18 ตุลาคม 2550 18:47 น.
ทรายกะทะเล
อย่าน้อยใจอะไรให้นักหนา
ทุกเวลาที่แสนห่วงรู้บ้างไหม
เธออยู่แห่งหนตำบลใด
อล้วมีมครช่วยดูแลเธอบ้างรึป่าวกัน
ฉันรักเธอเสมอ
เธอรู้มั้ยว่าการห่างกันนั้นทรมานอย่างหมันต์
ไม่เห็นเสียงไม่เป็นตัวผิดแปลกแยกจากกัน
ขอคืนวันกลับมารู้สึกที่ดี
ทุกครั้งที่ทำงาน
หยาดเงื่อหยดแค่ไหนก็ไม่หนี
จะอยู่คู่เธอตลอดชีวิ
เพราะเธอนี้เป็นห่วงฉันรู้ ฉันก็ห่วงเธอ
ไม่เป็นไร ทำใจดีดีไว้นะ
หยาดเวื่อที่ฉันทำงานหนักมาก็แบ่งปันให้เสมอ
ไม่มีคำว่า ขาดน้ำใจ ที่จะต้องมาทำให้เธอเจ็บเจอ
ขอพบเธอได้ไหมที่รักใจจะขาดแล้วเอย
ขอไป แก้บนด้วยกัน ที่เราไปกันั่น
ที่แตกต่างครั้งนี้ก็มีเพียงเราสองเฉลย
บอกหน้ากันว่า ฉันคิดถึงเธอมากเลย
ไม่อยากเผยเพราะเดี๋ยวเธอหาว่าไม่เป็นความจริง
18 ตุลาคม 2550 01:11 น.
ทรายกะทะเล
กุญแจสำคัญของการดำรงในชีวิต
คือการลิขิตให้อภัย ใครเสมอ
แต่เมื่อให้อภัยแล้วอภัเล่าเฝ้าละเมอ
ให้ปรนเปรอสิ่งที่สร้างมากลับทำลาย
ทำไม....ต้องทำลายฉันด้วยนะ
ช่วยปล่อยให้ฉันเป็นอิสระจะได้ไหม
ฉัเหมือนนกในกรง อยากตรงออกไป
ไม่มีวันให้อภัยเธออีกแล้ว เจ็ยปวดเหลือเกิน
ฉากที่เล่นละครกันอยู่
เธอไม่เคยที่จะเบื่อบ้างหรืออายเขิน
กลับไประบายให้คนอื่นฟังจนเพลิน
ฉันเหมือนเป้านิ่งให้เธอยิงลูกกระสุนจนตัวพลุน
ได้โปรดเปิดทางให้ฉัน
จะมากั้นฉันทำไม ในเมื่อเธอก็ฉุน
ทุกวันนี้เธอคบแต่คนพ่อหม้ายร้ายเป็นจุน
ให้ฉันหัวหมันเธอทำกับฉันทำไม
ลูกที่เกิดออกมา....
เธอก็รู้อยู่ว่าผ้าขาวใช่ไหม
เธอไปแต้มสีดำให้เขาทำไม
อย่าทำได้ไหมขอร้อง เด็กตาดำดำ
เขาอยู่ในท้องฉันมาตั้งเก้าเดือน
ขยับเขยื่อน ท่าไหนฉันเข้าใจแต่เธอกลบขำ
เอาไปเล่าให้คนอื่นแม้นตาดำดำ
เธอให้ฉันช้ำใจไปทำไม
ในเมื่อแก้วมันร้าวแล้ว
มันใกล้แตกทุกที แล้วใช่ไหม
ไม่นานก็คงจะแตกกันไป
แล้วจะมีใครดูแลเด็กเล็กที่น่าเอ็นดู
ฉันไม่ปล่อยไว้แน่
ใครมาเป็นบุคคลที่สามไถถู
มาทำให้สิ่งต่างต่งต้องมาเป็นครู
สอนให้รู้ว่า ฉันต้องทำอย่างไร
พอกันที.......
เธอทำอย่างนี้ฉันไม่อาจให้อภัยเธอได้
จะไม่เครียดแค้นอะไรต่อไป
เธอบ่นอะไร ปล่อยเธอบ่น ความจริงมันก็รู้อยู่ดี......
