31 สิงหาคม 2547 08:35 น.

สาร์ทจีนกับความเงียบเหงา

ทรายกะทะเล

พิธี คนจีนมีมแต่โบราณ
ในตำนานบอกกล่าวให้ไหว้ไว้
เพราะเหตุว่าทำตามบรรพบุรูษไป
มุ่มสั่นไว้แต่ความดีวิถีตน


ไหว้อย่างเงียบเชียบอยู่ไม่อบอุ่น
ไม่เหมือนรุ่นสิบปีก่อนชะอ้อนผล
มีญาติโกโหติกา      ครบหน้าคน
ไหว้แล้วนั่งคนล้นเต็มบ้านเรา


มาบอกกล่าวว่าเมื่อก่อนอุ่นใจนัก
สุดที่จักเปลยคำว่าสนุกไฉนเข้า
มาบ้านเรามีพ่อแม่พี่น้องพ้องหมู่เรา
ไหว้แล้วเย้าหยอกกินไก่เป็ดจนเผ็ด


ต่อนี้ไปไม่เห้นกันอีกหรือ
มีเพียงพ่อและฉันกันมาเช็ด
บ้านก้เก่าไม่มีใครมาทำเนา
ซ่อมแซมเล่าปล่อยกันหมด   คดตัวเอง


สงสารพ่อก่อร่างสร้างตัวมานานนัก
พ่อให้รักให้รถคนละคันพลันเซี่ยมสอน
หางานทำอะไรสุตจริตพินิจพร
ให้เป้นรอนหาทุกให้ไม่เป้นศรี


กลับมาแล้วพาลุกไปให้แสนเศร้า
ลูกเป้นไข้ไม่เบาตัวร้อนจี๋
เก่งแต่พูดทำไมไม่อดทนปนกันที
ไม่มีทางที่จะชนะตนเอง


วันสาร์ทจีน..................ที่มาถึงผ่านไปแล้ว
ไหว้แล้วเผ่าบุญกรรมที่ทำไม่ข่มเหง
กลับน้ำตาน่ำเหงื่อช่วยกันเอง
เก็บชุดไหว้ร้องเพลงเสณ้าในใจตน


อกตัญญู พี่น้องฉัน ฉันไม่อภัย
อยู่ในใจไม่ลืม.พ่อเคยฝึกฝน
กับการทำตนเองให้เป็นคน
ไม่อดทนกลับไม่ช่วย  ............เหลือแต่เรา


ไม่เป็นไรโยนมา   ข้ารับได้
ไหนจะลูก  ไหนจะงาน  ประจานเขา
คนอื่นเห็นก้รู้ว่าคนเรา
ต้องมีการกตัญูรู้คุณคน


สับสนทำไมก็ไม่รู้
เฝ้าหดหุ่ทำไมอย่าไปสน
อยาทำให้แม่พ่อต้องทำตน
เป้นคนอ้างว้างป่าว ......ยังมีเรา


^^^^^^^^^^
@@@@@
*************                        แม่พ่อจ๋าลูกจะอยู่กับแม่อไม่ไปไหน
***********
*********
*******
TTT                                ต้นไม้ใหญ่ทีเรายังเล้กก็ยังอยู่
 TT
  T                                      หมู่นกก้บินไปมา
   l
_____________________ อากาศก็เย็น______				
29 สิงหาคม 2547 11:04 น.

ปากกาหมึกซึม

ทรายกะทะเล

และแล้ว.....ปากกาด้ามสวยก็หมึกหมด
เติมเขียนจนหยดสุดท้ายให้ฝันหา
เยนกลอนลงเนต มีคนตอบชอบอุรา
แต่เขียนกลอนเย็นชาที่ฝังใจ

กลอนเย็นชาต้องเขียนด้วยปากกาหม฿กซึม
ให้ซึมไว้เป็นเล่มเห็นไฉน
ปากกาที่อยู่ในมือมันสั่งจากหัวใจ
ให้ลงไปในมือขยับลง


สิ่งที่เขียนด้วยน้ำหมึกลงกระดาษ
ให้สะอาดตาสีเป็นเล่มใส
แต่งด้วยดอกไม้สีสวยแม้นแห้งแล้วก็เคยสดใหม่
ยิ้มแรกไปให้เคยผ่านมาตามความเป็นจริง

บ้างก็ซึมเศร้า บ้างเลล่าความสนุก
ชีวิตคนคลุกด้วยกลิ่นไอให้สุงสิง
บ้างก็มีความดีงามตามความจริง
สร้างทุกสิ่งให้สมดัง......ช่างหมายปอง


คีย์ในแป้นกับลายมืออันสวยสด
จะสู้หมึกซึมทุกหยดความงามก้ไม่มีสอง
แต่งหน้ากระดาษสวยสู่เล่มไม่มีรอง
ก็จะต้องเขียนทุกวันเป็นเล้ม...............เลือดน้ำเงิน

เอารูปติดคิดไปให้โพสท่า
ลูกก็ว่าโพสเก้กเหมือนเคอะเขิน
เราก็ติดรูปเราเอาจนเพลิน
ลงเล่มเนิ่นนานเข้า............ศิลปะ..........งาม				
28 สิงหาคม 2547 07:59 น.

