2 พฤศจิกายน 2550 20:25 น.
ทรายกะทะเล
เวลาอันมีค่าที่ผ่านมานั้น
ไม่ใช่ฉันเหรอที่เอาใจใส่
ฉันทำอะไรผิดลงไป
กับการที่ฉันต้องการให้เป็นไปด้วยดี
อย่ามาว่าให้ฉันเป็ฯทุกข์
เวลาใครสนุกสนานแล้วฉันอยู่ที่นี่
ที่ที่มีควมทุกข็ทุกข์แสนทวี
เวลาช่างเร็วผ่านไปอย่างกับสายลม
เธอปล่ยให้ฉันทำงานจนเหนื่อย
พอรัลูกมาก็ส่งให้ฉันสะสม
ดีนะที่คนอย่างฉันไม่เปนคนเจ้าอารมณ์
เธอทำฉันขื่นขมเอาฉันไปทำอะไรกัน
ต่อไปนี้ฉันชอเปลี่นตัวเองใหม่
ตัวคนไซร้ที่มีแต่การทำงานให้ฉัน
ทุกๆเวลามีแต่งานและพ่อแม่ร่วมกัน
ส่วนคนที่ฉันรักนั้นคงมีอยู่ในใจ
30 ตุลาคม 2550 02:25 น.
ทรายกะทะเล
กราบพระบาท วอนไหว้สิ่งศักดิ์สิทธิ์
ให้มีฤทธิ จากการประชวรของในหลวง
พระวรกายพระวรทัยดีขึ้นเป็นปกติทรวง
ให้ปกป้องผองไทยจนยาวนาน
น้ำตาเอ่อไหลรินปลื้มปิดิ
ทรงดิถีดีขึ้นยิ่งศึกษาทรงสนาน
พระล้นเกล้า ปกครองไทยมาแสนนาน
อยากให้ท่านมีพรชนม์อายุยืนนาน ของปวงชน
ด้วยเกล้าด้วยกระหม่อมฯ
ขอเดชะ
ข้าพระพุทธเจ้า
ทรายกะทะเล.........
30 ตุลาคม 2550 02:10 น.
ทรายกะทะเล
ความสวยงามตามทุ่งไม้และดอกหญ้า
มีตามทางมาทั้งทางเท่าที่เห็น
มวลหมู่นก ปกคลุม บินว่อนทุกเช้าเย็น
น้ำทะเลกระเซ็นพัดคลื่น รื่นเริงใจ
แต่ก่อนนั้น นั่งเล่นระลอกคลื่น
สู้ระรื่นชนคลื่นให้หลังไหล
คลื่นพัดมาเอาตัว ซัดคลื่นผ่านไป
สายน้ำเย็นพัดผ่านผมโปรยปราย
ตัวเปียกเปียกเย็นจังอาบน้ำผ่าน
หายใจนานลึกลึก ระลึกถึง
ตอนเด็กเด็ก พ่อแม่พามาให้พลันดึง
อดีตสวยงาม ยามเช้ารุ่งจรดเย็น ให้ผ่านตา
คนหวังดีกับฉันฉันรักหมด
ไม่ประชดประชัน กันท่า มอิจฉา
ไม่เคยทำใหครให้ต้องเช็ดน้ำตา
แต่ขอให้ถามมาว่า เหตุใด ว่ามา
ไม่อยากให้เป็นอย่างนี้เลยดีกว่า
รักกันไว้ถ้าหาก มีอะไรมาปรึกษา
หาความรู้ยิ่งขึ้นใฝ่วิชา
โลกมายา อย่าไปเล่น ขอจริงจัง..............
29 ตุลาคม 2550 23:37 น.
ทรายกะทะเล
เคยคิดนะว่า เมื่อวันนี้ไม่ดี พรุ่งนี้อาจดี
แต่ทุกครั้งที่ตื่นมา ลืมตาขึ้นมา ไม่มีอะไรที่น่าให้หวัง
หวังแล้วแล้วหวังเล่า ก็มีแต่คนดยนขยะมาให้เราทำ
เราเหนื่อย
เราอยากไปจากที่นี่ ไปไกลๆ
เราอยากอยู่กับพ่อแม่
เราตั้งใจว่เราอยากมีลูกที่ เชื่อฟัง
แต่แล้ว...