ว่าฉันไม่ได้เป็นคนก่อ
เธอทำต่อเมื่อก่อนมาถึงตอนนี้
ในเมื่อเธอไม่แยแสและไม่ใยดี
คนอย่างฉันคนนี้ก็มีพ่อแม่เหมือนกัน
เธอเคยทำให้พ่อแม่ฉันดีใจบ้างไหม
เอาฉันออกไปจากอกพ่อแม่ของฉัน
ได้เลี้ยงฉันบ้างหรือเหล่าหรือฉันเลี้ยงเธอกัน
หากเป็นเช่นนั้น ขอร้องให้ฉันอยู่คนเดียว.....
ฉันโดนหักหลังดั่งตายั้งเป็น
เธอทำเช่นนี้เหมือนเธอไม่แลเหลียว
เห็นแก่ตัวก็เป็นอยู่คนเดียว
ไม่เคยคิดว่าพ่อแม่ฉันจะเสียใจอย่างไร....
วันใดที่เธอบอกฉันว่าลาไปก่อน
ฉันก็ไม่อ้อนวอนให้เธอจะไปไหน
หากฉันไปก่อนจะเป็ฯไรไป
ขอให้ดูแลลูกให้เป็นอย่างดี
เธอเคยบอกลูกด้วยซ้ำ
ว่าที่ลูกเกิดมาเป็นลูกของเธอทุกที่
ลูกไม่ใช่ลูกของฉันอยู่ดี
เพราะลูกออกมาจากตัวของเธอ
หญิงคนใหม่คือแม่ของลูกเธอใช่ไหม
แค่ท้องของฉันเป็นผู้อาศัยให้ลูกเสมอ
ไม่เป็นไรฉันอธิบายให้ลูกจนเจอ
ว่าความจริงนั้นหากไม่มีฉัน ลูกจะเกิดมาได้อย่างไร.....
ใจร้าย....
คบคนที่เป็ฯหม้ายแล้วเอามทำกัยครอบครัวใช่ไหม
เราอย่าคบกันอีกต่อไป
ฉันไม่ให้อภัยแต่ไม่เคียดแค้นอะไรกัยเธอ
น้ำตาฉันเอ่อ ใครจะมาเห็น
ทำฉันตายั้งเป็น มฉันต้องเผลอ
เธอแอบไปที่ไหนกัยหญิงจนเจอ
ฉันไม่เซ่อเอ่ยคำถามออกไป....
ตามสบายนะ
จะไปทำอะไรมีความสุขที่ไหน
คนอย่างฉัน ไม่อยากรับรู้อะไร
เพราะเรื่องของฉันที่รับไว้เหมือนตายทั้งเป็น..........
ลาก่อน ความรัก วิบาก กรรม
16 ตุลาคม 2550 09:10 น.
ทรายกะทะเล
สถานที่ทำร้นค้าเป็นของหญิงคนหนึ่ง
แต่ผู้เป็นอดีตสามีขอร้องให้ขอบิดาของฝ่ายหญิงเช่า ถูกมา คนอื่นเช่า12000
แต่ ชายคนนี้เช่า5000
ทุกๆครั้งที่มีการขายเกิดขึ้น เงินจะเบใสห่กระเป๋าชายมด เครื่องอุปกรณ์ สำนักงาน ก็เป็นของหญิงมด
หญิงไม่อยากยุ่งเลยปล่อยให้เทไป
แต่หญิงได้ขอแค่ค่าเช่า5000
ปีนึงจะให้สัก3ครั้ง หรือ4 งวด
สุดท่ายก็ไม่ได้เลย สักนิด
คุณว่ายุติธรรมมั้ย
ชายคนนี้ เป็นคนยังงัย
เค้าต้องการอะไร
เค้าเอาเด็กที่เราฝึกไป
เค้าไม่ได้เห็นใจเราสักนิดเลยเหรอ
ช่วยกรุณา ให้ความคิดเห็นเราบ้างนะคะ
15 ตุลาคม 2550 17:08 น.
ทรายกะทะเล
กุหลาบหมอดอกนี้
มอบเป็นสีแดงหรือสีขาว
เป็นเมือนเพชรแวววาว
ให้เธอเก็บไว้นานนาน
15 ตุลาคม 2550 17:07 น.
ทรายกะทะเล
เธอ........คนที่รัก
ไม่เคยหักหาญน้ำใจฉัน
เกิดเมื่อไหร่ยังไม่รู้วัน
สิ่งที่ฝันนั้นอาจเป็นความจริง
เธอ......คนที่รัก
ไม่เคยผิดคำพูดที่ให้
คำมั่นสัจจะมีไว้
เราไว้ใจซึ่งกันและกัน
แม้นห่าง....คนที่รัก
ก็ยังเหมือนอยู่ใกล้ๆ
อยากเห็นเธอจะเป็นอะไรไป
เอน้ำในของเธอดีเหลือเกิน