6 กุมภาพันธ์ 2549 22:40 น.
ทรายกะทะเล
ขึ้นชื่อว่า เป็นมนุษย์ ไม่ต้องโอ่
ทำเป็นโต ทำดวอเก่งเขย่งขยัน
ทำเป็นอวดว่าเก่ง เร่งเร็ววัน
ปวดร้าวนั้น ฉันไม่อยาก บากหน้าไป
ผนึกกำลัง ฝังในใจให้ลึกลึก
ความรู้สึกหมดไปทัควันขวัญขับใส
สังคมนี้ไม่ เอาขอหลบจบไปไกล
ขอให้เก่ง อย่า สง่า ม้าตีน ปลาย.........
6 กุมภาพันธ์ 2549 22:00 น.
ทรายกะทะเล
ทำทุกอย่างให้เธอได้ดีแท้
เธอรัหงแกฉันจนอ่วมน้ำท่วมไหล
ออกจากตามาแล้วอยู่ในใจ
ไม่มีใคร เธอคว้าเอา กะหรี่ เป็น เครื่องมือ
อย่าเอามาให้เห็นได้ยินอีก
ฉันได้หลีกทางไว้แล้วไปข้างหน้า
เธอไม่เจ็ยดีแล้วโอ้แก้วตา
ปล่อยให้ฉันเจ็ยคนเดียวเธอสะใจ
6 กุมภาพันธ์ 2549 08:08 น.
ทรายกะทะเล
หากฉันกลับไปติดปีกบินได้
ฉันจะไปที่ทุกหนแห่ง
หารายได้ ค้ำจุน ขอแสดง
อย่างที่เคยเป็นนัก ปักใจตน
ลงมาแล้วที่ดีมีประสบการ
ให้ชำนาญเรื่องงานทุกอย่างผล
ได้งานมาทำได้ต้องอดทน
จิตกมลคิดหน้าหลังไม่เสียการ
รักอาชีพนี้มากไม่อยากออก
เป็นเพราะชอกช้ำใน ด้วยขี้หหึง
วิตกจริตว่าเขาจะไปใครไปพักพึง
อยู่อย่างซึ่งที่เป็นอยู่ทุกขืทรมาน
เอาความรุนแรงมาก้าวร้าวกับที่บ้าน
จิตในตัวโหดร้ายสักแค่ไหน
พึ่งกันสองเรามาทำกับใครๆ
ไม่รู้จักให้อภัยกันบ้างเลย
รู้อย่างว่า การอภัยคือ
การแก้แค้น ดีที่สุด
ขอจงหยุด อคติกับเขาให้หม่นหมอง
เพียงสามีฉันพูดดี เขาหรือจะไม่มอง
ทำเป้นต้องอวดเก่งอยู่ร่ำไป
อย่าทำเป็นวัวลืมตีนเป็นอันขาด
เพราะอาจบาดในใจให้หม่นหมอง
ทำตัวถ่อมตนไว้ให้ปรองดอง
ก็ครอบครองวิชาติดตัวไป
ต่อต่นี้ไม่ทำกับสามีเป้นอันขาด
โครงที่วาดไว้สวยงามต้องพังสลาย
เสียน้ำตายดสุดท้ายใหญ่เจียนตาย
ทำไมทำกันได้ เครื่งมือ ทำมากหากินกัน
เกิดมาได้ มีมารยาทประเสริฐสุด
การบินไทยให้โอกาสปราศจากฝัน
ให้เรื่องจริงสิ่งสร้างมาทุกอณูอัน
ขอกราบพระคุณการบินไทยที่ค้ำจุน
ขออภัยที่บอกลาออกมาก่อน
อยากจะย้อนไปกลับตรงไหนได้
อยากกลับไปรับใช้ชาติของไทยไป
เอามารยาทไทยที่ต้องการ มาเชยชม..................
6 กุมภาพันธ์ 2549 07:47 น.
ทรายกะทะเล
มาลัยรัก นำถวาย พระพุทธรูป
ให้จุดธูปบูชาอย่าอาศัลย์
เป็นมิ่งขวัญสู่คนทั่ประเทศกัน
ไทยรักกันจะมีใครรักคนไทย
คนไทยรักกันเองแย่แตกแยก
อย่าแบ่งแตกแบกคาบเลือดสุดวิสัย
ตายแล้วตายเล่าน้ำตาข้าฯต้องตกใน
อย่าได้ไปเข่นฆ่ากันอีกเลย
อยู่อย่างสงบพอเพียงเรียงลำดับ
รวยไปนักชักไม่ดีมีคนเผย
อย่าไปแข่งรวยกันอะไรเลย
มีเท่าไหน ก้ขยัน ทำมา หากินกัน
ครอบครัวไทยเคยเป็นหนึ่งน้ำใจโลก
อย่าเศร้าโศกอีกต่อไปให้อาศัลญ์
ประนีประนอมพูดจาดีดี สื่อให้กัน
ก็เป็นอัน เรียบร้อยค่อยเป็นไป
อย่าอาฆาตบาดหมางกันถึงไปน
อย่าใส่ใจกับโกรธแค้นกันไปใหญ่
โกรธคือโง่โมโหคือบ้าใครตั้งใจ
แต่จะบอกเคล็ดลับดันดีงาม
คนไทยเรา ต่างประเทศรักกันมาก
ในน้ำมีปลาในนามีข้าวไม่ต้องถาม
เสียงผัเสื้อบินว่อนอันงดงาม
ดอกไม้หอมสาวงามทั่วถิ่นไทย
ชายไทยรึขยันขันแข็งแกร่งองอาจ
สู้เพื่อชาติรักษามาแต่ไหน
อย่าให้ใครเอาประเทศของเราไป
ลูกหลานไทยจะได้มีที่ทำกิน
กษัตริย์ไทยเป็นประมุขของประเทศชาติ
ให้องอาจมีสง่ามีราศรี
มีนายก มีรัฐมนตรี
ต่างก็มีงานทำ กกันกระจาย
กราบราชินีที่ทรงพระแข็งดวงจิต
อิทธิฤทธิ์ในตัวทั่วทุกหน
ขึ้นเหนือล่องใต้ช่วยเหลือประชาชน
ให้ทุกคนมีงานทำรายได้ดี
มาลัยรัก ..........พวงนี้ส่งให้พี่น้อง
พวกเราผองเป็นคนไทยอย่าผิดวิสัย
รักกันเองเป็นแท่งทองแผ่นดินไทย
หากเหลืออันเดียวไซร้ ไทยเรา.......จะทำไง
รักกันไว้เถิด
เราเกิดร่วมแดนไทย
อยู่ชาติไหนไหน
ก็ไทยด้วยกัน
เชื้อสายประเพณี
ไม่มีกีดกั้น
เกิดใต้........ธงไทย.....นั้น
ทุกคน นั้นคน คือ ไทย.......................
6 กุมภาพันธ์ 2549 01:42 น.
ทรายกะทะเล
อย่าทำกับฆันอย่างนี้ทุกที
ทุกทีเอทำให้ฆันเสีนใจ
อย่าทำอีกแลยนะ...ใส่ใจ
ฉับ้าง เพราะฉันทำอะไรให้เธอ