ทางบ้านสามีก็ปลูกฝังอะไรเข้าไปในหัวเค้าเหมือนโดนล้างสมอง
มันทรมานนะ
ลูกกี่เกิดมาจากท้องเรา เสียดายที่เราอุ้มท้องมา
ต้องผ่าตัดออกมา
ทำไม....นะ
เราจะลองอีกที.....
ความพยายามของเราที่ตั้งใจไว้มันถุกกลืนเอาเวลาของเราไปหมด
แม้นกระทั่งอยากจะไปเยี่ยมแม่ที่ไม่สบาย
ก็หาว่าเราออกไปหาคนอื่น มันเป็นอะไรเหรอ หรือเป็นโรคหึงเรื้อรังไปแล้ว
อายุก็ปาเข้ามาครึ่งหนึ่งแล้วนะ
จะตายเมื่อไหร่ก็ไม่รู้
ไม่รู้ล่ะ
ต่อไป
ฉันอยากจะทำอะไร
ฉันจะไม่เกรงใจความรู้สึกของใครทั้งนั้น
ฉันเบื่อ
คนเห็นแก่ตัว
คนเห้นแก่เงิน
เห็นแก่ได้
อคติ
ริษยา
ฉันอยากเป็นอิสระ
เหมือนเดิม
ไม่ว่าอะไรจะเกิดขึ้ก็ตาม
ฉันก็จะทำให้สำเร็จอีกที
ฉันจะเอาของของฉันคืนมา
หากไม่ได้มา
ชาตินี้
ก็ขอให้ชาติหน้ามันต้องมาใช้เรา ครอบครัวเค้าทำไมเรื่องมากอะไรกันนักหนา
ฉันอยากเดินออกไปจากชีวิตชองเค้า
ฉันเหนื่อย......
29 ตุลาคม 2550 16:05 น.
ทรายกะทะเล
แม้น.........จะมีน้ำตาไหลบ้าง
แต่ก็ยังทนใจไปให้ไหว
ไม่เหลืออยู่แม้นเธอบอกว่าจะมีใจ
เธอทำอะไรฉันไม่เคยไปก้าวก่ายเธอ
ยามเธอสนุก
เธอจะรู้ว่าฉันทุกข์แค่ไหนเมื่อเธอเผลอ
เธออย่าเห็ฉันเป้นตุ้กตา ขว้างไปยามเบรอ
ฉันไม่ได้หลอกเธอ ไม่มีคำว่าหลอกอีกต่อไป
ความที่รู้ว่าจะมีคนเอาใจใส่
เธออยู่ไหนฉันไมเห็นเธอไปที่ไหน
เธอยังไปไหนกับใครใคร
ปล่อยให้ฉันอยู่คนเดียว
บางทีเธอรู้มั้ยว่าฉันสะดุดตก
เลือดมันหก หยดมาหลาย ทั่งที่ใจอยากไปหา
เลี้ยวกับบ้านใจจะขาดทั้งน้ำตา
ไม่อยากให้บอกว่าเขาชนะเราสองคน
เธอจะจบ ก็จบไป ให้ตามใจเธอ
เธอความรู้สักเธอที่ดีดีต่อฉัน
ฉันจะเก็บไว้ในใจสุดยากจะทัน
บอกความฝันว่า เป็นความจริงมาแล้ว ฉันไม่เปลี่ยนใจ
เธอจะเปลี่ยนใจก้เรื่องของเธอ
แต่ความี่ฉันจำได้เสมอยังอยู่ในใจได้
ยามนกโผบินไปไกลหรือใกล้เธอ
ฝากนกน้อยฟ่านบอกเธอฉันรักเธอมากขึ้นทุกที
เธอไม่อยู่ในเหตุการ
เธอจึงพาลโกรธฉันไปใหญ่
ฉันไม่มีอะไรจะแก้ตัวให้เป็นไร
มีแต่ใจที่รักบริสุทธิ์ให้เธอ ทั้ง ใจกายจากนี้ตลอดกาล
ที่ฉันบอกว่าเธอจะเป็นคนสุด้าย
ฉันก็ทำตามสัญญาที่ให้ไว้เสมอ
เธอไม่รู้บ้างว่าเวลาเหงามันจะเจอ
อะไร เอ่อไหลนองจากสองข้างตา..........