หญิงที่โชคร้าย...แต่กลายเป็นดี

ทรายกะทะเล

หญิงสวยงามคนหนึ่ง
ทำงานที่พึ่งพึงหมาย
รู้จักทักเพื่อนมากมาย
พาเพื่อนมาจ่ายซื้อเรา

เพื่อนแนะนำดีจริง
เพราะสิ่งที่เพื่อนดีเขลา
เพื่อนโดนเหมือนเป็นเงา
มีคนสืบตามเง่าเพื่อนไป


เพราะไม่อยากให้หญิง
พักพิงมีเพื่อนอาศัย
เพื่อนบอกเจอเธอทีไร
มักเป็นให้กรรมทุกที

ใครกันเป็นคนทำเธอ
แบบนี้เธอทนได้ไหม
เธอทนอย่างได้ไรไกล
ทนอยู่ได้มาตั้งหลายปี

เราเป็นเพื่อนด้วยกัน
มามากกว่าที่เธอทำงานกับเขา
เขาพยายามให้เธอไม่มีแม้เงา
ของเพื่อนที่ผละเธอเศร้าจากไป

เธอออกมาจากแหล่งนรก
สกปรกสิ้นดีมีที่ไหน
เพื่อนบอกว่าไม่เป็นไร
เริ่มใหม่ชีวิตยังมี

สงสารตัวเองบ้างนะ
อย่าผละแคร์ใครทีเขาหนี
อย่าประมาทกับคนคล่ายทอราพี
อย่างนี้อีกเลยเพื่อนเรา


เขาตัดกำลังเธอทุกด้าน
ตัดเพื่อนตัดทุกท้านโง่เขลา
ตัดพี่ตัดน้องกลัวเป็นเงา
ตัดให้เศร้าเพื่อจะได้หาเขาเห็นไป

ฉันเพิ่งนึกขึ้นได้
เพื่อนมาประชุมทั้งพวกผอง
เพื่อนมาบอกให้ตรึกตรอง
ฉันก็ต้องบอกความจริงเพื่อนไป

ความจริงี่เพื่อนบอกมา
นำพาฉันเสียเวลาใหญ่
เพื่อนพูดถูกไม่เห็นไร
ที่หวังให้ดี ขอบคุณเพื่อน นะเอย

ผ่านไปแล้วนะเพื่อน
โชคดีไม่มีเหมือนกันได้
อย่างน้อยก็ไม่ขาดตอนเพื่อนไป
กลายเป็นดีที่นี้ ......สิ่งร้ายกลับไปหา เขาเอง				
25 สิงหาคม 2547 08:01 น.

อาหารกระป๋อง

ทรายกะทะเล

น้ำมันแพงโลกวิกฤตติดคงอยู่
ตามกันกรูสิ่งอื่นแพงตามติดคิดฉงน
อยากอยู่มั่นคงไว้ในอาจิณ
สะสม ไว้กระป๋องปลา อาหาร ยามจำเป็น


ซื้อข้าวสาร น้ำตาล เกลือน้ำจิ้ม
ก็ได้ยิมแช่ไว้ในบ้านเห็น
อย่าได้เป็น กลับเกิด อดกันไป
อยากทานไร ตุนนั้ผลไม้ไป

มีชีวิตกินเพื่ออยู่ คู่ทำงาน
หากไม่มีอาหารอยู่ได้ไหม
ก็ตุนไว้ บ้าง ก็พอ ทานกันไป
อย่าให้เราและลูกลานอดอยากกัน

คงไม่นาน ที่เกิดวิกฤตบ่อย
เดี๋ยวก็ดีปล่อยวางตามพระสอน
ทำบุญบ้าง พรางสมาธิจิตสังวรณ์
ฉันเฝ้าสอนตัวเองเล้งความจริง

ไม่น่า ไม่น่า โลกเราเอง มีให้อยู่ทำร้ายกัน
คนหนอคน ต้องการใหญ่ไม่รู้สิ้น
ไม่นึกถึงเด็กคนแก่ คนเฒ่า ลำบากชิน
กบคนทำงานสิ้นสูญ อาดูรกัน

น้ำมันแพงเพราะไรใครก็รู้
แต่ต้องสู้เพื่ออยู่รอดกอดหัวใจไม่หวั่นไหว
อย่าเอาความกลัวมาเป็นที่ตั้งยึดถือไป
ขอให้ใจสงบนิ่งทำดีเทอญ				
25 สิงหาคม 2547 00:33 น.

สิ่งศักดิ์สิทธิ

ทรายกะทะเล

ใครทำดี ได้ดีมีทุกที่
ใครไม่ดี ผลกรมตามมาถึง
สิ่งศักดิ์สิทธิคุ้มครองมองมาพึง
ไม่ถูกดึงออกไป ให้เป็นเลว

เสียงโลกหมุนได้ยินกันไหมเล่า
ช่างเงีบสวับขับหวานพรานไม่เหลว
สิ่งที่ทำ ทำไปดี ดีขึ้นไป
สิ่งร้าไชร้ไปแล้วอย่ากลับมา


สิ่งศักดิ์สิทธิปกป้องต้องการช่วย
ให้อำนวยเดินทางสายกลางหา
สิ่งที่ได้มานั้นสะสมบุญเกิดมา
ให้นำพากันทำดี มีสุขเทอญ..................				
Calendar
Lovers  0 คน เลิฟทรายกะทะเล
Lovings  ทรายกะทะเล เลิฟ 0 คน
Calendar
Lovers  0 คน เลิฟทรายกะทะเล
Lovings  ทรายกะทะเล เลิฟ 0 คน
Calendar
Lovers  0 คน เลิฟทรายกะทะเล
Lovings  ทรายกะทะเล เลิฟ 0 คน
ไม่มีข้อความส่งถึงทรายกะทะเล