11 มิถุนายน 2548 19:44 น.
ทรายกะทะเล
ตบมือข้างเดียวจะดังหรือ
ก็เพราะมือเรารับมาให้อาศัย
อยู่อย่างนี้ของเราโอ้ถิ่นไทย
พระสยามไซร้ท่านโปรดเมตตา
ยังไม่จากโลกเราไปที่ไหนเล่า
อย่าทำเศร้าก็พอยังกังขา
อยู่อย่างไทยพอเพียงกันอนิจจา
สังคมโลกมายา พาเราตรอม
อย่าเอามือเจ้าเข้าไปรับพับอับเฉา
อย่ามัวเมาโอ้คนไทยพี่น้องถนอม
น้อมจิตใจอิ่มเอมพวงพยอม
ดอกไม้หอมปลูกกัน อย่าทำลาย
รักษาไว้นะไทยเรา เป็นเมืองเก่า
ยิ่งทำเศร้าเก่าไปไม่เอาไหน
อย่าทำร้ายกันก็พอเยงคลอไป
อยู่ที่ใจจะแข็งแกร่ง แท่งทองโต
คงไม่สิ้นถิ่นแดนแย้มสยาม
เมืองไทยงามสวยสดไม่หมดสมัย
ขึ้นชื่อลือชาองอาจโอ้คนไทย
ไม่เสียใจที่เกิดแดนสยามเอย..............
11 มิถุนายน 2548 08:17 น.
ทรายกะทะเล
มีหลายคนรู้ดีไม่อยากพูด
ปากต้องรูดซิบไว้ไม่ให้เห็น
สันดานชายกลายรูปเปรียบผีเป็น
ดั่งให้เช่น กล่าวเอาหน้า บ้าเห่อคน
ที่แท้จริง แต่งมาเพราะเงินตรา
ไม่มีว่าน้ำใจให้สักหน
เอาเปรียบทุกอย่างต้องจำทน
มีบางคนเห็นเช่นดั่งคนนี้เอย
ทำพูดเบากล่าวเล่ห์ กลฉ้อฉลหนัก
เก็บไม่ชักความเลวร้ายไม่กล่าวเผย
ที่ธาตุแท้อุบายตนเหมือนอย่างเคย
ฉันอยากเฉย ชินชา ลาแล้วเอย
เธอไม่ใช่เจ้าชีวิตของฉันนะ
อย่ามาสะสั่งอะไรให้หนักหนา
เป็นสามีในชื่อ ตั้งนานมา
แต่หน้าที่ว่า สามี ไม่มีเลย
มีที่ไหน มีปัญญาไข่ไม่เลี้ยง
จิตลำเอียง เบี่ยงไปให้ใครหนา
อยากสาบแช่งส่งเสียเห็นกับตา
เธอเข่นฆ่าฉันทั้งเป็น เช่นนั้นเอย
ในใจเธอกินบนเรือนแต่ขี้บนหลังคา
ไม่อยากด่าให้เจ็บเหน็บหนักหนา
เกลียดน้ำหน้าคนอย่างเธอ หมดศรัทธา
ก็เห็นหน้า เป็นแค่เพื่อนอย่าเป็น สามีเลย
8 มิถุนายน 2548 22:11 น.
ทรายกะทะเล
จุดหนึ่งของโลกนี้
ไม่เห็นมีใครจริงใจ
ไม่เห็นมีใครให้
เป็นอย่าในปากว่ามา
คิดไปก็หัวร่อ
ใจจดจ่อปากเอ่ยลา
วิ่งหนียามน้อยหน้า
จ่ายเงินลาไม่เป็นเลย
คำว่าเพื่อนต้องมีให้
ต้องมีใจรับเพื่อนเผย
รู้แล้วอย่าละเลย
ไม่เฉยเมยว่าเป็นจริง
ปากว่าเป็นห่วงเพื่อน
อย่าละเลือนเหมือนสุงสิง
สิ่งที่ไม่เป็นจริง
ก็มาอิงเป็นอ้างมา
เพื่อนเราร่วมโลกนี้
ขออย่ามีริษยาตา
ไม่มีแม้นไม่ว่า
โปรดเมตตา คู่ต้ำจุน
ลิฟขึ้นลงได้นั้น
ก็ให้หมั่นสังเกตุกัน
วันหนึ่งขึ้นสูงกัน
อย่าเดียดฉันท์ให้ร้าวราน
สิ่งหนึ่งที่อยากบอก
เพื่อนนอกคอกปลอกลอกกัน
เพื่อนร่วมโลกโขกกันพลัน
ดูถูกนั้น ไม่ดีเลย
ยามที่เธอไม่มีเงิน
เธอยืมเพลินฉันให้ไป
ไม่ได้เอ่ยหนี้ไหน
มีเมื่อไหร่ก็ใช้มา
แม้นฉันไม่มีมาก
ก็ไม่อยากเอ่ยปากกา
ขอเขียนประชดด่า
ขออย่าว่าเพื่อนกันเอง
ยามใดเธอตกบ้าง
ฉันก็พลางไม่ลุกดาว
บางทีเธอเป็นบ้าง
ก็อ้างว้างเหมือนฉันเป็น
อย่าให้เป็นเธอบ้าง เธอเที่ยวดูถูกชาวบ้าน แม้นเธอเองเธอก็อยากสบาย เธอมีบ้านหลายหลัง ความจริงใจของเธอหากมีจริง ฉันก็ยินดี และดีใจ
แต่หากปากเธอว่ามา ในใจเธอมีแต่ความริษยาหรือสะใจ ขอให้ฟ้าดินนั้นได้เป็นว่า......ฉันไม่เคยคิดร้ายต่อเธอเลย
6 มิถุนายน 2548 22:20 น.
ทรายกะทะเล
จำเป็นต้องทำงาน
วิชาการที่เรียนมา
เติบใหญ่เฝ้าคอยหา
เงินตรามาให้พอเพียง
เก็บรอนใช้แต่น้อย
เพียงเลี้ยงน้อยลูกขับเสียง
หนึ่งสองเดินมาเรียง
โอ้มาเสียงขอตังค์มา
ให้พ่อและให้แม่
บังเกิดแต่กตัญญูเวทิตา
ให้ท่านมีสิ่งมีค่า
ได้เงินตาไว้พอเพียง
จำเป็นต้องทำงาน
อายุนานกว่าจะตาย
ขอเพียงให้คนทั้งหลาย
โปรดให้ทรายได้โอกาสสัที่นึง........................
3 มิถุนายน 2548 07:13 น.
ทรายกะทะเล
บนโลกของความเป็นจริง
ทุกสิ่งที่เชื่อถือได้
เราอยากให้ได้สมใจ
อธิฐานให้มีสิ่งสมใจปอง
อยากให้แม่พ่อเป็นสุข
ให้ลูกไม่ทุกข์สุขทั้งผอง
เรียนจบเร็วไว มีงานรับรอง
นี่คือผองไพรสิ่งล้วนที่คิดมา
บินข้ามทะเลหมื่อลี้
เอาเท่าที่มีมาใช้ให้สุขา
ไม่เป็นก็ต้องหัด สกัดจากใจมา
อยากรู้ว่า เมื่อไหร่ จะถึงวัน
หากเป็นจริงสิ่งนั้นพิเศษสุด
มีอาวุธเพื่อต่อสู้ให้สุขสันต์
ไม่อ้างว้างวังเวง เป็นทุกข์กัน
สิ่งทีฝันเป็นจริงได้ ต้องตั้งใจ