วนตัว
2127
