4 กุมภาพันธ์ 2549 14:58 น.
ทรายกะทะเล
ใครคนนั้นที่ฉันเฝ้าฝันถึง
ใครคนนั้นที่ฉันตะลึงเมื่ออยู่ใกล้
ใครคนนั้นโปรดเห็นใจฉันบ้างยามห่างไกล
ใครคนนั้น โปรดมีใจให้กันและกัน
ฉันไม่เคย คิมาก่อนความเหงาลึก
เพิ่งรู้สึกว่า ที่จริงฉันเป็นแค่คนอื่นนั้น
ฉันไม่อยากรู้จักคำว่าความผูกพันธ์
โอ้สามีภรรยา ก็เป็นอื่นไป
มีลูกด้วยกันออกมาแล้ว
ไม่ให้แคล้วลูกทุข์ปลุกใครไหว
ใครคนนั้น ที่ฉันรอ ให้เอ่ยไป
ว่าที่ให้เพราะรักและผูกพันธ์
เราไม่ได้เป็นชื่นชู้สู่ดวงจิต
คำว่าผิดไม่มีสำหรับเราสอง
มีแต่ว่าอยากให้ความปรองดอง
จิตใจฉันไม่มีสองมีห้องเดียว
แต่........ยามนี้มีแต่ห้องว่างเปล่า
ไม่มีเล่าใครคนไหนเข้ามาเกี่ยว
จิตใจฉันสะอื้นไห้อยู่คนเดียว
ไม่อยากเบี้ยว ใครคนนั้น ...............เข้าใจ.....ฉันผิดไป
เจ็บ เจ็บ และเสียใจ มาก
ไม่อยากลำบากอีกต่อไปไหน
ทำงานอย่างใช้หัว จะเป็นไรไป
วิ่งไปวิ่งมาให้ ก็ เหมือน ตัดรอน
ทำตัวดีแล้ว ไม่ขอก้าวก่าย
หน้าที่ของฉันคือทำให้ถึงจุดหมาย
อย่างที่ฉันทำมาหลายปีก็ต้องการความสบาย
อย่าให้ทุกข์กายใจอีกต่อไปเลย.........
1 กุมภาพันธ์ 2549 21:41 น.
ทรายกะทะเล
ความจริงที่แนต้องการบอกให้เอรู้
อยากบอกกระซิบที่หูว่าเธอนั้นสำคัญไฉน
ในตาเธอทำให้ฉันอ่อนใจ
แต่ทำไม ต้องมาดูถุกกัน
เธอรู้ไหม
แฟนของฉันเค้าว่าเธอดูดถูกฉันมาก
แล้วฉันก้ไม่อยากจะเชื่ออีกตอ่ไปถึงไหน
อยากให้มีความคิดนี้บ้างในใจ
ไม่อยากให้เราห่างเหินกันเลย
จับมือกันไว้
อย่าปล่อยเด็ดขาดเพราะอาจเจ้บหนัก
ฉันเจ็ยทีไร ไม่อยากอยู่เป็นคนนนัก
เพราะเธอเป็นที่พักของหัวใจฉันได้เสมอมา
31 มกราคม 2549 01:46 น.
ทรายกะทะเล
หันอยากอยุ่ใกล้เธอมาก
แต่ลำบากเหลือเกิน มีคนขวาง
ฉันรักเอมากเธอย่อมรู้
อยากให้เธอรุ้ว่า...........ฉันต้องการเธอ ที่สุด
30 มกราคม 2549 07:21 น.
ทรายกะทะเล
โอ้พ่อจ๋าลูกรัก นับถือพ่อ
ช่วยเกิดก่อ ลูกมาพาศึกษา
ให้คำสั่สอน พ่อทำงาน หนักตลอดมา
ลูกรู้ว่าพ่อเหนื่อยกายใจอย่างไร
ได้แต่มอง เห็นพ่อคิดเรื่องงาน
ต้องสะสานงานการทั้งไมดให้
อยากให้พ่อ มีความมสุขสบายใจ
ม่อยากให้พ่อต้องลำบาก ใจเพราะลูกเลย
ความทรงจำติดตา ลูกยานี้
วันหนึ่งมีโทรศัพท์ พ่อรับเออ
ป้า บอกว่า แม่ของพ่อ แล้วเจอ
ว่าขาดใจเพราะมเร็งคุกคามนาน
พ่อฟังแล้วน้ำตาไหลไปพูดไปด้วย
ลูกหยุดช่วย น้ำตาคลอเบ้าใจประสาน
ที่สุดแล้วพ่อหนักสุด โลกหยุดนาน
ขอพระบารมีสิ่งศัสืทธื คุ้มครอง สอง เอา
29 มกราคม 2549 19:14 น.
ทรายกะทะเล
ไม่รู้วันนี้หรือพรุ่งนี้จะเป็นไง
ทำใมใจไม่ตัสินใจสักครั้งที
เหลือเพียงครึ่งชีวิตใจริบหลี่
นับนาที ใจทุกข์ ตลอดทั้งวัน
อยู่อย่างคนทนเสียเปรียบทุกทุกอย่าง
ไม่ได้บอบ บางนัก พักที่ฝัน
นึกถึงคนคนหนึ่ง กี่ครั้งกัน
ใจถามใจตัวเอง เพลงถามใจ
อยู่เหมือนคนติดคุก สนุกไหมนี่
ทุกนาที เริ่มใหม่ ได้มาไหม
คนข้างเคียงให้เราสร้างฐานไป
แต่ตัวเราต้องขับใสตัวเราเอง
แสนทนทุกข์ ไม่มีสุขเลยสักนิด
ไม่ยึดติดกับสิ่งที่ เขามาเล็ง
อยากร้องไห้ แต่เศร้าเป็นเสื้อเพลง
เสียงเราเองเปล่งออกไปใจท้อจัง
ทำไมบ้านของสามี ต้องอิจฉา
ทั้งเวลาที่เรามีให้แผนผัง
การทำงานสร้างมา เขาทำพัง
เสียดายจัง นี่หรือ สามี เรา
สงสารลูก ตาดำๆ ตัวน้อยน้อย
ที่เฝ้าคอยว่า เมื่อไหร่ จะสุขสันต์
อย่างที่ว่า สร้างภาพ นั้นให้ผูกพันธ์
แต่จริงนั้นใจเรา เจ็บ แทบตาย
สิ้นสุดแล้วที่เคารพ บิดาสามี
ใจที่มี ให้นับถือ มันก็สาย
สายไปแล้ว ไม่แคล้ว ให้กลับกลาย
เป็น สามี ภรรยา พา รักกัน
เธอทำให้ฉนผิดหวัง เพราะพี่น้อง
บ้านเธอครองจิตใจ ให้ฉันผลัน
ตัวฉันเองไม่อยากจะตกต่ำ เหมือนวันนั้น
วันนี้คือวัน สุดท้าย ที่เราจะทานข้าวกัน
เหลือเพียงครึ่งหนึ่งขอชีวิต
ฉันจะเป็นคนลิขิตให้ไม่ผัน
เสียดายจังที่ผ่านมาผิดแล้วกัน
เวลานั้น ปัญญา อ่อนหรืออย่างไร
สงสารคน ผิดแล้ว ไม่แคล้วรอด
เตี้ยอุ้มคล่อมจะรอดไปได้ไหม
เธอทั้งไม่ให้เกียรติภรรยา ในใจ
หาว่าฉัน ร่านผู้ชาย จำไว้เลย
คนอย่างฉันไม่ปัน ใจง่ายง่าย
ถ้าวันนั้น ฉันตัดสิน ไม่พูดเฉย
วันที่ฉันมีอนาคตดี มากเลย
กลับ หลัง ให้อภัยเธอ ร้องไห้มา
พอกันที ครึ่งหนึ่งของชีวิต
ไม่ยึดติดกับคน หนทาง หา
ก็แค่สงสารตัวเอง แค่นั้นมา
ทำให้ บ้า หรือไร ไม่มีทาง
คนอย่างฉัน อ่อนนอก บอกให้รู้
แต่ในรูของหัวใจเข้มแข็ง ยามเธอหมาง
บอกให้รู้ ก้ป่วยการ เหมือนบอบบาง
ให้เป็น ทาง เดินใหม่ หนังสือ มี
บอกว่า ...หาความสุขให้กับชีวิต
คนที่จะลิขิตคือตัวฉัน
อย่าให้ใคร มาบงการชีวิตกัน
ครึ่งหลังนั้น ของชีวิต ขีดเส้นตาย.......................